عوارض روماتیسم مفصلی
هنگامی که درد، تورم و خشکی (کاهش انعطاف) مفاصل رخ می‌دهد، آرتریت‌روماتوئید یا بیماری التهابی مزمن ایجاد شده است. این بیماری یکی از انواع مختلف آرتریت است و زمانی پیش می‌آید که سیستم ایمنی بدن به اشتباه به مفاصل ما حمله می‌کند و باعث تخریب و التهاب آن‌ها می‌شود. آرتریت روماتوئید خطر ابتلا به مشکلات زیر را افزایش می‌دهد:
• پوکی استخوان: آرتریت روماتوئید و برخی از داروهایی که برای درمان این بیماری استفاده می‌شوند، می‌توانند خطر پوکی استخوان را افزایش دهند. در پوکی استخوان، استخوان‌ها ضعیف می‌شوند و مستعد شکستگی هستند.
• گره‌های روماتیسمی: در بیماری روماتیسم، برجستگی‌های سفت بافتی در اطراف نقاط تحت فشار مانند آرنج تشکیل می‌شوند که به آن‌ها گره‌های روماتیسمی یا روماتوئیدی گفته می‌شود. این گره‌ها می‌توانند در هر نقطه از بدن، از جمله ریه‌ها هم تشکیل شوند.
• خشکی چشم و دهان: خشکی چشم، درد، التهاب، قرمزی، حساسیت به نور و اختلال در دید، از عوارض چشمی بیماری آرتریت روماتوئید است. افراد مبتلا به این بیماری دچار خشکی دهان، التهاب لثه یا عفونت دهانی می‌شوند.
• ابتلا به عفونت: خود بیماری روماتیسم و بسیاری از داروهایی که برای مقابله با این بیماری استفاده می‌شوند، می‌توانند سیستم ایمنی بدن را مختل کرده و منجر به افزایش ابتلا به عفونت شوند.
• سندرم تونل کارپال: اگر آرتریت روماتوئید مچ دست را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. همچنین التهاب می‌تواند عصبی را که از مچ دست عبور می‌کند تحت فشار قرار دهد و باعث ایجاد سندروم تونل کارپال شود.
•مشکلات قلبی: روماتیسم خطر سفت‌شدن و انسداد عروق و همچنین التهاب کیسه‌ای که قلب را محاصره کرده را افزایش دهد.
• بیماری ریوی: افراد مبتلا به روماتیسم در معرض خطر التهاب و اسکار در بافت‌های ریه هستند که می‌تواند منجر به تنگی نفس پیش‌رونده شود.
• لنفوم: روماتیسم خطر ابتلا به لنفوم (نوعی سرطان در سیستم لنفاوی) را افزایش می‌دهد.
• بیماری‌های فک و دهان: آرتریت روماتوئید می‌تواند به مرور زمان منجر به آسیب و تغییر شکل مفاصل شود و بر مفاصل دیگر از جمله مفصل گیج‌گاهی فکی تأثیر بگذارد. مفصل گیج‌گاهی فکی، مسئول حرکت فک است و نقش مهمی در عملکرد دهان دارد. هنگام درنظرگرفتن ایمپلنت‌های دندانی برای بیماران آرتریت روماتوئید، ارزیابی سلامت کلی فرد، از جمله شدت علائم این بیماری و هرگونه عوارض مرتبط، ضروری است و باید به دقت ارزیابی شود .
• پوکی استخوان: آرتریت روماتوئید و برخی از داروهایی که برای درمان این بیماری استفاده می‌شوند، می‌توانند خطر پوکی استخوان را افزایش دهند. در پوکی استخوان، استخوان‌ها ضعیف می‌شوند و مستعد شکستگی هستند.
• گره‌های روماتیسمی: در بیماری روماتیسم، برجستگی‌های سفت بافتی در اطراف نقاط تحت فشار مانند آرنج تشکیل می‌شوند که به آن‌ها گره‌های روماتیسمی یا روماتوئیدی گفته می‌شود. این گره‌ها می‌توانند در هر نقطه از بدن، از جمله ریه‌ها هم تشکیل شوند.
• خشکی چشم و دهان: خشکی چشم، درد، التهاب، قرمزی، حساسیت به نور و اختلال در دید، از عوارض چشمی بیماری آرتریت روماتوئید است. افراد مبتلا به این بیماری دچار خشکی دهان، التهاب لثه یا عفونت دهانی می‌شوند.
• ابتلا به عفونت: خود بیماری روماتیسم و بسیاری از داروهایی که برای مقابله با این بیماری استفاده می‌شوند، می‌توانند سیستم ایمنی بدن را مختل کرده و منجر به افزایش ابتلا به عفونت شوند.
• سندرم تونل کارپال: اگر آرتریت روماتوئید مچ دست را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. همچنین التهاب می‌تواند عصبی را که از مچ دست عبور می‌کند تحت فشار قرار دهد و باعث ایجاد سندروم تونل کارپال شود.
•مشکلات قلبی: روماتیسم خطر سفت‌شدن و انسداد عروق و همچنین التهاب کیسه‌ای که قلب را محاصره کرده را افزایش دهد.
• بیماری ریوی: افراد مبتلا به روماتیسم در معرض خطر التهاب و اسکار در بافت‌های ریه هستند که می‌تواند منجر به تنگی نفس پیش‌رونده شود.
• لنفوم: روماتیسم خطر ابتلا به لنفوم (نوعی سرطان در سیستم لنفاوی) را افزایش می‌دهد.
• بیماری‌های فک و دهان: آرتریت روماتوئید می‌تواند به مرور زمان منجر به آسیب و تغییر شکل مفاصل شود و بر مفاصل دیگر از جمله مفصل گیج‌گاهی فکی تأثیر بگذارد. مفصل گیج‌گاهی فکی، مسئول حرکت فک است و نقش مهمی در عملکرد دهان دارد. هنگام درنظرگرفتن ایمپلنت‌های دندانی برای بیماران آرتریت روماتوئید، ارزیابی سلامت کلی فرد، از جمله شدت علائم این بیماری و هرگونه عوارض مرتبط، ضروری است و باید به دقت ارزیابی شود .
ارسال دیدگاه
