
نگاهی به وضعیت نامناسب اشتغال زنان در ایالات متحده
5/2 میلیون زن آمریکایی در طی دوران همهگیری کرونا شغل خود را از دست دادهاند. وضعیتی اسفبار که به گفته معاون رئیسجمهور این کشور باید از آن به عنوان یک وضعیت اضطراری ملی یاد کرد. کاملا هریس اعلام کرد: «در یک سال گذشته، همهگیری کرونا، دههها پیشرفت ما برای ایجاد اشتغال برای زنان را در معرض خطر قرار داده است.» معاون رئیسجمهور آمریکا در تماس ویدیویی با گروههای حمایت از زنان و قانونگذاران، تصویری بسیار وخیم از وضعیت میلیونها زن در آمریکا ترسیم کرد که چگونه در دوره شیوع ویروس کرونا با آن دستوپنجه نرم میکنند. وی در این تماس ویدیویی گفت: «اقتصاد ما نمیتواند به طور کامل بهبود یابد، مگر اینکه زنان بتوانند به طور کامل در بهبود آن مشارکت کنند.» او با تکرار یادداشتی که در واشینگتنپست منتشر کرده بود، همچنان بر نقش زنان در پویایی اقتصاد ایالات متحده تأکید کرد.
موسی حسنوند روزنامهنگار
جمعیت فعال
پیشبینیهای اخیر مرکز آمار کار ایالات متحده (BLS) نشان میدهد سهم مشارکت بانوان در سال ۲۰۲۵ به نقطه اوج خود یعنی ۴۷,۱ درصد، و مجدداً تا سال ۲۰۶۰ به ۴۶.۳ درصد خواهد رسید و این یعنی زنان در بازار کار همچنان در اقلیت هستند. روند مذکور با میزان جمعیت فعال (labor force participation) ارتباطی تنگاتنگ دارد (جمعیت فعال عبارت است از همه افراد شاغل یا جویای شغلی که در سن اشتغال قرار دارند) و طبق پیشبینیهای جدید، این جمعیت چه از سوی زنان و چه از سوی مردان در آینده به روند کاهشی خود ادامه خواهد داد.
پیشبینی (BLS) این است که جمعیت فعال زنان و مردان آمریکا در آینده نیز به میزانی یکسان رو به کاهش خواهد رفت. در نتیجه، انتظار میرود سهم هر یک از این دو جنسیت در نیروی کار سالانه نهایتاً ۵ دهم رشد داشته باشد.
مانع دیگر اختلاف دستمزد است. طبق گزارش سازمان «پیاسکیل» که در زمینه «درآمد، مزایا و افزایش حقوق» آمار تهیه میکند، حقوق زنان و مردان در هیچ یک از حوزههای شغلی با هم برابر نیست. مجمع جهانی اقتصاد، سال 2015 آمریکا را در بررسی تفاوت دستمزد زنان و مردان در رده بیست و هشتم دنیا قرار داد. به طور کلی، زنان در آمریکا به طور متوسط معادل 79 درصد از حقوقی را دریافت میکنند که مردان در شرایط مشابه میگیرند. البته در این میان استثناهایی نیز وجود دارد. مثلاً حوزه فناوری یکی از حوزههایی است که حقوق زنان و مردان در آن تقریباً با هم برابر است.
دوران رکود
تعداد زنانی که (طبق دادههای وزارت کار آمریکا) شغل خود را از دست دادهاند (بالغ بر 5/2 میلیون نفر)، با یک میلیون و 800 هزار مردی که نیروی کار را ترک کردهاند، مقایسه میشود. برای بسیاری از زنان، مراقبت از کودکان به معنای اخراج شدن از کار، در اقتصادی است که به دلیل همهگیری، وارد دوره عمیقی از رکود شده است. زنان بسیار بیشتر از مردان شاغل، در دوره همهگیری آسیب دیده اند. رزا دلائورو، نماینده حزب دموکرات و رئیس کمیته اعتبارات مجلس نمایندگان، میگوید: «زنان از کار خارج نمیشوند. آنها با سیاستهای غلط تحت فشار قرار میگیرند.»
