هپاتیت (C) از طریق تماس مستقیم با مایعات آلوده بدن، عموماً از طریق داروهای تزریقی و تماس جنسی منتقل می‌شود و از شایع‌ترین عفونت‌های ویروسی منتقله از خون است. این بیماری اغلب از طریق مایعات آلوده‌ بدن سرایت می‌کند. در حال حاضر هیچ واکسنی برای پیشگیری از ابتلا به هپاتیت (C) وجود ندارد و بهترین راه برای پیشگیری از ابتلا به هپاتیت (C)، اجتناب از رفتارهایی است که باعث گسترش بیماری می‌شوند. راهکار‌های زیر می‌توانند به پیشگیری از انتقال هپاتیت (C) کمک کنند: 
-دریافت واکسن انواع هپاتیت خصوصاً برای نوزادان
- رعایت بهداشت فردی و عدم استفاده از مسواک، تیغ اصلاح، دستکش و... مشترک
- پرهیز از مصرف غذاهای مانده 
- پرهیز از مصرف آب آشامیدنی ناسالم یا آبی که از سلامت آن مطمئن نیستید
-  اطمینان از ناقل بودن یا نبودن شریک زندگی 
- استفاده از تجهیزات و وسایل کاملاً استریل شده برای تزریق، طب سوزنی و... 
- اگر در زمره‌ افرادی‌ هستید که‌ خطر هپاتیت‌ آن‌ها را تهدید می‌کند، مثل‌کارکنان‌ بیمارستان‌ها، دندانپزشکان‌ و غیره‌، واکسن‌ هپاتیت‌ (A) و  (B) را دریافت ‌کنید.
- قطع مصرف موادمخدر 
- معاینه توسط پزشک
- آزمایش عملکرد آنزیم‌های کبدی
- سونوگرافی
- بیوپسی کبد 
- تزریق‌ خون و فرآورده‌های خونی آلوده
- اقداماتی مانند تاتو، خالکوبی، حجامت، سوراخ کردن گوش، خدمات پزشکی و دندانپزشکی در مکان‌های نامطمئن و با وسایل آلوده و غیر‌استریل. اگر می‌خواهید پیرسینگ (سوراخ کردن گوش و غیره) یا خالکوبی انجام دهید، به مراکز معتبر مراجعه کنید. از قبل در مورد نحوه تمیز کردن ابزار کار آن‌ها سؤال کنید. مطمئن شوید که از سوزن‌های استریل استفاده می‌کنند. اگر پرسنل آنجا به سؤالات شما پاسخ نمی‌دهند، به دنبال مرکز دیگری بگردید.
- انتقال از مادر آلوده به جنین و نوزاد
- کارکنان‌ حوزه پزشکی و بهداشت‌ و سایر حرفه‌های‌ خطرزا
- مهدکودک‌ها یا مراکز نگهداری‌ کودکان 
- دیالیز
- تغذیه‌ نامناسب (مصرف غذا یا آب آلوده)
- مسافرت‌ به‌ مناطقی‌ که‌ بهداشت‌ نامناسبی‌ دارند
- وجود بیماری‌ که‌ باعث‌ کاهش‌ مقاومت‌ بدن‌ شده‌ باشد