صندوق‌های درآمدثابت به‌عنوان یکی از شناخته‌شده‌ترین راه‌حل‌های سرمایه‌گذاری در بازار سرمایه، مدت‌هاست مورد اقبال سرمایه‌گذاران قرار دارد. همچنین این صندوق‌ها، بازوهای تأمین مالی از بورس هستند و نقش بسزایی را در توسعه تولید و رونق اقتصاد ایفا می‌کنند. معرفی صندوق‌های قابل معامله (ETFs) در سال ۱۳۹۲ با اقبال سرمایه‌گذاران همراه بود. در آن سال، رقمی معادل دو هزار میلیارد تومان منابع، جذب این صندوق‌ها شد. از سویی تا به امروز بیش از ۶۷۰ هزار میلیارد تومان سرمایه‌گذاری در صندوق‌های درآمدثابت انجام گرفته است. به نظر می‌رسد با این روند، سرمایه‌گذاری غیرمستقیم در آینده سهم بیشتری از سرمایه‌گذاری خُرد را به خود اختصاص دهد. در این رابطه، تعداد سرمایه‌گذاران صندوق‌های سرمایه‌گذاری قابل معامله از سال ۱۳۹۸ (حدود دو میلیون نفر سرمایه‌گذار) تا به امروز به بیش از شش میلیون نفر رسیده اما این میزان در مقابل افزایش نقدینگی و منابع بانکی چندان چشمگیر نیست. در این سال‌ها، صندوق‌های درآمدثابت نسبت به سپرده‌های مدت‌دار بانکی به‌صورت متوسط بین ۷ تا ۱۰ درصد سهم از سرمایه‌گذاری را به خود اختصاص داده‌اند. با توجه به مزایای این صندوق‌ها در مقایسه با سپرده‌های بانکی برای سرمایه‌گذاران، با افزایش ضریب نفوذ بازار سرمایه، سهم صندوق‌های درآمدثابت نسبت به سپرده‌های بانکی بالاتر خواهد رفت. این درحالی است که افزایش اقبال عمومی به این صندوق‌ها نیازمند توسعه ابزارها یا راه‌حل‌های دیجیتالی برای تسهیل فرآیند سرمایه‌گذاری است تا از این طریق بتوان زمان و امکان سرمایه‌گذاری برای مخاطب را در هر زمان از شبانه‌روز فراهم ساخت. در صورت وجود چنین راه‌حل‌هایی می‌توان انتظار رشد بیش از پیش صندوق‌های سرمایه‌گذاری درآمدثابت را کشید. با توجه به این مسئله، نمونه‌های موفقی از اقبال سرمایه‌گذار خُرد به این صندوق‌ها وجود داشته است. به‌عنوان مثال بزرگ‌ترین صندوق درآمدثابت در بازار سرمایه، در سال‌های گذشته با تغییر ماهیت در ترکیب سرمایه‌گذاران خود همراه شد و از ترکیب سهام‌داری ۸۰ درصد سرمایه‌گذاری حقوقی به ترکیب ۷۵ درصد سرمایه‌گذار حقیقی از منابع تحت مدیریت صندوق رسید. نحوه توزیع منابع این معنی را تداعی می‌کند که این صندوق به تنهایی دارای رقمی حدود ۱۵ هزار میلیارد تومان از منابع سرمایه‌گذاران خرد به‌حساب می‌آید.
همچنین، اگر در بخش ابزارهای سرمایه‌گذاری، راه‌حل‌های مناسب‌تری برای عرضه معرفی شود و نهادهای قانون‌گذار نیز هم‌راستا با نهادهای مالی، راه‌حل‌های سرمایه‌گذاری بهتر و جامع‌تری معرفی و اعتماد سرمایه‌گذار را جلب کنند، می‌توان در سال‌های پیش‌رو رشد پرشتابی را برای این بخش از بازار سرمایه انتظار داشت. با توجه به سهم صندوق‌های سرمایه‌گذاری درآمدثابت در تأمین مالی بخش تولید از بورس، عملاً توسعه این بخش هم‌راستا با رشد و رونق تولید به حساب می‌آید. از طرفی توسعه ابزارهای دیجیتال در بازار سرمایه، در کنار امنیت اطلاعات، باعث سهولت سرمایه‌گذاری و کسب بازدهی مناسب برای سرمایه‌گذاران نسبت به بازارهای موازی آن به‌خصوص در بازه‌های بلندمدت سه تا پنج سال شد. همچنین با توسعه زیرساخت‌ها به‌ویژه در بورس کالا جذابیت بازار سرمایه برای مخاطبان بیشتر می‌شود، کمااینکه طی ماه‌های گذشته شاهد استقبال بسیار زیاد سرمایه‌گذاران از صندوق‌های طلا بوده‌ایم. ادامه این روند، در کنار تبیین قوانینی مثل معافیت‌های مالیاتی و سهولت سرمایه‌گذاری می‌تواند مسیر بازار سرمایه را هموار سازد. به‌صورت خاص طی یک دهه گذشته، توسعه ابزارهای دیجیتال نظر سرمایه‌گذاران را جلب و فرایندهای تحلیل و سرمایه‌گذاری را برای آن‌ها جذاب‌تر ساخته است. ادامه این روند در سال‌های آتی موجبات افزایش اقبال عموم مردم به روش‌های نوین سرمایه‌گذاری در بورس را فراهم می‌آورد. این مسئله نیز در نهایت برای اقتصاد کشور مفید فایده خواهد بود؛ چراکه مانع از گردش سوداگرانه نقدینگی در بخش‌هایی همچون دلار، سکه، خودرو، مسکن و... می‌شود. حال باید دید در عمل آیا نهادهای متولی می‌توانند شرایطی را فراهم آورند که جذابیت بورس، برای عامه مردم فزونی یابد، یا اینکه بازار سرمایه در حالت رکود باقی می‌ماند.