بروجرد از شهرهای پرجمعیت ایران است و بر این اساس، عنوان دومین شهر شلوغ استان لرستان را به خود اختصاص داده است. این شهر در یکی از خوش‌آب‌وهواترین قسمت‌های غربی کشور و در مرتفع‌ترین نقاط دامنه زاگرس واقع شده است. بروجرد در آغوش حصاری استوار از زاگرس پناه گرفته و اگر سه جهت شمال، غرب و شرق شهر را بررسی کنیم، به کوه‌های زاگرس می‌رسیم. قله گرین، بلندترین نقطه از حصار بروجرد محسوب می‌شود و در غرب آن واقع شده است. در نقطه مقابل گرین، کوه‌های کم‌ارتفاع یزدگرد در شرق بروجرد خودنمایی می‌کنند. همچنین از جنوب و جنوب شرقی شهر بروجرد، به دشت سیلاخور می‌رسیم که خاک حاصل‌خیز آن نقش پررنگی در صنعت کشاورزی و باغ‌داری لرستان دارد. در واقع سیلاخور به دو قسمت بالا و پایین تقسیم می‌شود که بروجرد در میان این دو تکه قرار گرفته است. اگر به‌دنبال ماجراجویی در جاذبه‌ای تاریخی میان جاهای دیدنی این شهر زیبا هستید، باید به محله‌ قدیمی دودانگه بروید. برای روبه‌رو شدن با معماری بناهای تاریخی لرستان، مسجدجامع این شهر، یکی از بهترین انتخاب‌ها در طول سفرتان خواهد بود. مسجدجامع بروجرد را باید یکی از شاهکارهای معماری سنتی این شهر دانست که قدمت ساخت آن به قرن دوم تا سوم هجری برمی‌گردد. این مسجد که در بین مردمان بروجرد به مسجد جمعه هم شناخته می‌شود، در زمان حکومت یکی از فرماندهان نظامی خلیفه‌ عباسی، به‌نام «ابودلف عجلی» که خود از رهروان مذهب شیعه بوده، بنا شده است. باستان‌شناسان این بنای ارزشمند لرستان را از قدیمی‌ترین مساجد ایران می‌دانند. هر چقدر از زیبایی و معماری تحسین‌برانگیز این بنای تاریخی لرستان بگوییم، کم گفته‌ایم. جالب است بدانید که مسجدجامع بروجرد در ابتدا بنایی باقی‌مانده از یک آتشکده‌ بوده است. هنر در بند بند این بنای مذهبی تجلی پیدا کرده و می‌شود ردپای معماری خاص ایرانیان باستان را در کنار اصول معماری اسلامی به چشم دید. دو در که در ضلع شرقی و غربی مسجد واقع شده‌اند، به همراه شبستان، ایوان، گنبدخانه و گلدسته، طراحی این مسجد را پوشش می‌دهند. گنبدخانه که از قسمت‌های قدیمی مسجد است، به سبک‌وسیاق معماری چهارطاقی ساسانیان بنا شده و کندوکاو در گوشه‌وکنار آن برای دوستداران معماری کهن ایران لذت‌بخش خواهد بود. یکی از دیدنی‌های اصلی مسجد جامع بروجرد، منبر چوبی 9 پله آن است و حکاکی روی آن، تاریخ سال 1068 هجری قمری را نشان می‌دهد. سازنده آن، یارمحمد نجار بوده ‌است. گفتنی است که این مسجد در خلال جنگ ایران و عراق توسط هواپیماهای عراقی بمباران شد و خسارات شدیدی دید و بخش‌هایی از شبستان شمالی آن ویران شد. همچنین زمین‌لرزه‌های متعدد و بارندگی‌های شدید، آسیب‌های جدی بر آن وارد آورده است. آخرین‌بار زمین‌لرزه سال ۱۳۸۵ موجب فروریختن گلدسته‌ها و آسیب دیدن 50 درصدی این مسجد شد.