آموزش، راهکار ILO برای حمایت از کشورهای در حال توسعه
سازمان بین‌المللی کار (ILO) از ابتدای تأسیس تاکنون به ترویج عدالت اجتماعی، حقوق بشر و کار مطابق با اصول بین‌المللی متعهد بوده است. محور اصلی مأموریت این نهاد ، تأکید بر آموزش به‌عنوان مؤلفه حیاتی در تقویت کار شایسته، کاهش فقر و توسعه پایدار محسوب می‌شود. آموزش نه‌تنها توانایی‌های فردی و اشتغال‌پذیری را افزایش می‌دهد، بلکه به رشد اقتصادی ملی و ثبات اجتماعی نیز یاری می‌رساند. در همین راستا(ILO)، از طریق ابتکارات مختلف و بازوی آموزشی خود یعنی مرکز آموزش بین‌المللی (ITCILO) در تورین ایتالیا، نقشی محوری در این حوزه ایفا می‌کند.
برنامه کار شایسته (ILO) که هدف آن ایجاد فرصت‌هایی برای همه افراد جهت به دست آوردن کار شایسته و سازنده در شرایط آزادی، برابری، امنیت و کرامت انسانی است، ذاتاً بر سیستم‌های آموزشی مؤثر اتکا دارد. این سیستم‌ها برای آماده‌سازی کارگران برای تقاضاهای در حال تحول بازار کار و حصول اطمینان از برخورداری از مهارت‌های لازم برای انطباق با تغییرات ناشی از پیشرفت فناوری، جهانی‌سازی و تغییرات احتمالی پیش آمده در ساختارهای اقتصادی، حیاتی هستند.
تلاش‌های (ILO) در آموزش چند‌وجهی و شامل موارد زیر است:
1- آموزش حرفه‌ای (ILO): (VET) از توسعه سیستم‌های آموزش حرفه‌ای قوی حمایت می‌کند. برنامه‌های (VET) برای تجهیز افراد به مهارت‌ها و دانش فنی مورد نیاز برای مشاغل خاص طراحی شده‌اند. آن‌ها همچنین بر اهمیت یادگیری مادام‌العمر جهت ارتقای مستمر مهارت‌ها در پاسخ به نیازهای شغلی در حال تغییر تأکید دارند.
2- توسعه مهارت‌ها (ILO): بر شناسایی و پر کردن شکاف‌های مهارتی در بازار کار متمرکز می‌شود. این شامل همکاری با دولت‌ها، کارفرمایان و سازمان‌های کارگری برای طراحی و اجرای برنامه‌های آموزشی است که نیازهای فعلی و آینده را برطرف می‌کند.
3- ظرفیت‌سازی: فراتر از آموزش‌های فردی، (ILO) روی ایجاد ظرفیت نهادهای دخیل در آموزش و پرورش نیز کار می‌کند. این مهم از طریق تقویت قابلیت‌های وزارت کار، مؤسسات و مدارس آموزش فنی و حرفه‌ای و سایر ارگان‌های مرتبط برای طراحی، ارائه و مدیریت برنامه‌های آموزشی عملی می‌شود.
4- مشاوره سیاست و کمک فنی (ILO): این نهاد مشاوره سیاستی و کمک‌های فنی را به کشورهای عضو ارائه می‌دهد تا به آن‌ها کمک کند استراتژی‌های توسعه مهارت‌های ملی را توسعه دهند و اجرا کنند. برنامه فوق شامل ایجاد چارچوب‌هایی تضمین‌کننده هم‌سویی آموزش با نیازهای بازار است.
5- تحقیق و به اشتراک‌گذاری دانش (ILO): تحقیقاتی را در مورد روندهای بازار کار، نیازهای مهارتی و شیوه‌های آموزشی مؤثر انجام می‌دهد. همچنین نقش تسهیل‌گری به اشتراک‌گذاری دانش و تجربیات بین کشورها و مؤسسات را برعهده دارد.
