در تمام کشورهای توسعه‌یافته بورس کالا به عنوان ابزاری برای شفافیت و ایجاد بازاری بدون دخالت عوامل مختلف شناخته می‌شود. بر این اساس با ورود سیمان به بورس برخلاف گذشته که دلالان می‌توانستند از فاصله قیمتی میان کارخانه و بازار سوء‌استفاده کنند، معاملات کاملاً شفاف بوده و به سادگی برای نهادهای نظارتی قابل ردیابی است و این موضوع برای همگان کاملاً روشن شده است. این درحالی‌است که تولیدکننده هیچ‌گونه نقشی در قیمت‌گذاری‌ها ندارد، چراکه اصولاً وزارت صنعت، معدن و تجارت میزان عرضه را تعیین می‌کند، عرضه‌ای که در اغلب موارد بیشتر از میزان تقاضا بوده و به همین جهت بسیاری از شرکت‌ها با قیمت پایه سیمان‌شان را به فروش می‌رسانند. البته ذکر این نکته ضروری است که صنعت سیمان نه‌تنها بر اساس نرخ دلار واقعی قیمت‌گذاری نمی‌شود که حتی از تورم عمومی سالانه هم بسیار عقب مانده است. نگاهی به سیر قیمت سیمان در سال‌های اخیر نشان می‌دهد موضوع انحصار اصولاً برای صنعتی که حدود ۴۰ درصد بیش از نیاز داخلی ظرفیت تولید دارد، محلی از اعراب ندارد. مضاف بر اینکه ۶۵ درصد سیمان کشور توسط شرکت‌های دولتی تولید و به بورس کالا عرضه می‌شود. بنابراین می‌توان گفت که تولیدکنندگان سیمان نه‌تنها قادر به دخالت در قیمت سیمان نیستند، بلکه حتی تعیین‌کننده میزان عرضه هم نیستند. از سویی در مواردی هم که قیمت‌ها با توجه به تقاضای بالا افزایش یافته، بلافاصله وزارت صنعت، معدن و تجارت با همکاری شرکت بورس کالای ایران اقداماتی برای جلوگیری از رشد هرچند اندک قیمت‌ها داشته‌اند تا صنعت سیمان کمترین رشد قیمت را در بین مصالح ساختمانی داشته باشد. ضمن اینکه هزینه‌های این صنعت از محل افزایش قیمت ارز و افزایش صددرصدی قیمت سوخت و همچنین تحمیل هزینه‌های ناترازی برق و گاز به‌شدت افزایش یافته است. همچنین به دلیل سرمایه‌گذاری سنگین و سود پایین، سال‌هاست کسی در این صنعت سرمایه‌گذاری نمی‌کند و شرکت‌های سیمان نیز قادر نیستند خط تولید را نوسازی و به‌روزآوری کنند و در این زمینه باید نگران این صنعت بود. از طرفی آمارها نشان می‌دهد در شش‌ماهه نخست امسال با وجود مشکلات تأمین برق، سیمان بیشتر از سال گذشته و در بسیاری موارد به نرخ پایه در بورس کالا عرضه شده است. گذشته از این، به گواه تمامی آمار و پژوهش‌ها تأثیر سیمان بر قیمت ساخت مسکن کمتر از دو درصد و در قیمت نهایی با احتساب زمین کمتر از یک درصد است. همچنین صنعت سیمان آمادگی خود را برای تأمین سیمان مورد نیاز پروژه‌های دولت همچون نهضت ملی مسکن اعلام می‌کند؛ چراکه اجرای این طرح برای صنعتی که با مازاد تولید مواجه است، فرصت بسیار خوبی به شمار می‌رود. ضمن اینکه صنعت سیمان سهام‌دار مردمی بالایی دارد که نباید حقوق سهام‌داران خرد نیز در این زمینه تضییع شود. در مرداد و شهریورماه، سیمان مازاد بر تقاضا عرضه شده و قیمت‌ها رو به کاهش بوده است. بر این اساس اینکه عنوان می‌شود بازارسازی‌هایی که صورت می‌گیرد، به هیچ عنوان صحت ندارد. پیش از آن‌که سیمان وارد بورس کالا شود، رانت‌های بالایی وجود داشت و دلالی‌های سنگین صورت می‌گرفت که علاوه بر فشار بر کارخانه‌ها، مصرف‌کننده را هم متحمل آسیب و زیان می‌کرد. در این میان مبالغ زیادی جابه‌جا می‌شد که با عرضه در بورس کالا، بساط آن‌ها جمع شد و دیگر وجود ندارد. در حال حاضر هر متقاضی بسته به کیفیت، بازار و اینکه از کدام کارخانه تولیدکننده قصد خرید دارد سیمان را شفاف خریداری می‌کند. عرضه سیمان در بورس کالا یک دستاورد بزرگ برای دولت سیزدهم به شمار می‌رود که باید از آن حفاظت شود. از سویی مقامات ارشد اقتصادی دولت نیز همواره از این مسئله حمایت کرده‌اند.