دولت بایدن به عنوان بخشی از طرح نجات اقتصادی 1.9 تریلیون دلاری خود، عناصری را شرح داده که به گفته مقامات کاخ سفید، میتواند بار سنگین بیکاری را از دوش زنان بیکار و شاغل بکاهد. از جمله 3 هزار دلار اعتبار برای هر کودک به خانوادهها، 40 میلیارد دلار سرمایهگذاری در کمک به مراقبت از کودکان و تمدید مزایای بیکاری که در این طرح دیده شده است.
سیاست حمایتی
خانم هریس در روز جلسه گفت این بسته وضعیت تقریباً نیمی از کودکانی را که در ایالات متحده آمریکا، در فقر زندگی میکنند، بهبود میبخشد؛ ادعایی که با حمایت دانشگاه کلمبیا انجام میشود. یک نظرسنجی، پشتیبانی گستردهای از پیشنهاد دولت بایدن را نشان داده، اما تاکنون جمهوریخواهان از آن استقبال نکردهاند. دموکراتها قصد دارند این طرح را با استفاده از یک روند سریع بودجهای، تصویب کنند که به آنها امکان میدهد با اکثریت ساده (پنجاه به علاوه یک) آن را از طریق سنا به تصویب رسانند. سناتور جمهوریخواه، میت رامنی از یوتا از مخالفان جدی این طرح است که پیشنهادهای جایگزین دیگری نیز مطرح کرده است.
در مقابل، سناتور دموکرات پتی موری از واشنگتن معتقد است: «من فکر میکنم دلایل کاملاً موجهی وجود دارد که جمهوریخواهان را به حمایت از این مسأله ترغیب کند.» البته او گفت حزب دموکرات اطمینان دارد که این پیشنهاد بدون جمهوریخواهان پیش خواهد رفت.
مشاغل از دست رفته
در ایالات متحده، زنان 52 درصد از نیروی کار خدماتی را تشکیل میدهند، اما 54 درصد از مشاغل از دست رفته در ماه آوریل سال 2020 در این بخش متعلق به آنها بوده است. همچنین، بهرغم اینکه زنان 48 درصد از نیروی کار خردهفروشی در ایالات متحده را به خود اختصاص دادهاند، 61 درصد از بیکاریها در این بخش برای زنان بوده است. حتی در بخش آموزش و خدمات بهداشتی که زنان اکثریت این کارمندان را تشکیل میدهند، 83 درصد از مشاغل از دست رفته در همین بازه زمانی را به خود اختصاص دادند.
مراقبت از کودک همچنان مهمترین مسأله مادران شاغل است و این موضوع اصلی میزگرد بود. کاملا هریس گفت: «از ابتدای همهگیری، تقریباً 400 هزار شغل مراقبت از کودکان از بین رفته است.» وی افزود: «تعطیلی مشاغل کوچک و از دست رفتن میلیونها شغل، توفان کاملی را برای زنان، ایجاد کرده است.» معاون رئیسجمهور آمریکا تأکید کرد: «هرچه بیشتر منتظر عمل باشیم، بازگشت دوباره این میلیونها زن به نیروی کار دشوارتر خواهد بود.»
فرصت 100 روزه
پیشنهاد دولت، اختصاص 130 میلیارد دلار برای کمک به بازگشایی مدارس را فراهم میکند که یکی از اجزای اصلی مراقبت از کودکان است، اما چگونگی و زمان انجام این کار و چگونگی مدل تصمیمگیری برای آمریکاییها یک مانع برای رئیسجمهور و مشاوران وی است.
جو بایدن قول داده که در 100 روز اول ریاستجمهوری خود، مدارس بیشتری را بازگشایی کند؛ تعهدی که توسط اتحادیههای معلمان زیر سؤال رفته و آنها میخواهند از اقدامات ایمنی قبل از بازگشایی مدارس اطمینان حاصل کنند. البته خانم هریس اظهارات خود در مورد مدارس را زیاد باز نکرد و گفت این طرح بودجهای را برای کمک به بازگشایی ایمن مدارس فراهم میکند. وی همچنین در سخنرانی تلویزیونی گفت که معلمان باید در اولویت تزریق واکسن قرار گیرند.