جایگاه کشورهای در حال توسعه در آموزش و مهارت‌آموزی
کشورهای در حال توسعه با چالش‌ها و فرصت‌های منحصر به فردی در حوزه آموزش و مهارت‌آموزی روبه‌رو هستند. در حالی که این کشورها اغلب جمعیت جوان با پتانسیل رشد اقتصادی دارند، اما با موانع قابل‌توجهی مانند منابع محدود، زیرساخت‌های ناکافی و گاهی برنامه‌های درسی قدیمی که با تقاضاهای فعلی بازار کار مطابقت ندارد، دست‌و‌پنجه نرم می‌‌کنند. (ILO) این چالش‌ها را می‌شناسد و حمایت خود را برای رسیدگی به نیازهای خاص کشورهای در حال توسعه انجام می‌دهد.
چالش‌های پیش‌رو
بسیاری از کشورهای در حال توسعه با منابع مالی و انسانی محدودی مواجه‌اند که می‌تواند مانع توسعه و حفظ سیستم‌های آموزشی مؤثر شود. این مسئله شامل کمبود معلمان و مربیان واجد شرایط، امکانات آموزشی ناکافی و بودجه ناکافی برای برنامه‌ها می‌شود. همچنین زیرساخت‌های ضعیف ازجمله عدم دسترسی به فناوری مدرن و مواد آموزشی، مانعی برای ارائه آموزش با کیفیت به حساب می‌آید. از طرفی عدم تطابق بین نیازهای آموزشی و بازار کار وجود دارد. اغلب بین مهارت‌های آموزش داده شده در برنامه‌های آموزشی و نیازهای واقعی بازار کار گسست به چشم می‌خورد. نتیجه این امر سطوح بالای بیکاری حتی در بین کسانی است که آموزش حرفه‌ای را دریافت کرده‌اند. در نهایت نیز باید به مسائل دسترسی و برابری اشاره کرد. تضمین دسترسی عادلانه به فرصت‌های آموزشی برای همه اقشار مردم ازجمله زنان، روستاییان و گروه‌های حاشیه‌نشین، همچنان یک چالش مهم است.
نقش (ILO)
سازمان بین‌المللی کار از طریق ابتکارات مختلف هدفمند از کشورهای در حال توسعه حمایت می‌کند. ابتکاراتی همچون:
برنامه‌های آموزشی فنی وحرفه‌ای (ILO): (TVET) به کشورهای در حال توسعه کمک می‌کند تا برنامه‌های آموزش فنی وحرفه‌ای را طراحی و اجرا کنند که پاسخگوی تقاضاهای بازار کار باشد. این شامل به‌روز‌رسانی برنامه‌های درسی، آموزش مربیان و بهبود کیفیت ارائه آموزش است.
برنامه مهارت‌ها برای اشتغال و بهره‌وری: (SKILLS) هدف این برنامه افزایش قابلیت اشتغال کارگران و بهره‌وری شرکت‌ها در مناطق در حال توسعه است. این برنامه بر ایجاد سیاست‌ها و سیستم‌های توسعه مهارت‌های ملی فراگیر و پایدار تمرکز دارد.
برنامه‌های کشوری کار شایسته: (DWCPs) سازمان بین‌المللی کار (DWCP)ها را با همکاری کشورهای عضو برای رسیدگی به اولویت‌های ملی خاص مرتبط با اشتغال، حمایت اجتماعی، حقوق کارگران و گفت‌وگوی اجتماعی توسعه می‌دهد. آموزش اغلب در زمره اجزای کلیدی این برنامه‌هاست.
مشارکت‌های دولتی و خصوصی (ILO): مشارکت بین دولت‌ها، بخش خصوصی و مؤسسات آموزشی را برای ایجاد سیستم‌های آموزشی مؤثرتر و پایدارتر تقویت می‌کند. این مشارکت‌ها می‌تواند افزایش منابع و تخصص بیشتر را در پی داشته باشند.
