راهکارهایی برای افزایش مشارکت کارکنان در بیمارستان‌ها
مدیران بیمارستان‌ها در سرتاسر جهان در تلاش هستند تا راه‌حلی برای کاهش استرس و فرسودگی شغلی پرستاران و سایر کارکنان بیمارستانی، بعد از همه‌گیری کرونا بیابند. در سال‌های گذشته تحقیقات بسیاری در این باره در سراسر جهان انجام شده که تلاش می‌کند با ارائه راه‌حل‌هایی، عملکرد بیمارستان‌ها را در این زمینه بهبود بخشد. در واقع این راه‌حل‌ها، مسیری برای افزایش مشارکت کارکنان و کاهش میزان استرس و دغدغه‌های کارکنان بیمارستانی هستند.
در یکی از این مطالعات، داده‌های جمع‌آوری‌‌شده از بیش از 80 بیمارستان در ایالت ویکتوریا (پرجمعیت‌ترین ایالت استرالیا) در یک دوره شش‌ساله مورد بررسی قرار گرفته که شامل اطلاعات بیش از 92 هزار کارمند مراقبت‌های بهداشتی از جمله پزشکان، مدیران و کارکنان پشتیبانی می‌شود. در این مطالعه، اثرات مشارکت کارکنان مورد بررسی قرار گرفته و نتایج آن نشان می‌دهد مشارکت بیشتر کارکنان تأثیر مثبتی بر نتایجی مانند هزینه‌های بیمارستان (ادعای بیمه علیه بیمارستان برای صدمات یا عوارض ناشی از سهل‌انگاری)، اثربخشی درمان (اندازه‌گیری شده با نرخ پذیرش مجدد بیمار) و سطح عفونت‌ها و شرایط اکتسابی بیمارستان (آسیب‌ها و عوارض جراحی) دارد. به عنوان مثال، تجزیه و تحلیل طولی این مطالعه نشان می‌دهد که افزایش یک‌درصدی مشارکت کارکنان، منجر به کاهش سه‌درصدی در عوارض اکتسابی بیمارستان و کاهش هفت‌درصدی برای پذیرش مجدد در بیمارستان می‌شود.
همچنین نتایج این مطالعه و یافته‌های آن در خصوص تجربه آموزش به مدیران مراقبت‌های بهداشتی و گفتوگو با چندین سازمان دولتی درگیر در این مسئله، سه راه‌حل کلیدی برای افزایش مشارکت کارکنان در بیمارستان‌ها ارائه می‌دهد که در ادامه می‌خوانید:
1- اولویت‌بندی ایمنی بیمار و کارکنان
مشارکت واقعی کارکنان تنها زمانی امکان‌پذیر است که کارکنان احساس کنند ایمنی آن‌ها و بیماران‌شان در اولویت بیمارستان قرار دارد. برای رسیدن به این احساس، بیمارستان‌ها می‌توانند کارکنان را تشویق کنند تا خطاها یا مشکلاتی را که ایمنی بیمار یا کارکنان را به خطر می‌اندازد، مشاهده، گزارش و رفع کنند. یکی از رویکردهایی که می‌تواند به دستیابی به این امر کمک کند، انتخاب کارکنان برای خدمت به عنوان الگو و آموزش ایمنی و بهداشت حرفه‌ای برای کاهش خطرات محیط کار (مانند خشونت شغلی، قلدری، خستگی ناشی از کار) یا آموزش فرایند عملیاتی و خدماتی برای بهبود رسیدگی به بیمار است.
