تماشاخانه لبخند، این روزها در ساعت 18:30 میزبان نمایشی به نام «عامدانه، عاشقانه، قاتلانه» به کارگردانی «ساناز بیان» است؛ نمایشی که نزدیک به10 سال پیش روی صحنه رفته بود و حالا بار دیگر به اجرا درآمده است. «عامدانه، عاشقانه، قاتلانه» نمایشی مستند و روایت‌محور است که با نگاهی اجتماعی و انسانی به موضوع خشونت علیه زنان، به‌ویژه قتل‌های ناموسی، می‌پردازد. این اثر حاصل تحقیق، مصاحبه و واکاوی پرونده‌های واقعی است که ساناز بیان در قالب روایتی نمایشی، شاعرانه و تلخ به صحنه آورده است. نمایش بر پایه سه مونولوگ زنانه بنا شده است؛ سه زن از طبقات و فرهنگ‌های مختلف که هر یک داستانی متفاوت اما در نهایت یکسان از خشونت، بی‌عدالتی و حذف را روایت می‌کنند. شخصیت‌ها در فضایی ساده و بدون اغراق‌های صحنه‌ای، با تکیه بر کلام، بازی و نورپردازی مینیمال، مخاطب را درگیر رنج و زندگی خود می‌کنند. ساناز بیان در این نمایش نه‌تنها یک کارگردان، بلکه یک کنشگر اجتماعی است که از تئاتر به عنوان ابزاری برای آگاهی‌بخشی و زدن زنگ خطر استفاده می‌کند. نخستین اجرای «عامدانه، عاشقانه، قاتلانه» در سال ۱۳۹۲ در تماشاخانه ایرانشهر برگزار شد. این نمایش در سال‌های بعد نیز در سالن‌های مختلفی همچون تئاتر شهر و عمارت نوفل‌لوشاتو اجرا شد و همواره با استقبال مخاطبان و تحسین منتقدان روبه‌رو بوده است. این اثر، در عین سادگی، تأثیری عمیق و ماندگار بر مخاطب می‌گذارد؛ نمایشی که حرف می‌زند، هشدار می‌دهد و نمی‌گذارد فراموش کنیم.