برنامه‌های اشتغال جوانان: با شناخت جمعیت چشمگیر جوانان در بسیاری از کشورهای در حال توسعه، سازمان بین‌المللی کار تأکید زیادی بر طرح‌های اشتغال جوانان دارد. هدف این برنامه‌ها ارائه مهارت‌ها و فرصت‌های لازم برای جوانان برای ورود به بازار کار و تضمین کار شایسته است.
(ITCILO) و نقش آن در آموزش
مرکز آموزش بین‌المللی (ITCILO) ILO در تورین بازوی آموزشی اولیه (ILO) است. (ITCILO) که در سال 1964 تأسیس شده، به‌عنوان یک مرکز تعالی برای آموزش، یادگیری و توسعه ظرفیت در زمینه کار و اشتغال عمل می‌کند. این نقش مهمی در تبدیل سیاست‌ها و استانداردهای (ILO) به برنامه‌های آموزشی عملی ایفا می‌کند که به نفع کشورهای عضو، به‌ویژه کشورهای در حال توسعه است.
فعالیت‌های (ITCILO)
برنامه‌ها و کارگاه‌های آموزشی (ITCILO): طیف گسترده‌ای از برنامه‌ها و کارگاه‌های آموزشی را در مورد جنبه‌های مختلف کار و اشتغال، از جمله استانداردهای کار، سیاست‌های اشتغال، حفاظت اجتماعی، و ایمنی و بهداشت شغلی ارائه می‌دهد. این برنامه‌ها متناسب با نیازهای کشورها و بخش‌های مختلف طراحی شده‌اند.
ظرفیت‌سازی: مرکز بر روی ظرفیت سازی نهادهای درگیر در کار و اشتغال کار می‌کند. این شامل آموزش برای مقامات دولتی، سازمان‌های کارفرمایی، اتحادیه‌های کارگری و سایر ذی‌نفعان است.
تحقیق و نوآوری (ITCILO): تحقیقاتی را در مورد مسائل نوظهور نیروی کار انجام می‌دهد و روش‌ها و مواد آموزشی ابتکاری را توسعه می‌دهد. این کمک می‌کند تا اطمینان حاصل شود که برنامه‌های آموزشی مرتبط و مؤثر هستند.
کمک‌های فنی: این مرکز به کشورها و سازمان‌ها در طراحی و اجرای پروژه‌ها و برنامه‌های مرتبط با نیروی کار کمک فنی می‌کند.
آموزش الکترونیکی و آموزش از راه دور: برای دستیابی به مخاطبان گسترده‌تر، (ITCILO) دوره‌های آموزش الکترونیکی و برنامه‌های آموزش از راه دور را ارائه می‌دهد. این امر به‌ویژه برای کشورهای در حال توسعه که دسترسی به فرصت‌های آموزشی ممکن است محدود باشد، بسیار مهم است.
مزایای آموزش و ارتقای مهارت
سرمایه‌گذاری جهت آموزش در حوزه کار، مزایای متعددی برای افراد، اقتصادها و جوامع به همراه دارد. آموزش مهارت‌ها، دانش و شانس افراد را برای تضمین کار مناسب افزایش می‌دهد. از سویی نیروی کار آموزش‌دیده برای رشد اقتصادی و رقابت ضروری است. کارگران ماهر می‌توانند نوآوری و تنوع اقتصادی را هدایت کنند. آموزش با فراهم کردن فرصت‌هایی برای همه افراد، ازجمله گروه‌های حاشیه‌نشین، برای مشارکت در بازار کار و کمک به جامعه، شمول اجتماعی را ارتقا می‌دهد. همچنین با بهبود قابلیت اشتغال و درآمد نقش مهمی در کاهش فقر و بهبود استانداردهای زندگی ایفا می‌کند. تاب‌آوری در برابر شوک‌های اقتصادی نتیجه دیگر آموزش محسوب می‌شود. نیروی کار آموزش‌دیده بهتر برای سازگاری با تغییرات اقتصادی و رهایی از شوک‌های اقتصادی مجهز است.