2- ایجاد فرهنگ مسئولیت‌پذیری
تحقیقات نشان می‌دهد زمانی که کارکنان مراقبت‌های بهداشتی برای رفتارهای ضعیف یا عملکرد ضعیف خود پاسخگو نباشند، اثرات نامطلوبی را در سیستم درمانی ایجاد می‌کنند که نتایج کار بیمارستان را در بلندمدت تضعیف می‌کند. این اثرات شامل عدم تمایل به صحبت و ترس در ارائه بازخورد است. بنابراین بیمارستان‌هایی که به طور فعال، فرهنگ مسئولیت‌پذیری را ایجاد و پرورش می‌دهند، تضمین می‌کنند که کارکنان در قبال اقدامات خود مسئول هستند و به آن‌ها فضایی برای یادگیری از اشتباهات می‌دهند. همچنین کارکنان را تشویق می‌کنند که نسبت به خطاها واکنش نشان دهند، رفتارهای مشکل‌ساز دیگران را شناسایی کنند و هنگامی که شاهد اعمال یا رفتارهایی هستند که با خط‌مشی‌های بیمارستانی مطابقت ندارد، درباره آن با مدیران صحبت کنند. البته این فرهنگ باید با آزادی کارکنان برای پیشنهاد بهترین راهکارها و داشتن کنترل بر رویکردهای بیمارستان همراه باشد. به‌طور مثال کارکنان باید این امکان را داشته باشند که بتوانند مستقیماً با سایر متخصصان بیمارستان بدون فرایندهای بوروکراتیک در ارتباط باشند. این کار در ابتدا ممکن است برای برخی مدیران دست‌و‌پا‌گیر و یا در بخش‌هایی آزاردهنده باشد، اما تحقیقات نشان می‌دهد که این توانمندی، خطاها را در بیمارستان‌ها کاهش می‌دهد و در عین حال باعث افزایش ایمنی بیماران می‌شود.
3- ارزش عملکردهای نوین
هنگامی که از کارکنان بیمارستان خواسته می‌شود تا روش‌های کاری جدید را پی بگیرند، کارکنان خواهان اطمینان از مؤثر بودن این روش‌ها و نتایج آن هستند. به همین خاطر مدیران بیمارستان‌ها می‌بایست با انتشار شواهدی مبنی بر ارزش این راهکارهای جدید، زمینه را برای معرفی شیوه‌های ایمنی، مسئولیت‌پذیری و بازخورد جدید فراهم کنند. به‌طور مثال، در بیمارستان مورد مطالعه در این تحقیق، مدیران یک ابزار گزارش رویداد برای ایجاد رویه‌های شفاف گزارش‌دهی و رسیدگی به حوادث، رفتارها و اقداماتی که کیفیت مراقبت از بیمار و کارکنان و ایمنی بیمار را تضعیف می‌کنند، ایجاد کردند. این اقدامات به توسعه «فرهنگ گفتوگو» در بین کارکنان بیمارستان کمک کرد و اجرای آن حمایت قوی کارکنان بیمارستان را به همراه داشت. در طول همه‌گیری کرونا، فشار زیادی بر بیمارستان‌ها برای ارائه مراقبت‌های با کیفیت در کنار منابع محدود وجود داشت که شاید یکی از بیشترین فشارهای وارده به سیستم بیمارستانی و بهداشت در چند دهه گذشته بود. حتی زمانی که همه‌گیری فروکش کرد نیز اثرات آن بر امور مالی بیمارستان‌ها و کارکنان‌‌شان باقی ماند و البته همچنان نیز وجود دارد. در این شرایط سخت، بیمارستان‌ها باید برای افزایش وفاداری کارکنان خود بیشتر تلاش کنند تا بتوانند از پتانسیل آن‌ها در شرایط سخت بیشتر و بهتر استفاده کنند.
منبع:فایننشنال تایمز
همچنین نتایج این مطالعه و یافته‌های آن در خصوص تجربه آموزش به مدیران مراقبت‌های بهداشتی و گفتوگو با چندین سازمان دولتی درگیر در این مسئله، سه راه‌حل کلیدی برای افزایش مشارکت کارکنان در بیمارستان‌ها ارائه می‌دهد که در ادامه می‌خوانید:
1- اولویت‌بندی ایمنی بیمار و کارکنان
مشارکت واقعی کارکنان تنها زمانی امکان‌پذیر است که کارکنان احساس کنند ایمنی آن‌ها و بیماران‌شان در اولویت بیمارستان قرار دارد. برای رسیدن به این احساس، بیمارستان‌ها می‌توانند کارکنان را تشویق کنند تا خطاها یا مشکلاتی را که ایمنی بیمار یا کارکنان را به خطر می‌اندازد، مشاهده، گزارش و رفع کنند. یکی از رویکردهایی که می‌تواند به دستیابی به این امر کمک کند، انتخاب کارکنان برای خدمت به عنوان الگو و آموزش ایمنی و بهداشت حرفه‌ای برای کاهش خطرات محیط کار (مانند خشونت شغلی، قلدری، خستگی ناشی از کار) یا آموزش فرایند عملیاتی و خدماتی برای بهبود رسیدگی به بیمار است.
