خواب یکی از مهم‌ترین نیازهای بشر است. اگر خواب شما مختل شود، بدون شک عملکرد شما هم تحت‌تأثیر قرار خواهد‌ گرفت. با وجود متفاوت ‌بودن خواب مورد نیاز هر فرد، به‌طور میانگین بزرگسالان به ۷ تا ۸ ساعت خواب شبانه نیاز دارند. بی‌خوابی می‌تواند به صورت حاد (کوتاه‌مدت) و مزمن (بلندمدت) باشد. در توضیح شایع‌ترین علل بی‌خوابی، لازم است بدانیم که بی‌خوابی حاد معمولاً نتیجه‌ استرس یا حادثه‌ای آسیب‌زاست و به مدت چند روز یا چند هفته طول می‌کشد. اما بی‌خوابی مزمن معمولاً نتیجه‌ استرس، حوادث زندگی یا عاداتی است که خواب را مختل می‌کند و یک ماه یا بیشتر طول می‌کشد. بی‌خوابی حاد ممکن است نیاز به درمان نداشته‌ باشد. بی‌خوابی خفیف اغلب می‌تواند از طریق تمرین عادت خواب خوب، جلوگیری یا درمان شود. اما در موارد شدیدتر، برای درمان باید به دکتر مراجعه کنید. از مصرف قرص‌های خواب‌آور بدون نسخه پزشک برای درمان بی‌خوابی اجتناب کنید. زیرا ممکن است عوارض جانبی داشته ‌باشند و در طول زمان از تأثیرات آن کاسته ‌شود. درمان بی‌خوابی مزمن، در ابتدا درمان هرگونه شرایط یا بیماری‌های زمینه‌ای که سبب بی‌خوابی شده‌اند را در اولویت قرار می‌دهد. اگر بی‌خوابی ادامه پیدا کند، پزشک شما ممکن است رفتاردرمانی را پیشنهاد کند. رویکردهای رفتاری به شما کمک‌ می‌کند تا رفتارهایی را که ممکن است بی‌خوابی را بدتر کنند تغییر دهید و رفتارهای جدید را برای خواب خوب یاد بگیرید. تکنیک‌هایی مانند تمرینات آرام‌سازی، محدودیت درمانی در خواب، ممکن است مفید باشد.