در نهایت اینکه، تعهد سازمان بین‌المللی کار به آموزش، در مأموریت آن برای ترویج کار شایسته و عدالت اجتماعی نقش اساسی دارد. (ILO) از طریق ابتکارات جامع خود و کار (ITCILO) از توسعه سیستم‌های آموزشی مؤثر در سراسر جهان با تمرکز ویژه بر نیازهای کشورهای در حال توسعه حمایت به عمل می‌آورد. (ILO) با پرداختن به چالش‌ها و استفاده از فرصت‌ها در آموزش و مهارت‌ها، به ایجاد دنیای کاری فراگیرتر، برابرتر و مرفه‌تر کمک می‌کند.
تلاش‌های (ILO) در آموزش چند‌وجهی و شامل موارد زیر است:
1- آموزش حرفه‌ای (ILO): (VET) از توسعه سیستم‌های آموزش حرفه‌ای قوی حمایت می‌کند. برنامه‌های (VET) برای تجهیز افراد به مهارت‌ها و دانش فنی مورد نیاز برای مشاغل خاص طراحی شده‌اند. آن‌ها همچنین بر اهمیت یادگیری مادام‌العمر جهت ارتقای مستمر مهارت‌ها در پاسخ به نیازهای شغلی در حال تغییر تأکید دارند.
2- توسعه مهارت‌ها (ILO): بر شناسایی و پر کردن شکاف‌های مهارتی در بازار کار متمرکز می‌شود. این شامل همکاری با دولت‌ها، کارفرمایان و سازمان‌های کارگری برای طراحی و اجرای برنامه‌های آموزشی است که نیازهای فعلی و آینده را برطرف می‌کند.
3- ظرفیت‌سازی: فراتر از آموزش‌های فردی، (ILO) روی ایجاد ظرفیت نهادهای دخیل در آموزش و پرورش نیز کار می‌کند. این مهم از طریق تقویت قابلیت‌های وزارت کار، مؤسسات و مدارس آموزش فنی و حرفه‌ای و سایر ارگان‌های مرتبط برای طراحی، ارائه و مدیریت برنامه‌های آموزشی عملی می‌شود.
4- مشاوره سیاست و کمک فنی (ILO): این نهاد مشاوره سیاستی و کمک‌های فنی را به کشورهای عضو ارائه می‌دهد تا به آن‌ها کمک کند استراتژی‌های توسعه مهارت‌های ملی را توسعه دهند و اجرا کنند. برنامه فوق شامل ایجاد چارچوب‌هایی تضمین‌کننده هم‌سویی آموزش با نیازهای بازار است.
5- تحقیق و به اشتراک‌گذاری دانش (ILO): تحقیقاتی را در مورد روندهای بازار کار، نیازهای مهارتی و شیوه‌های آموزشی مؤثر انجام می‌دهد. همچنین نقش تسهیل‌گری به اشتراک‌گذاری دانش و تجربیات بین کشورها و مؤسسات را برعهده دارد.
جایگاه کشورهای در حال توسعه در آموزش و مهارت‌آموزی
کشورهای در حال توسعه با چالش‌ها و فرصت‌های منحصر به فردی در حوزه آموزش و مهارت‌آموزی روبه‌رو هستند. در حالی که این کشورها اغلب جمعیت جوان با پتانسیل رشد اقتصادی دارند، اما با موانع قابل‌توجهی مانند منابع محدود، زیرساخت‌های ناکافی و گاهی برنامه‌های درسی قدیمی که با تقاضاهای فعلی بازار کار مطابقت ندارد، دست‌و‌پنجه نرم می‌‌کنند. (ILO) این چالش‌ها را می‌شناسد و حمایت خود را برای رسیدگی به نیازهای خاص کشورهای در حال توسعه انجام می‌دهد.
