آیا احساس می‌کنید هیچ شباهتی با بقیه ندارید؟ خودتان را متفاوت از بقیه می‌دانید؟ احساس استثنا بودن و طرد شدن از بقیه افراد را دارید؟ خود را متعلق به هیچ گروه و دسته‌ای نمی‌دانید؟ موقعیت‌های اجتماعی به شما اضطراب می‌دهد؟ کمرو و خجالتی هستید؟ احساس می‌کنید حرف ارزشمندی برای گفتن به بقیه ندارید؟ آیا همیشه در حاشیه جمع می‌مانید؟ یا شاید برعکس، حاضرید هرکاری بکنید که وارد گروه‌های مختلف شوید و هر جمع متفاوتی که می‌بینید ادعا می‌کنید شبیه‌شان هستید؟ اگر حالات بالا را تجربه کرد‌ه‌اید ممکن است مبتلا به طرحواره انزوای اجتماعی باشید. در طرحواره انزوای اجتماعی-بیگانگی، فرد احساس می‌کند که با دیگران متفاوت است، در جمع‌ها احساس انزوا دارد یا در اصطلاح حس می‌کند وصله ناجور جمع است. این طرحواره هم مثل سایر طرحواره‌ها ریشه در دوران کودکی دارد. معمولاً افرادی که در دوران کودکی دارای تفاوت‌های فاحشی با دیگران بوده‌اند، مثلاً معلولیت داشته‌اند یا مواردی مثل لکنت زبان یا نقص‌های ظاهری و یا حتی موارد مثبتی مانند هوش بسیار بالا را تجربه کرده‌اند می‌توانند دچار طرحواره انزوای اجتماعی یا بیگانگی شوند. همچنین افرادی که در دوران کودکی احساس می‌کردند خانواده‌شان با دیگران متفاوت است مستعد چنین طرحواره‌ای هستند. مثلاً خانواده آن‌ها می‌توانسته از لحاظ فرهنگ، سنت، نژاد و مذهب متفاوت با سایر اعضای جامعه کودک بوده باشند. بچه‌های منفعلی که در کودکی هیچ تجربه خاصی نداشته‌اند نیز در دوران بزرگسالی ممکن است احساس کنند چیزی برای نمایش ندارند و تسلیم طرحواره انزوای اجتماعی شوند. آن‌ها بین خودشان و دنیا فاصله عمیقی احساس می‌کنند، بر تفاوت‌های ریز و درشتشان نسبت به بقیه تاکید افراطی دارند و حاضر نیستند قدمی برای شبیه جمع بودن بردارند حتی وقتی این شباهت منطقی و درست باشد. احساس تنهایی دارند و به نظرشان کسی درکشان نمی‌کند. این افراد معمولاً تفاوت‌هایشان را با دیگران بزرگ و شباهت‌هایشان را انکار یا کوچک می‌پندارند. این احساس تفاوت، برعکس خودشیفته‌ها از روی خودبرتر‌بینی نیست، بلکه احساس‌های خود کم‌بینی و حقارت است. چنین افرادی تصور می‌کنند دیگران آن‌ها را برای تفاوت‌ها تحقیر می‌کنند. اگر برخی از این علائم را دارید، حتماً با یک متخصص صحبت کنید. درست است که آگاهی از وجود این طرحواره قدم مهمی برای درمان آن است اما کافی نیست. متخصص باید با انجام تست‌های طرحواره‌درمانی مطمئن شود چنین مسئله‌ای در شما وجود دارد و اگر طرحواره دیگری نیز دارید آن را تشخیص دهد و بر اساس نتایج تست‌ها روند درمانی را پیش بگیرد. مهم‌ترین موضوع در درمان اختلال مذکور این است که احساس بی‌ارزشی شما از بین برود. تا زمانی که به متخصص مراجعه نکرده‌اید می‌توانید از روش‌های فردی برای جلوگیری از پیشرفت این طرحواره کمک بگیرید. مهم‌ترین موضوعی که باید روی آن کار کنید عزت نفستان است. حتماً از روش‌های بالا بردن عزت نفس استفاده کنید.