یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های دوران سالمندی، تأمین هزینه‌های معیشتی و درمانی آن‌هاست. برخلاف تصور عموم که فکر می‌کنند افراد در سن پیری مخارج زیادی ندارند، درگیر هزینه‌هایی می‌شوند که در روزگار جوانی و میانسالی کمتر به آن فکر می‌کردند. برای مثال اکثر سالمندان با ورود به دوران پیری، به علت حساسیت‌های پوستی شایع سالمندی، نمی‌توانند از هرگونه پوشاکی استفاده کنند. از طرفی به‌خاطر بیماری‌هایی که به آن دچار هستند، بخش عظیمی از درآمد و یا پس‌انداز خود را صرف هزینه‌های گزاف درمان می‌کنند. این نکته را نیز نباید فراموش کرد که سالمندان اغلب رژیم غذایی بخصوصی دارند، مانند قطع مصرف گوشت قرمز و یا لزوم مصرف مواد غذایی گران‌قیمت، روغن‌های گیاهی، گوشت بوقلمون، شتر، شیر سویا، لبنیات کم‌چرب و پروبیوتیک و... . با این اوصاف سالمندان باید بیش از پیش برای تغذیه، پوشاک و سلامت جسمی خود هزینه کنند .حال اگر هزینه‌های رفت‌وآمد فرزندان و نوه‌‍‌ها به منزل‌شان و انتظاراتی که هرکدام به نوعی دارند را به این موارد اضافه کنیم، خواهیم دید مخارج آن‌ها نه‌تنها نسبت به گذشته کاهش نمی‌یابد، بلکه در این دوران دوچندان می‌شود. پس کاملاً حق دارند که در مورد بهره بردن از حقوق اندک بازنشستگی و یا ازکارافتادگی و ناتوانی در کسب درآمد، با دغدغه‌های مالی زیادی مواجه باشند. طبیعی است که سالمندان در این سن دوست نداشته باشند غرور خود را فراموش و برای تأمین مخارج خود از دیگران طلب کمک کنند.
 سالمندی زمانی است که فرد پس از چندین سال تلاش و سخت‌کوشی برای محافظت و حمایت از خانواده، باید با فراغ بال در محلی پر از آرامش قرار گیرد و به دور از دغدغه‌های مالی گذر عمر کند. با وجود تورم‌های موجود در جامعه پس‌انداز برای آینده باید از جوانی آغاز شود و بر اساس یک برنامه‌ریزی دوران بازنشستگی به شکلی مناسب تداوم یابد. برای محقق شدن این امر توصیه ما بهره‌مندی از یک مشاور و مدیر مالی است. بهتر است تمامی درآمدها و هزینه‌های زندگی روزمره را برآورد کرده و در اختیار مشاور مالی خود قرار دهید تا یک برنامه‌ریزی بازنشستگی و سرمایه‌گذاری مناسب سالمندان، زندگی عالی‌ای را برای شما مهیا کند.