افزایش ایمنی در محیط کار با حذف پیمانکار
یک کارشناس حوزه کار با بیان اینکه باید به معاش و دستمزد کارگرانی که در بخش‌های سخت و زیان‌آور مشغول کارند، توجه ویژه شود، گفت: «بهتر است برای افزایش ایمنی در محیط‌های کار به‌خصوص در معادن، پیمانکاران حذف شوند و کارگران مستقیماً با کارفرما قرارداد ببندند.»
ولی‌الله صالحی افزود: «در حال حاضر در بسیاری از کارگاه‌ها و شرکت‌ها واسطه داریم و یک شرکت پیمانکار با سازمان یا شرکتی تولیدی و صنعتی قرارداد می‌بندد و خودش مبلغی را دریافت می‌کند و مزد حداقلی هم به نیروی کار می‌پردازد، در حالی که اگر کارگر در بخش‌های سخت و زیان‌آور مشغول کار است، مزد او حداقلی نیست و باید به‌طور ویژه به معاش و دستمزد او توجه شود تا در محیط‌های سخت و زیان‌آور مستهلک نشود.»
او ادامه داد: «باید محیط‌های کار سخت و زیان‌آور برای کارگران هموارتر شود تا کارها با کیفیت بهتری پیش برود. کارگاه‌هایی که می‌توانند طرح طبقه‌بندی داشته باشند، حتماً طرح در آن‌ها اجرا شود و اگر کارگاه زیر ۵۰ نفر است، بحث بازرسی کار مطرح می‌شود که حداقل محیط کار باید ایمن شود.»
این کارشناس حوزه کار به طرح طبقه‌بندی مشاغل اشاره و تأکید کرد: «طرح طبقه‌بندی مشاغل در کارگاه‌هایی که دارای ۵۰ نفر به بالا هستند، معمولاً وجود دارد. کارگاه‌هایی که مشمول طبقه‌بندی مشاغل می‌شوند، تمام شرایط کار و محیط کار در آن‌ها دیده می‌شود.»
صالحی توضیح داد: «کارهای سخت و زیان‌آور دو دسته هستند؛ یکی مربوط به محیط کار و دیگری مربوط به نوع کار است. زمانی هست که کار در فضای باز انجام می‌شود و محیطش زیان‌آور نیست ولی آن کاری که انجام می‌گیرد، ماهیتاً زیان‌آور است. یک زمان هم محیط کار دارای آلایندگی است.»
او اضافه کرد: «در طرح طبقه‌بندی مشاغل این مسائل دیده می‌شود و طبق جداولی که مورد محاسبه قرار می‌گیرد، خودبه‌خود فردی که کار سخت‌تری انجام می‌دهد، مزد بیشتری دریافت می‌کند اما کارگاه‌هایی که طرح طبقه بندی ندارند به تبعیت از کارگاه‌ها یا کارخانه‌های دیگر که در آن‌ها نرخ مزد کارگر مشخص است، عمل می‌شود.»
این کارشناس حوزه کار با بیان اینکه در قانون برای اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل محدودیت وجود دارد، گفت: «در قانون صراحتاً اعلام شده کارگاه‌هایی که بالای ۵۰ نفر پرسنل دارند باید طرح طبقه‌بندی داشته باشند. برای کارکنان و کارگران مشاغل سخت، تنها امتیازی که دیده شده بحث بازنشستگی پیش‌از‌موعد است. البته در برخی موارد کم‌توجهی شده و کسانی زودهنگام بازنشسته شدند که کارشان به آن معنا سخت و زیان‌آور نبوده و بالعکس کسانی که در کارهای سخت و زیان‌آور اشتغال داشتند، مورد توجه قرار نگرفته‌اند.»
او افزود: «در قانون پیش‌بینی شده کسانی که در کارگاه سخت و زیان‌آور در حال فعالیت هستند، اگر ۲۰ سال متوالی کار کنند، هر یک‌سال فعالیت، ۱.۵ سال محاسبه و ۳۰ سال برایشان منظور می‌شود. این امتیازی است برای کارگرانی که پی در پی در کارهای سخت و زیان‌آور مشغول کار بوده‌اند و دچار فرسودگی جسمی شده‌اند.»
