گراسکوفوبیا یا ترس از پیری یکی از رایج‌ترین مسائلی است که در دوره‌های مختلف زندگی برای افراد به وجود می‌آید. این مسئله می‌تواند حتی در سنین پایین‌تر نیز بروز پیدا‌ کند و شرایط روحی و جسمی افراد را تحت‌تأثیر قرار دهد. با رسیدن به انتهای دوران میانسالی معمولاً افراد با بیماری‌های جسمی و روحی گوناگونی روبه‌رو می‌شوند. اتفاقی که در این سنین بیشتر از جوانی رخ می‌دهد، می‌تواند تأثیر زیادی بر حالات روحی فرد داشته باشد. گراسکوفوبیا یا ترس از پیری با درک پیری ارتباط مستقیمی دارد. یکی از مهم‌ترین عوامل بازدارنده آن، درک درست از دوران پیری است. فرد باید بالارفتن سن و عواقب آن را بپذیرد تا بتواند با شیوه بهتری به زندگی خود ادامه دهد. معمولاً بهترین کاری که می‌توان در ارتباط با این مسئله انجام داد، آگاهی دادن به افراد از سنین پایین‌تر است تا بهتر بتوانند با دوران پیری خود کنار 
بیایند. برخلاف باور عموم این ترس غیرطبیعی از پیری تنها در دوران میانسالی و سالمندی به سراغ افراد نمی‌آید. در واقع در سنین جوانی نیز ممکن است هر فرد با این مسئله روبه‌رو شود. بیشترین چیزی که این حس را قوت می‌بخشد، ترس از تنهایی است. افراد می‌پندارند در دوران پیری تنها خواهند ماند و در این شرایط ممکن است پایان عمر سختی را برای خود متصور شوند. این ترس ممکن است زوایای مختلفی برای افراد پیدا کند. به عنوان مثال ترس از بیماری، ناتوان شدن و ترس از زندگی فردی نیز می‌تواند ناشی از این اتفاق باشد که باید آن‌ها را در نظر گرفت. گراسکوفوبیا یا ترس از پیری می‌تواند هم در زنان و هم در مردان به وجود آید. اما معمولاً این ترس در زنان به میزان بیشتری مشاهده می‌شود. ترس از پیری در میزان کم و طبیعی خود ممکن است برای هر انسانی به وجود آید. در هر حال روند فرسوده شدن و پیری برای هر انسانی دردناک است. اما در برخی افراد این موضوع نقش پررنگ‌تری در زندگی آن‌ها ایفا می‌کند.