چالش‌های پیش‌رو
بسیاری از کشورهای در حال توسعه با منابع مالی و انسانی محدودی مواجه‌اند که می‌تواند مانع توسعه و حفظ سیستم‌های آموزشی مؤثر شود. این مسئله شامل کمبود معلمان و مربیان واجد شرایط، امکانات آموزشی ناکافی و بودجه ناکافی برای برنامه‌ها می‌شود. همچنین زیرساخت‌های ضعیف ازجمله عدم دسترسی به فناوری مدرن و مواد آموزشی، مانعی برای ارائه آموزش با کیفیت به حساب می‌آید. از طرفی عدم تطابق بین نیازهای آموزشی و بازار کار وجود دارد. اغلب بین مهارت‌های آموزش داده شده در برنامه‌های آموزشی و نیازهای واقعی بازار کار گسست به چشم می‌خورد. نتیجه این امر سطوح بالای بیکاری حتی در بین کسانی است که آموزش حرفه‌ای را دریافت کرده‌اند. در نهایت نیز باید به مسائل دسترسی و برابری اشاره کرد. تضمین دسترسی عادلانه به فرصت‌های آموزشی برای همه اقشار مردم ازجمله زنان، روستاییان و گروه‌های حاشیه‌نشین، همچنان یک چالش مهم است.
نقش (ILO)
سازمان بین‌المللی کار از طریق ابتکارات مختلف هدفمند از کشورهای در حال توسعه حمایت می‌کند. ابتکاراتی همچون:
برنامه‌های آموزشی فنی وحرفه‌ای (ILO): (TVET) به کشورهای در حال توسعه کمک می‌کند تا برنامه‌های آموزش فنی وحرفه‌ای را طراحی و اجرا کنند که پاسخگوی تقاضاهای بازار کار باشد. این شامل به‌روز‌رسانی برنامه‌های درسی، آموزش مربیان و بهبود کیفیت ارائه آموزش است.
برنامه مهارت‌ها برای اشتغال و بهره‌وری: (SKILLS) هدف این برنامه افزایش قابلیت اشتغال کارگران و بهره‌وری شرکت‌ها در مناطق در حال توسعه است. این برنامه بر ایجاد سیاست‌ها و سیستم‌های توسعه مهارت‌های ملی فراگیر و پایدار تمرکز دارد.
برنامه‌های کشوری کار شایسته: (DWCPs) سازمان بین‌المللی کار (DWCP)ها را با همکاری کشورهای عضو برای رسیدگی به اولویت‌های ملی خاص مرتبط با اشتغال، حمایت اجتماعی، حقوق کارگران و گفت‌وگوی اجتماعی توسعه می‌دهد. آموزش اغلب در زمره اجزای کلیدی این برنامه‌هاست.
مشارکت‌های دولتی و خصوصی (ILO): مشارکت بین دولت‌ها، بخش خصوصی و مؤسسات آموزشی را برای ایجاد سیستم‌های آموزشی مؤثرتر و پایدارتر تقویت می‌کند. این مشارکت‌ها می‌تواند افزایش منابع و تخصص بیشتر را در پی داشته باشند.
برنامه‌های اشتغال جوانان: با شناخت جمعیت چشمگیر جوانان در بسیاری از کشورهای در حال توسعه، سازمان بین‌المللی کار تأکید زیادی بر طرح‌های اشتغال جوانان دارد. هدف این برنامه‌ها ارائه مهارت‌ها و فرصت‌های لازم برای جوانان برای ورود به بازار کار و تضمین کار شایسته است.
(ITCILO) و نقش آن در آموزش
مرکز آموزش بین‌المللی (ITCILO) ILO در تورین بازوی آموزشی اولیه (ILO) است. (ITCILO) که در سال 1964 تأسیس شده، به‌عنوان یک مرکز تعالی برای آموزش، یادگیری و توسعه ظرفیت در زمینه کار و اشتغال عمل می‌کند. این نقش مهمی در تبدیل سیاست‌ها و استانداردهای (ILO) به برنامه‌های آموزشی عملی ایفا می‌کند که به نفع کشورهای عضو، به‌ویژه کشورهای در حال توسعه است.