2- ایجاد فرهنگ مسئولیت‌پذیری
تحقیقات نشان می‌دهد زمانی که کارکنان مراقبت‌های بهداشتی برای رفتارهای ضعیف یا عملکرد ضعیف خود پاسخگو نباشند، اثرات نامطلوبی را در سیستم درمانی ایجاد می‌کنند که نتایج کار بیمارستان را در بلندمدت تضعیف می‌کند. این اثرات شامل عدم تمایل به صحبت و ترس در ارائه بازخورد است. بنابراین بیمارستان‌هایی که به طور فعال، فرهنگ مسئولیت‌پذیری را ایجاد و پرورش می‌دهند، تضمین می‌کنند که کارکنان در قبال اقدامات خود مسئول هستند و به آن‌ها فضایی برای یادگیری از اشتباهات می‌دهند. همچنین کارکنان را تشویق می‌کنند که نسبت به خطاها واکنش نشان دهند، رفتارهای مشکل‌ساز دیگران را شناسایی کنند و هنگامی که شاهد اعمال یا رفتارهایی هستند که با خط‌مشی‌های بیمارستانی مطابقت ندارد، درباره آن با مدیران صحبت کنند. البته این فرهنگ باید با آزادی کارکنان برای پیشنهاد بهترین راهکارها و داشتن کنترل بر رویکردهای بیمارستان همراه باشد. به‌طور مثال کارکنان باید این امکان را داشته باشند که بتوانند مستقیماً با سایر متخصصان بیمارستان بدون فرایندهای بوروکراتیک در ارتباط باشند. این کار در ابتدا ممکن است برای برخی مدیران دست‌و‌پا‌گیر و یا در بخش‌هایی آزاردهنده باشد، اما تحقیقات نشان می‌دهد که این توانمندی، خطاها را در بیمارستان‌ها کاهش می‌دهد و در عین حال باعث افزایش ایمنی بیماران می‌شود.
3- ارزش عملکردهای نوین
هنگامی که از کارکنان بیمارستان خواسته می‌شود تا روش‌های کاری جدید را پی بگیرند، کارکنان خواهان اطمینان از مؤثر بودن این روش‌ها و نتایج آن هستند. به همین خاطر مدیران بیمارستان‌ها می‌بایست با انتشار شواهدی مبنی بر ارزش این راهکارهای جدید، زمینه را برای معرفی شیوه‌های ایمنی، مسئولیت‌پذیری و بازخورد جدید فراهم کنند. به‌طور مثال، در بیمارستان مورد مطالعه در این تحقیق، مدیران یک ابزار گزارش رویداد برای ایجاد رویه‌های شفاف گزارش‌دهی و رسیدگی به حوادث، رفتارها و اقداماتی که کیفیت مراقبت از بیمار و کارکنان و ایمنی بیمار را تضعیف می‌کنند، ایجاد کردند. این اقدامات به توسعه «فرهنگ گفتوگو» در بین کارکنان بیمارستان کمک کرد و اجرای آن حمایت قوی کارکنان بیمارستان را به همراه داشت. در طول همه‌گیری کرونا، فشار زیادی بر بیمارستان‌ها برای ارائه مراقبت‌های با کیفیت در کنار منابع محدود وجود داشت که شاید یکی از بیشترین فشارهای وارده به سیستم بیمارستانی و بهداشت در چند دهه گذشته بود. حتی زمانی که همه‌گیری فروکش کرد نیز اثرات آن بر امور مالی بیمارستان‌ها و کارکنان‌‌شان باقی ماند و البته همچنان نیز وجود دارد. در این شرایط سخت، بیمارستان‌ها باید برای افزایش وفاداری کارکنان خود بیشتر تلاش کنند تا بتوانند از پتانسیل آن‌ها در شرایط سخت بیشتر و بهتر استفاده کنند.
منبع:فایننشنال تایمز
ارسال دیدگاه