صالحی در پایان تأکید کرد: «از وظایف بازرسان کار این است که به محیط‌های کار سرکشی کنند و ببینند کارگر در چه شرایطی کار می‌کند و آن محیط را ایمن کنند تا کارگران دچار حوادث ناشی از کار نشوند.»
ولی‌الله صالحی افزود: «در حال حاضر در بسیاری از کارگاه‌ها و شرکت‌ها واسطه داریم و یک شرکت پیمانکار با سازمان یا شرکتی تولیدی و صنعتی قرارداد می‌بندد و خودش مبلغی را دریافت می‌کند و مزد حداقلی هم به نیروی کار می‌پردازد، در حالی که اگر کارگر در بخش‌های سخت و زیان‌آور مشغول کار است، مزد او حداقلی نیست و باید به‌طور ویژه به معاش و دستمزد او توجه شود تا در محیط‌های سخت و زیان‌آور مستهلک نشود.»
او ادامه داد: «باید محیط‌های کار سخت و زیان‌آور برای کارگران هموارتر شود تا کارها با کیفیت بهتری پیش برود. کارگاه‌هایی که می‌توانند طرح طبقه‌بندی داشته باشند، حتماً طرح در آن‌ها اجرا شود و اگر کارگاه زیر ۵۰ نفر است، بحث بازرسی کار مطرح می‌شود که حداقل محیط کار باید ایمن شود.»
این کارشناس حوزه کار به طرح طبقه‌بندی مشاغل اشاره و تأکید کرد: «طرح طبقه‌بندی مشاغل در کارگاه‌هایی که دارای ۵۰ نفر به بالا هستند، معمولاً وجود دارد. کارگاه‌هایی که مشمول طبقه‌بندی مشاغل می‌شوند، تمام شرایط کار و محیط کار در آن‌ها دیده می‌شود.»
صالحی توضیح داد: «کارهای سخت و زیان‌آور دو دسته هستند؛ یکی مربوط به محیط کار و دیگری مربوط به نوع کار است. زمانی هست که کار در فضای باز انجام می‌شود و محیطش زیان‌آور نیست ولی آن کاری که انجام می‌گیرد، ماهیتاً زیان‌آور است. یک زمان هم محیط کار دارای آلایندگی است.»
او اضافه کرد: «در طرح طبقه‌بندی مشاغل این مسائل دیده می‌شود و طبق جداولی که مورد محاسبه قرار می‌گیرد، خودبه‌خود فردی که کار سخت‌تری انجام می‌دهد، مزد بیشتری دریافت می‌کند اما کارگاه‌هایی که طرح طبقه بندی ندارند به تبعیت از کارگاه‌ها یا کارخانه‌های دیگر که در آن‌ها نرخ مزد کارگر مشخص است، عمل می‌شود.»
این کارشناس حوزه کار با بیان اینکه در قانون برای اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل محدودیت وجود دارد، گفت: «در قانون صراحتاً اعلام شده کارگاه‌هایی که بالای ۵۰ نفر پرسنل دارند باید طرح طبقه‌بندی داشته باشند. برای کارکنان و کارگران مشاغل سخت، تنها امتیازی که دیده شده بحث بازنشستگی پیش‌از‌موعد است. البته در برخی موارد کم‌توجهی شده و کسانی زودهنگام بازنشسته شدند که کارشان به آن معنا سخت و زیان‌آور نبوده و بالعکس کسانی که در کارهای سخت و زیان‌آور اشتغال داشتند، مورد توجه قرار نگرفته‌اند.»
او افزود: «در قانون پیش‌بینی شده کسانی که در کارگاه سخت و زیان‌آور در حال فعالیت هستند، اگر ۲۰ سال متوالی کار کنند، هر یک‌سال فعالیت، ۱.۵ سال محاسبه و ۳۰ سال برایشان منظور می‌شود. این امتیازی است برای کارگرانی که پی در پی در کارهای سخت و زیان‌آور مشغول کار بوده‌اند و دچار فرسودگی جسمی شده‌اند.»
صالحی در پایان تأکید کرد: «از وظایف بازرسان کار این است که به محیط‌های کار سرکشی کنند و ببینند کارگر در چه شرایطی کار می‌کند و آن محیط را ایمن کنند تا کارگران دچار حوادث ناشی از کار نشوند.»
ارسال دیدگاه
