
ارتباط جوانی جمعیت با ضریب پشتیبانی بیمهای
بیمهپردازی جمعیت جوان به سازمانهای بیمهگر و تداوم این روند در سالهای طولانی و تأثیر آن بر پایداری تأمین منابع این نهادها از اساسیترین الزامات بیمههای اجتماعی است. بر این اساس، سیاستگذاری کلان در راستای جوانی جمعیت و هدفگذاری کاهش پیری جامعه در کنار ایجاد اشتغال و بیمهپردازی به صندوقها، زمینه دوام این سازمانها را به وجود میآورد. با توجه به تأثیرپذیری سازمان تأمیناجتماعی از متغیرها و شاخصهای جمعیتی، پایداری و تعادل منابع و مصارف این سازمان، متأثر از برنامهریزی در حوزه سیاستگذاری جمعیت است. در این راستا، تدوین و ابلاغ سیاستهای کلی تأمیناجتماعی و تحکیم نهاد خانواده و فرزندآوری، همچنین قانون مصوب مجلس شورای اسلامی در حمایت از جوانی جمعیت، راهبرد تأمیناجتماعی در این خصوص را تعیین کرده است. بند «8» سیاستهای کلی تأمیناجتماعی ابلاغی از سوی مقام معظم رهبری (مدظلهالعالی) نیز «ارائه خدمات لازم به منظور تحکیم نهاد خانواده و فرزندآوری» را مورد تأکید قرار داده است.
به همین منظور در این صندوقها در جریان تعریف بازنشستگی، مکانیسمهای مالی را در نظر میگیرند تا در شرایط عدم تعادل منابع و مصارف، بیمهپردازی جمعیت جوان و محاسبات بیمهای اثرگذار باشد.
تأکید بر مسأله جوانی جمعیت و فرزندآوری در سیاستهای کلی تأمیناجتماعی و قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت، برای جلوگیری از چالشهای آتی برای تعادل بین منابع و مصارف در صندوقهای بازنشستگی است.
فرصت پنجره جمعیتی
کارشناسان حوزه جمعیتی بر این باورند با توجه به رشد شتابان جمعیت سالمند در کشور ما، استفاده از فرصت طلایی پنجره جمعیتی علاوه بر ارائه خدمات شایسته به جمعیت سالمند، زمینه بهبود وضعیت منابع درآمدی سازمان تأمیناجتماعی را موجب میشود.
بر اساس پیشبینیها، فرصت پنجره جمعیتی مذکور در سال ۱۴۳۵ بسته میشود؛ بنابراین باید اکنون که حدود دوسوم جمعیت کشور در سن کار هستند از این فرصت در جهت تأمین منابع سازمانهای بیمهای از طریق اشتغال جمعیت جوان
بهرهمند شد. آمارهای جمعیتی حاکی است جامعه سالمندان کشور در سال ۱۴۲۱ دو برابر خواهد شد و در سال ۱۴۳۵ این جامعه آماری از ۳۳ درصد جمعیت کشور عبور میکند. این مسأله ضرورت توجه به جوانی جمعیت برای ماندگاری سازمانها را بیشتر میکند و تأثیر این مهم بر منابع و مصارف تأمیناجتماعی قابل انکار نیست.
سن امید به زندگی
اکنون سن امید به زندگی در ایران به ۷۶ سال رسیده، اما سن بازنشستگی 42 سال است، یعنی تقریباً 35 سال از عمر افراد در دوره بازنشستگی سپری میشود. بر این اساس تقویت زیرساختهای سازمانهای بیمهای برای این بازه سنی باید
مدنظر باشد.
در این شرایط با تأکید بر افزایش سن امید به زندگی به عنوان یک شاخص مثبت رفاه اجتماعی، انجام اصلاحات پارامتریک در سازمانهای بیمهای مورد تأکید سازمانهای بیمهگر است.
کارشناسان بیمههای اجتماعی معتقدند با توجه به نفع و ضرر مستقیم صندوقهای بیمهای از شاخص امید به زندگی و سالمندی جمعیت، مشوقهای جمعیتی باید با مؤلفههای درآمدی تأمیناجتماعی رشد و توسعه داشته باشند.
هزینههای تأمیناجتماعی
میرهاشم موسوی، مدیرعامل سازمان تأمیناجتماعی پانزدهم دیماه در نشست مشترک با وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی درباره هزینهکرد این سازمان در حوزه جوانی جمعیت گفته بود: «تا به امروز تأمیناجتماعی حدود ۲ هزار میلیارد ریال در بخش جوانی جمعیت هزینه کرده است. یکی از اتفاقات خوب انجام شده سازمان در حوزه جوانی جمعیت، حمایت از زوجین نابارور و راهاندازی بیمه ناباروری است.» وی همچنین با اشاره به اهمیت موضوع خانواده و لزوم توجه به فرزندآوری اضافه کرده بود: «بیش از ۴۰ تکلیف در این حوزه برعهده نظام درمان قرار گرفته است.»
خدمات تأمیناجتماعی
پرداخت هدیه ازدواج توسط تأمیناجتماعی در راستای قانون حمایت از خانواده و جوانی و ترغیب جوانان به ازدواج و فرزندآوری جمعیت از دیگر اقدامات این سازمان بیمهای است. همچنین افزایش میزان مرخصی زایمان از 6 به 9 ماه و حمایت از مادران باردار با فرزند دوقلو به بالا به عنوان بخشی خدمات تأمیناجتماعی در حوزه جوانی جمعیت و حمایت از خانواده و بانوان شاغل قابل
ارائه است.
قانون جوانی جمعیت
در اجرای اصل (123) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت در جلسه کمیسیون مشترک طرح جوانی جمعیت و حمایت از خانواده مجلس شورای اسلامی مطابق اصل (85) قانون اساسی ارائه شد.
این قانون پس از موافقت مجلس با اجرای آزمایشی آن به مدت هفت سال با تأیید شورای نگهبان در آبانماه سال 1400 ابلاغ شد.