بیعدالتی در اشتغال
گزارشی که سال گذشته توسط محققان دانشگاه آرکانزاس و مرکز تحقیقات اقتصادی و اجتماعی در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی منتشر شد، نشان میدهد اشتغال زنان تقریباً بلافاصله پس از شروع ویروس کرونا در بهار گذشته شروع به سقوط کرده است. محققان دریافتهاند زنان به دلیل مراقبت از کودکان بار سنگینتری را نسبت به مردان متحمل میشوند.
طبق آمار به دست آمده، در چهار ایالت آلاسکا، دلاور، میشیگان و واشنگتن، معمولیترین شغل برای مردان به طور متوسط بیش از 100 هزار دلار در سال درآمد دارد، اما در هیچیک از ایالتهای آمریکا، زنان هیچ شغلی که در تعریف «معمولی» بگنجد و درآمد بیش از 77 هزار دلار در سال داشته باشد، پیدا نمیکنند. حتی مسأله تحصیلات هم این مشکل را حل نمیکند؛ چراکه اتفاقاً بیشترین تفاوت در میزان درآمدها، میان مردان و زنانی مشاهده میشود که دارای مدرک دکترا هستند و پس از آن میان صاحبان مدرک کارشناسی ارشد. در واقع، تفاوت درآمد با سطح تحصیلات نسبت مستقیم دارد.
گزارش دیگری که در پاییز توسط مؤسسه بروکینگ منتشر شد، نشان داد تقریباً نیمی از زنان شاغل، در دسته مشاغل کمدرآمد هستند. این مشاغل به احتمال زیاد توسط زنان سیاهپوست یا لاتین انجام میشود و آنها در بخشهایی مانند پذیرایی رستورانها و مسافرت فعالیت میکنند که دیرتر به حالت عادی بازخواهند گشت.
تبعیض نژادی
در ماه اکتبر، زنان 43.9 درصد از مشاغل اضافه شده به اقتصاد را به دست آوردند، بهرغم اینکه 49.7 درصد از کل نیروی کار را تشکیل میدهند. نرخ بیکاری زنان سیاه 9.2 درصد و زنان لاتین 9 درصد بود که نسبت به ماه گذشته دو درصد کاهش نشان میداد. این اعداد یعنی اگرچه وضعیت رو به بهبودی است اما زنان سیاهپوست و لاتین همچنان با نرخ بیکاری تقریباً دو برابر ابتدای سال گذشته (قبل از شیوع کرونا) روبهرو هستند. علاوه بر نرخ بیکاری کلی که تفاوت زنان سفیدپوست و غیرسفیدپوست را نشان میدهد، این واقعیت را نیز پنهان میکند که 14.2 درصد از زنان معلول در ابتدای پاییز بیکار بودند. برخلاف ماههای گذشته که بیش از 860 هزار زن نیروی کار را ترک کردند، آمارها نشان میدهد تعداد بیشتری وارد بازار کار شدهاند. با وجود بسیاری از مشاغل، زنانی که در صنعت گردشگری، هتلداری، اوقات فراغت و همچنین خردهفروشی مشغول به کار هستند، فعلاً خطر از دست دادن کار را تهدیدی برای خود میدانند؛ هرچند بسیاری از این مشاغل ممکن است به صورت پارهوقت باشد که در آن حقوق کافی دریافت نمیشود. از همین جهت لازم است یک بسته کمکرسانی مراقبت از کودکان در کل کشور تشکیل شود که مشاغل مراقبت از کودکان را در این مدت زنده نگه دارد. این مسأله کمک میکند زنان شاغل در این بخش نیز احساس امنیت بیشتری داشته باشند؛ موضوعی که کاملا هریس در ماههای ابتدایی دولت داری بهشدت به دنبال آن است.