فعالیت‌های (ITCILO)
برنامه‌ها و کارگاه‌های آموزشی (ITCILO): طیف گسترده‌ای از برنامه‌ها و کارگاه‌های آموزشی را در مورد جنبه‌های مختلف کار و اشتغال، از جمله استانداردهای کار، سیاست‌های اشتغال، حفاظت اجتماعی، و ایمنی و بهداشت شغلی ارائه می‌دهد. این برنامه‌ها متناسب با نیازهای کشورها و بخش‌های مختلف طراحی شده‌اند.
ظرفیت‌سازی: مرکز بر روی ظرفیت سازی نهادهای درگیر در کار و اشتغال کار می‌کند. این شامل آموزش برای مقامات دولتی، سازمان‌های کارفرمایی، اتحادیه‌های کارگری و سایر ذی‌نفعان است.
تحقیق و نوآوری (ITCILO): تحقیقاتی را در مورد مسائل نوظهور نیروی کار انجام می‌دهد و روش‌ها و مواد آموزشی ابتکاری را توسعه می‌دهد. این کمک می‌کند تا اطمینان حاصل شود که برنامه‌های آموزشی مرتبط و مؤثر هستند.
کمک‌های فنی: این مرکز به کشورها و سازمان‌ها در طراحی و اجرای پروژه‌ها و برنامه‌های مرتبط با نیروی کار کمک فنی می‌کند.
آموزش الکترونیکی و آموزش از راه دور: برای دستیابی به مخاطبان گسترده‌تر، (ITCILO) دوره‌های آموزش الکترونیکی و برنامه‌های آموزش از راه دور را ارائه می‌دهد. این امر به‌ویژه برای کشورهای در حال توسعه که دسترسی به فرصت‌های آموزشی ممکن است محدود باشد، بسیار مهم است.
مزایای آموزش و ارتقای مهارت
سرمایه‌گذاری جهت آموزش در حوزه کار، مزایای متعددی برای افراد، اقتصادها و جوامع به همراه دارد. آموزش مهارت‌ها، دانش و شانس افراد را برای تضمین کار مناسب افزایش می‌دهد. از سویی نیروی کار آموزش‌دیده برای رشد اقتصادی و رقابت ضروری است. کارگران ماهر می‌توانند نوآوری و تنوع اقتصادی را هدایت کنند. آموزش با فراهم کردن فرصت‌هایی برای همه افراد، ازجمله گروه‌های حاشیه‌نشین، برای مشارکت در بازار کار و کمک به جامعه، شمول اجتماعی را ارتقا می‌دهد. همچنین با بهبود قابلیت اشتغال و درآمد نقش مهمی در کاهش فقر و بهبود استانداردهای زندگی ایفا می‌کند. تاب‌آوری در برابر شوک‌های اقتصادی نتیجه دیگر آموزش محسوب می‌شود. نیروی کار آموزش‌دیده بهتر برای سازگاری با تغییرات اقتصادی و رهایی از شوک‌های اقتصادی مجهز است.
در نهایت اینکه، تعهد سازمان بین‌المللی کار به آموزش، در مأموریت آن برای ترویج کار شایسته و عدالت اجتماعی نقش اساسی دارد. (ILO) از طریق ابتکارات جامع خود و کار (ITCILO) از توسعه سیستم‌های آموزشی مؤثر در سراسر جهان با تمرکز ویژه بر نیازهای کشورهای در حال توسعه حمایت به عمل می‌آورد. (ILO) با پرداختن به چالش‌ها و استفاده از فرصت‌ها در آموزش و مهارت‌ها، به ایجاد دنیای کاری فراگیرتر، برابرتر و مرفه‌تر کمک می‌کند.
ارسال دیدگاه
