با افزایش سن و پا گذاشتن به دنیای میانسالی و پس از آن کهنسالی، شخصیت ما دستخوش تغییرات ظریف و گاهی چشمگیر می‌شود. انسانی که ممکن است زمانی یک شخصیت سرزنده و برونگرا داشته باشد، می‌تواند با بالا رفتن سن منزوی‌ و گوشه‌گیر شود. در مواجهه با چنین تغییری، دانستن اینکه چگونه به تغییر رفتار یکی از عزیزان مسن پاسخ دهیم، می‌تواند دشوار باشد. همان‌طور که افراد پیر می‌شوند و زندگی آن‌ها تغییر می‌کند، شخصیت آن‌ها نیز تغییر می‌کند. این تغییرات ناشی از عوامل بیولوژیکی است. عوامل محیطی نیز می‌توانند در اینجا نقش اساسی داشته باشند. شناسایی نشانه‌هایی که به واسطه آن‌ها شخصیت فرد در حال تغییر است همیشه آسان نیست، اما برخی علائم رایج عبارت‌اند از افزایش تحریک‌پذیری، نوسانات خلقی، نقص در مهارت‌های ارتباط اجتماعی یا کاهش علاقه به سرگرمی‌ها و فعالیت‌هایی که در گذشته باعث شادی او می‌شد.
 هنگام برخورد با افراد مسن، مهم است که جنبه‌های روانشناختی تکامل شخصیت را در نظر بگیرید. با افزایش سن عزیزان ما، شخصیت آن‌ها ممکن است به دلیل عوامل بیولوژیکی و اجتماعی که می‌تواند بر نحوه تعامل‌شان با دیگران تأثیر بگذارد، به‌طور قابل‌توجهی تغییر کند. برای مراقبان و ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی ضروری است که از این تغییرات آگاه باشند تا در این زمان سخت از آن‌ها حمایت کنند. تغییرات شخصیتی، بخشی طبیعی از پیری است، اما اغلب ممکن است توسط اطرافیان‌ اشتباه تعبیر یا سوءتفاهم شود. ویژگی‌های شخصیتی مانند تکانشگری و تحریک‌پذیری می‌توانند با کاهش توانایی‌های جسمی و ذهنی آشکارتر شوند و لازم است مراقبان هنگام برخورد با رفتارهای دشوار صبر و شفقت داشته باشند. علاوه بر این، حفظ ارتباط باز بین همه طرف‌های درگیر مهم است تا مسائل در حال توسعه به سرعت مورد توجه قرار گیرد.
 تعامل با افراد در هر سنی برای جلوگیری از احساس تنهایی یا انزوا که ناشی از افزایش سن است، بسیار مهم است. درگیر شدن منظم در فعالیت‌های خارج از خانه، تعامل اجتماعی بین سالمندان و همسالان‌شان را تشویق می‌کند که می‌توانند تجربیات زندگی یکدیگر را درک کنند و در صورت نیاز  از هم حمایت کنند. 
مدیریت تکامل شخصیت در سالمندان موردی است که به تقویت احساس هدف و تعلق کمک می‌کند. در عین حال سلامت جسمانی را به دلیل افزایش تحرک هنگام شرکت در فعالیت با دیگران بهبود می‌بخشد. جای تعجب نیست که تغذیه و ورزش نقش مهمی در حفظ سلامتی دارند.
 برای کسانی که از اعضای سالمند خانواده مراقبت می‌کنند، درک اهمیت این دو عنصر می‌تواند دشوار باشد. مطالعه اخیر انجام شده توسط محققان دانشگاه‌ هاوایی نشان داده که ارائه آموزش‌های مناسب در مورد تغذیه و فعالیت بدنی به مراقبان برای کمک به حفظ سلامت سالمندان ضروری است. 
تحقیقات نشان می‌دهد که مراقبان اغلب در مورد اصول تغذیه و ورزش برای سالمندان تحت مراقبت خود اطلاعات کافی ندارند که منجر به حمایت ناکافی از سلامت عزیزان‌شان می‌شود. با آموزش مراقبان در مورد نحوه ارائه وعده‌های غذایی سالم، ایجاد فعالیت‌های بدنی متناسب با توانایی‌های سالمند و پرورش محیطی مناسب برای سلامتی، آن‌ها می‌توانند تکامل شخصیتی عزیز خود را در دوران سالمندی بهتر مدیریت کنند. 
پس باید توجه داشت که شخصیت سالمندان ممکن است با افزایش سن تغییر کند. این امکان وجود دارد که مدیریت و درک خلق و خوی آن‌ها دشوارتر شود. در حالی که این تغییرات می‌تواند هم برای افراد مسن و هم برای اطرافیان‌شان چالش برانگیز باشد، مهم است که به یاد داشته باشید که راه‌هایی برای کنار آمدن با این تغییرات وجود دارد.