
فقر گسترده کودکان در بریتانیا
جدیدترین گزارش دفتر کمیسیونر کودکان انگلستان، پرده از واقعیتی تلخ و دردناک برمیدارد: نزدیک به یکسوم کودکان در بریتانیا زیر خط فقر زندگی میکنند و شرایط برخی از آنها آنقدر وخیم است که ناظران از «بازگشت به دوران چارلز دیکنز» سخن میگویند. گزارش تأکید میکند که فقر کودکان در بریتانیا نه یک استثنا، بلکه بخشی از واقعیت زندگی میلیونها خانواده است؛ خانوادههایی که توان تأمین ابتداییترین نیازهای فرزندانشان را ندارند.
راشل د سوزا، کمیسیونر کودکان که مسئول تهیه این گزارش است، میگوید: «با اینکه در یکی از ثروتمندترین جوامع جهان زندگی میکنیم، بسیاری از کودکان ما در خانههایی کپکزده، سرد، شلوغ و ناایمن بزرگ میشوند. کودکانی هستند که غذایی برای خوردن ندارند و خانهشان پر از سوسک یا موش است. بعضی از آنها حمام خصوصی یا تخت خواب ندارند و حتی نمیتوانند دوستشان را به خانه دعوت کنند.»
بر اساس آمار رسمی، تا آوریل ۲۰۲۴ حدود ۴.۵ میلیون کودک در بریتانیا، معادل ۳۱ درصد از کل جمعیت کودک کشور، در خانوادههایی با درآمد کمتر از ۶۰ درصد میانگین ملی زندگی میکردند. از این میان، حدود یک میلیون کودک در فقر مطلق به سر میبردند؛ یعنی خانوادههایشان حتی قادر به تأمین غذا، گرمایش یا پوشاک کافی نبودند. کارشناسان هشدار میدهند که این شرایط، اثرات بلندمدتی بر رشد، سلامت روان و آینده آموزشی کودکان خواهد گذاشت.
دفتر کمیسیونر کودکان، با ۱۳۰ کودک در مناطق مختلف انگلستان مصاحبه کرده است. کودکان، روایتهایی تکاندهنده از زندگی روزمره خود ارائه دادهاند؛ از پیادهرویهای طولانی برای رسیدن به مدرسه گرفته تا انتخاب بین یک وعده غذا یا استفاده از بخاری. بسیاری از آنها از خانههایی نمور با دیوارهای خیس، بوی کپک و بدون فضای مناسب برای انجام تکالیف صحبت کردهاند. برای برخی از این کودکان، غذاهای سادهای مانند بیکن یا شیر گرم، کالایی لوکس تلقی میشود.
یکی دیگر از یافتههای نگرانکننده گزارش، آگاهی غیرمعمول کودکان از مشکلات مالی خانواده است. د سوزا میگوید: «کودکان میدانند که والدینشان پولی برای پرداخت قبضها یا خرید لباس ندارند. برخی از آنها حتی مسئولیت مراقبت از خواهر و برادرهای کوچکتر را به دوش میکشند؛ چون پدر و مادر در چند شغل همزمان کار میکنند و بازهم دخلشان به خرج نمیرسد.»
در واکنش به این وضعیت، سازمانهای مدافع حقوق کودک خواستار لغو قانون محدودکننده مزایای فرزند دوم شدهاند؛ قانونی که از سال ۲۰۱۷ اجرا میشود و در اغلب موارد، کمکهزینه دولتی را به دو فرزند اول محدود میکند. گزارشها نشان میدهد این قانون روزانه ۱۰۹ کودک دیگر را به زیر خط فقر میکشاند. فعالان همچنین خواهان افزایش مزایای کودک متناسب با نرخ تورم، ارائه حملونقل رایگان برای دانشآموزان، و سرمایهگذاری فوری در مسکن و تغذیه سالم برای کودکان شدهاند.
