شاید شما یک مادر خانه‌دار باشید که دغدغه تربیت فرزندان خود به بهترین نحو ممکن را دارد، یا یک کارگر سختکوش که در انتظار ارتقای شغل است، یا شاید فردی که به‌تازگی یک فاجعه شخصی مانند از دست دادن شغل، طلاق و یا فقدان یکی از عزیزانش را تجربه کرده، فرقی نمی‌کند که چه هستید و چه کاری انجام می‌دهید زیرا همه ما به‌عنوان یک انسان به امید نیاز داریم و بدون امید دوام نمی‌آوریم. اما امید تنها زمانی در دسترس‌مان قرار دارد که فکر کردن زیاد را کنار بگذاریم و کمی از منطقی بودن و عقلانیت صرف، 
فاصله بگیریم. 
اگر از داشتن احساسات روتین خود خسته و دل‌زده شده‌اید و اگر در ذهن‌تان احساس ناامنی و عدم اطمینان جریان دارد، باید بدانید این‌ها نشانه این است که باید به عقب برگردید و مراقبت از خودتان را جدی‌تر بگیرید. بنابراین بهتر است به پیاده‌روی بروید، با یک دوست صحبت کنید، یک تعطیلات کوتاه داشته باشید، به موسیقی گوش دهید، مدیتیشن را آغاز کنید و یا به مطالعه مجله مورد علاقه‌تان بپردازید. در واقع بهتر است هر چیزی را که به شما کمک می‌کند تا تعادل درون‌تان برقرار شود امتحان کنید. امید به داشتن هدفی در آینده که می‌تواند شما را به رؤیاهای‌تان برساند می‌تواند به افکارتان در زمان حال جهت دهد. البته نکته ضروری که باید مدنظر قرار دهیم این است که زمان زیادی را صرف برنامه‌ریزی برای
 آینده نکنیم.