باور‌های غلط در مورد بیماری صرع
افراد مبتلا به صرع دچار اختلال روحی- روانی و یا کندذهنی نیستند
خیلی از افراد تصور می‌کنند که صرع یک اختلال روحی - روانی است. این تصور کاملاً غلط است و این‌ها دو بیماری متفاوت هستند. همان‌گونه که فرد دارای صرع ممکن است دچار بیماری کلیوی شود و هر دو بیماری را هم‌زمان داشته باشد، گاهی یک فرد دچار صرع ممکن است دچار بیماری روحی- روانی شود و دیدن چند نمونه از افراد که هر دو بیماری را دارند نباید باعث شود که این دو بیماری یکی تصور شود. همچنین افراد مبتلا به صرع همانند سایر افراد جامعه، برخی خیلی باهوش و برخی معمولی هستند و این بیماری ربطی به کندذهنی ندارد.
افراد مبتلا به صرع دچار طلسم نشده‌اند
در گذشته به دلیل حمله ناگهانی صرع، اطرافیان چون علت مشخصی برای آن نمی‌یافتند آن را به نیروهای ماوراءالطبیعه نسبت می‌دادند. پزشکی نوین مشخص کرده که این بیماری یک نوع اختلال در دستگاه عصبی مرکزی است و داروهایی را برای کنترل و معالجه آن یافته است. پس در صورت مواجه شدن با بیمار صرعی سریعاً جهت معالجه او به پزشکان متخصص مراجعه کنید و به صحبت‌های افراد ناآگاه و گاهی شیاد، گوش ندهید.
ابتلا به صرع مختص سنین خاصی نیست
صرع یک بیماری است که در هر سنی می‌تواند به سراغ فرد بیاید و از کودک تا افراد مسن ممکن است دچار این بیماری شوند. گرچه احتمال ابتلا در سنین بالا مقداری بیشتر از سنین جوانی است اما این به معنای عدم ابتلای افراد جوان یا کودکان به این بیماری نیست.
تنها روش درمان صرع، دارو درمانی نیست
بسیاری تصور می‌کنند که دارو درمانی تنها روش درمان صرع است، اما روش‌های دیگری مانند استفاده از دستگاه‌های (VNS) که سیگنال‌های الکتریکی خاصی را به مغز ارسال می‌کند و یا رژیم غذایی معروف به کتوژنیک هم می‌تواند در درمان صرع مؤثر باشد.
با قطع تشنج‌ها نباید داروها را قطع کرد
برخی افراد با این تصور که صرع آن‌ها با استفاده از دارو خوب شده، اقدام به قطع مصرف داروها می‌کنند اما در اثر قطع دارو احتمال زیادی وجود دارد که بیماری بازگردد و مجدداً فرد دچار حملات صرعی شود.
باز گذاشتن اجباری دهان فرد تشنج کرده
در زمان حمله صرع نیازی نیست دهان فرد را به زور باز کرده و چیزی بین دندان‌های او قرار دهید و یا از زبان او محافظت کنید. خیلی از افراد در موقع دیدن فرد دچار حمله صرع، دهان او را به زور باز می‌کنند. این کار بسیار خطرناک است و ممکن است به فک او آسیب برساند.
خیلی از افراد تصور می‌کنند که صرع یک اختلال روحی - روانی است. این تصور کاملاً غلط است و این‌ها دو بیماری متفاوت هستند. همان‌گونه که فرد دارای صرع ممکن است دچار بیماری کلیوی شود و هر دو بیماری را هم‌زمان داشته باشد، گاهی یک فرد دچار صرع ممکن است دچار بیماری روحی- روانی شود و دیدن چند نمونه از افراد که هر دو بیماری را دارند نباید باعث شود که این دو بیماری یکی تصور شود. همچنین افراد مبتلا به صرع همانند سایر افراد جامعه، برخی خیلی باهوش و برخی معمولی هستند و این بیماری ربطی به کندذهنی ندارد.
افراد مبتلا به صرع دچار طلسم نشده‌اند
در گذشته به دلیل حمله ناگهانی صرع، اطرافیان چون علت مشخصی برای آن نمی‌یافتند آن را به نیروهای ماوراءالطبیعه نسبت می‌دادند. پزشکی نوین مشخص کرده که این بیماری یک نوع اختلال در دستگاه عصبی مرکزی است و داروهایی را برای کنترل و معالجه آن یافته است. پس در صورت مواجه شدن با بیمار صرعی سریعاً جهت معالجه او به پزشکان متخصص مراجعه کنید و به صحبت‌های افراد ناآگاه و گاهی شیاد، گوش ندهید.
ابتلا به صرع مختص سنین خاصی نیست
صرع یک بیماری است که در هر سنی می‌تواند به سراغ فرد بیاید و از کودک تا افراد مسن ممکن است دچار این بیماری شوند. گرچه احتمال ابتلا در سنین بالا مقداری بیشتر از سنین جوانی است اما این به معنای عدم ابتلای افراد جوان یا کودکان به این بیماری نیست.
تنها روش درمان صرع، دارو درمانی نیست
بسیاری تصور می‌کنند که دارو درمانی تنها روش درمان صرع است، اما روش‌های دیگری مانند استفاده از دستگاه‌های (VNS) که سیگنال‌های الکتریکی خاصی را به مغز ارسال می‌کند و یا رژیم غذایی معروف به کتوژنیک هم می‌تواند در درمان صرع مؤثر باشد.
با قطع تشنج‌ها نباید داروها را قطع کرد
برخی افراد با این تصور که صرع آن‌ها با استفاده از دارو خوب شده، اقدام به قطع مصرف داروها می‌کنند اما در اثر قطع دارو احتمال زیادی وجود دارد که بیماری بازگردد و مجدداً فرد دچار حملات صرعی شود.
باز گذاشتن اجباری دهان فرد تشنج کرده
در زمان حمله صرع نیازی نیست دهان فرد را به زور باز کرده و چیزی بین دندان‌های او قرار دهید و یا از زبان او محافظت کنید. خیلی از افراد در موقع دیدن فرد دچار حمله صرع، دهان او را به زور باز می‌کنند. این کار بسیار خطرناک است و ممکن است به فک او آسیب برساند.
ارسال دیدگاه