راشل والترز، مدیر برنامه پایان فقر کودک، گفت: «یافتههای این گزارش تکاندهندهاند. ولی متأسفانه برای ما که با فقیرترین خانوادهها کار میکنیم، دیگر تعجببرانگیز نیستند. این بحران به جایی رسیده که باید آن را مسئلهای ملی دانست. ادامه این وضعیت، عواقبی اجتماعی و انسانی دارد که دههها گریبانگیر بریتانیا خواهد شد.»
راشل د سوزا، کمیسیونر کودکان که مسئول تهیه این گزارش است، میگوید: «با اینکه در یکی از ثروتمندترین جوامع جهان زندگی میکنیم، بسیاری از کودکان ما در خانههایی کپکزده، سرد، شلوغ و ناایمن بزرگ میشوند. کودکانی هستند که غذایی برای خوردن ندارند و خانهشان پر از سوسک یا موش است. بعضی از آنها حمام خصوصی یا تخت خواب ندارند و حتی نمیتوانند دوستشان را به خانه دعوت کنند.»
بر اساس آمار رسمی، تا آوریل ۲۰۲۴ حدود ۴.۵ میلیون کودک در بریتانیا، معادل ۳۱ درصد از کل جمعیت کودک کشور، در خانوادههایی با درآمد کمتر از ۶۰ درصد میانگین ملی زندگی میکردند. از این میان، حدود یک میلیون کودک در فقر مطلق به سر میبردند؛ یعنی خانوادههایشان حتی قادر به تأمین غذا، گرمایش یا پوشاک کافی نبودند. کارشناسان هشدار میدهند که این شرایط، اثرات بلندمدتی بر رشد، سلامت روان و آینده آموزشی کودکان خواهد گذاشت.
دفتر کمیسیونر کودکان، با ۱۳۰ کودک در مناطق مختلف انگلستان مصاحبه کرده است. کودکان، روایتهایی تکاندهنده از زندگی روزمره خود ارائه دادهاند؛ از پیادهرویهای طولانی برای رسیدن به مدرسه گرفته تا انتخاب بین یک وعده غذا یا استفاده از بخاری. بسیاری از آنها از خانههایی نمور با دیوارهای خیس، بوی کپک و بدون فضای مناسب برای انجام تکالیف صحبت کردهاند. برای برخی از این کودکان، غذاهای سادهای مانند بیکن یا شیر گرم، کالایی لوکس تلقی میشود.
یکی دیگر از یافتههای نگرانکننده گزارش، آگاهی غیرمعمول کودکان از مشکلات مالی خانواده است. د سوزا میگوید: «کودکان میدانند که والدینشان پولی برای پرداخت قبضها یا خرید لباس ندارند. برخی از آنها حتی مسئولیت مراقبت از خواهر و برادرهای کوچکتر را به دوش میکشند؛ چون پدر و مادر در چند شغل همزمان کار میکنند و بازهم دخلشان به خرج نمیرسد.»
در واکنش به این وضعیت، سازمانهای مدافع حقوق کودک خواستار لغو قانون محدودکننده مزایای فرزند دوم شدهاند؛ قانونی که از سال ۲۰۱۷ اجرا میشود و در اغلب موارد، کمکهزینه دولتی را به دو فرزند اول محدود میکند. گزارشها نشان میدهد این قانون روزانه ۱۰۹ کودک دیگر را به زیر خط فقر میکشاند. فعالان همچنین خواهان افزایش مزایای کودک متناسب با نرخ تورم، ارائه حملونقل رایگان برای دانشآموزان، و سرمایهگذاری فوری در مسکن و تغذیه سالم برای کودکان شدهاند.
راشل والترز، مدیر برنامه پایان فقر کودک، گفت: «یافتههای این گزارش تکاندهندهاند. ولی متأسفانه برای ما که با فقیرترین خانوادهها کار میکنیم، دیگر تعجببرانگیز نیستند. این بحران به جایی رسیده که باید آن را مسئلهای ملی دانست. ادامه این وضعیت، عواقبی اجتماعی و انسانی دارد که دههها گریبانگیر بریتانیا خواهد شد.»
ارسال دیدگاه