در حال حاضر با توجه به قرار گرفتن در آستانه سال تحصیلی، چند مسئله را باید درباره تولید و بازار پوشاک مورد توجه قرار داد؛ اول اینکه لباس‌های فرم یا همان لباس مدارس برای دخترها و پسرها که توسط تولیدکنندگان تولید می‌شود، در اختیار تولیدکنندگان و فروشندگان نیست. این لباس‌ها تحت نظارت سازمان دانش‌آموزی قیمت‌گذاری شده و مدارس موظف‌اند با همان قیمت، از تولیدکنندگان طرف قرارداد، البسه مورد نظر را تحویل بگیرند.‌ به عبارت دیگر همه روپوش‌ها و البسه مختص مدارس دانش‎آموزان دختر و پسر با نرخ مصوب سازمان دانش‌آموزی و سازمان حمایت مصرف‌کنندگان و تولیدکنندگان تهیه و عرضه می‌شود. البته در کنار مدارس باید این مسئله را نیز پذیرفت که دانش‌آموزان و حتی خانواده‌های آن‌ها نیز به لباس‌هایی غیر از لباس فرم مدارس نیاز دارند و قطعاً در این ایام، بازار پوشاک داغ‌تر می‌شود. تولید انواع پوشاک در کشور آن‌قدر بالاست که حتی می‌توانیم نیاز کشورهای خاورمیانه را هم بدون کمبود و افزایش قیمت تأمین کنیم. به اندازه‌ای لباس در تولیدی‌ها و فروشگاه‌ها انباشت شده که نسبت تقاضا در مقابل تولید و عرضه یک به پنج است. اگر در این ایام سری به بازار پوشاک بزنید، مشاهده می‌کنید که بسیاری از فروشندگان و فروشگاه‌ها انواع پوشاک را به‌صورت فروش فوق‌العاده و با تخفیف بالا به مردم عرضه می‌کنند. آن‌ها می‌خواهند این پوشاک را با قیمت مناسبی در اختیار مشتریان قرار داده تا بهای تمام شده تولید پوشاک را به دست آورده و گردش کارشان ادامه پیدا کند و چرخه تولید و عرضه را ادامه دهند. البته در این زمان می‌توان گفت تولیدکنندگان بیشتر از فروشندگان در این دسته‌بندی قرار می‌گیرند.
در حال حاضر وضعیت بازار پوشاک به نفع مصرف‌کنندگان است. عمدتاً قیمت این کالاها پایین‌تر از نرخی است که تولیدکنندگان و فروشندگان بتوانند سود مناسبی از فروش آن به دست آورند اما مسلماً مثال نقض آن نیز وجود دارد و ممکن است عده‌ای در این بازار سوءاستفاده کرده و مرتکب تخلف شوند. مردم در صورت بروز چنین تخلفاتی یا مشاهده گران‌فروشی، می‌توانند از طریق سایت اتحادیه پوشاک تهران اعتراض خود را اعلام کنند تا در اسرع‌وقت و کمترین زمان به آن رسیدگی کنیم. نکته دیگر اینکه در اتحادیه معمولاً چنین پرونده‌هایی را تا بیش از ۹۰ درصد به سود مصرف‌کنندگان بررسی می‌کنیم و اگر اثبات شود که فروشنده یا تولیدکننده‌ای مرتکب تخلف، تقلب یا گران‌فروشی شده، قطعاً با او برخورد کرده و رضایت مشتریان را جلب خواهیم کرد. از مردم هم می‌خواهیم تقاضای خود را به انواع پوشاک ایرانی و تولید داخل سوق داده و پوشاک ایرانی مطالبه کنند و فریب مارک و برند خارجی را نخورند. مسلماً کیفیت پوشاک ایرانی بسیار بالا و قابل رقابت با برندهای مطرح دنیاست اما آنچه تولیدکنندگان و فروشندگان می‌گویند این است که مردم حتی اگر یک پوشاک ایرانی با کیفیت بسیار بالا وجود داشته باشد چندان رغبتی برای خرید و تهیه آن نشان نمی‌دهند و برخی تولیدکنندگان مجبورند البسه خود را با مارک و برندهای خارجی در بازار عرضه کنند. بنابراین باید این فرهنگ در کشور نهادینه شود که خرید کالای ایرانی نه‌تنها حمایت از تولیدکنندگان داخلی است بلکه پوشاک ایرانی کیفیت تولید بسیار بالایی دارد. البته شاید برخی مردم این مسئله را مطرح کنند که پوشاک ایرانی با کیفیت بالا، گران است اما این گزاره درست نیست. برای تولید لباس و پوشاک در کشور آن هم با کیفیت بالا هزینه‌های گزافی از جمله هزینه‌های مرتبط با انرژی، مواد اولیه، کارگر و غیره از سوی تولیدکننده پرداخت می‌شود. بنابراین بالا بودن هزینه تولید به معنای گران بودن آن کالا یا گران‌فروشی نیست. از طرفی در شرایط کنونی نمی‌توان مشکلات اقتصادی در کشور و پایین بودن قدرت خرید مردم را نادیده گرفت.