دو روی سکـه دورکـاری
مهاجرتی معکوس و تدریجی در راه است؛ مهاجرت از جلسات مجازی به اتاق کنفرانس. اکنون شرکت‌ها در حال احضار کارگران به محل کار هستند. در ماه‌های اخیر حتی بسیاری از غول‌های فناوری مانند اپل، گوگل، متا و غیره از کارکنان خود خواسته‌اند تا حداقل سه روز در هفته در دفتر کار حضور داشته باشند. برای کسانی که به دورکاری معتقدند، این یک توطئه از طرف بدخواهان شرکتی است. سؤال آن‌ها این است که آیا انبوهی از مطالعات در طول همه‌گیری کووید-۱۹ نشان نداد کار از راه دور، اغلب مولدتر از کار در دفتر است؟
منشأ دیدگاه طرفدار کار از راه دور که استدلالش افزایش بهره‌وری با کار در خانه است را می‌توان در یک دهه قبل از همه‌گیری کرونا جست‌وجو کرد. آزمایشی که توسط «نیکلاس بلوم» از دانشگاه استنفورد در سال ۲۰۱۳ انجام شد. در این گزارش آمده که کارگران مرکز تماس یک آژانس مسافرتی آنلاین چینی، با کار از راه دور عملکرد خود را ۱۳ درصد افزایش داده‌اند، رقمی که امروزه همچنان در پوشش رسانه‌ها و در دفاع از کار دور ظاهر می‌شود. اما دو گره مهم اغلب نادیده گرفته می‌شوند؛ اول، بیش از دو‌سوم عملکرد بهبود یافته از کارمندانی است که ساعات طولانی‌تری کار می‌کنند، نه کارآمدتر و دوم، توقف کار از خانه، زیرا کارمندان خارج از اداره برای ارتقای رتبه تلاش می‌کردند.
ضرورت کار حضوری
متأسفانه باور تحقیقات جدید برخلاف این موضوع است و نشان می‌دهد که حضور در اداره، با وجود تمام نقص‌ها، برای پیشرفت کار ضروری است. یک نقطه شروع خوب، مقاله‌ای درباره کار است که دو دانشجوی دکترای دانشگاه هاروارد، در سال ۲۰۲۰ منتشر کردند و بسیار مورد توجه قرار گرفت. آن‌ها افزایش هشت درصدی در تعداد تماس‌های کارمندان یک شرکت خرده‌فروش آنلاین را مشاهده کردند، شرکتی که محل کار کارمندان را از دفاتر به خانه‌ها تغییر داده بود. نسخه اصلاح شده این مقاله که ماه مه توسط بانک فدرال رزرو نیویورک منتشر شد، بسیار کمتر مورد توجه قرار گرفت. در عوض افزایش بهره‌وری در گزارش اخیر به کاهش چهار درصدی تبدیل شده بود. البته محققان اشتباهی مرتکب نشده بودند و حتی آن‌ها داده‌های دقیق‌تری را همچون برنامه‌های کاری دقیق در پژوهش خود مورد استفاده قرار دادند. در نتیجه نهتنها کارمندان وقتی از راه دور کار می‌کردند به تماس‌های کمتری پاسخ می‌دادند، بلکه کیفیت تعامل‌شان نیز کاهش یافت. آن‌ها مشتریان را برای مدت طولانی‌تری معطل می‌کردند. تعداد تماس بیشتری نیز از طرف مشتریان گرفته شده که نشانه‌ای از مشکلات حل نشده بیشتر است.
این بازنگری در ادامه مطالعات دیگری که به نتایج مشابهی رسیده‌اند، اهمیت بیشتری می‌یابد. دیوید اتکین و آنتوانت اسکوار، هر دو از مؤسسه فناوری «ماساچوست»، و سامیت «شیند» از دانشگاه کالیفرنیا، کارگران هندی را به طور تصادفی و با توجه به محل کار از خانه یا دفتر مورد بررسی قرار داده‌اند. کسانی که در خانه کار می‌کردند ۱۸ درصد کمتر از همتایان خود بهره‌وری داشته‌اند. یک مطالعه در دانشگاه اسکس، با مقایسه عملکرد کارمندان در خانه نسبت به عملکرد قبلی در دفتر، ۱۹ درصد کسری بهره‌وری را برای کارمندان از راه دور یک شرکت بزرگ آسیایی گزارش داده است. همچنین طبق نتایج مطالعه دیگری شطرنج‌بازهای حرفه‌ای نیز در مسابقات آنلاین کمتر از رقابت‌های رودررو خوب بازی می‌کنند. در یک مطالعه آزمایشی نشان داده شده که کنفرانس‌های ویدئویی مانع از تفکر خلاق می‌شود.
همکاری از خانه
دلایل این پژوهش‌ها احتمالاً کسی را که بیشتر سال‌های گذشته را صرف کار روی میز ناهارخوری کرده است، شگفت‌زده نخواهد کرد. برای مردم سخت‌تر است که از خانه در فعالیت کاری همکاری کنند. محققانی که سوابق ارتباطی نزدیک به ۶۲ هزار کارمند مایکروسافت را بررسی کردند، به این نتیجه رسیدند که شبکه‌های حرفه‌ای درون شرکت با افزایش کار از خانه ایستا و منزوی‌تر می‌شوند. کنفرانس از راه دور تقلید کم‌رنگی از جلسات درونی است. در اصطلاح اقتصاد ساختار شرکت‌ها، همه این مشکلات نشان‌دهنده افزایش «هزینه‌های هماهنگی» است که اداره جمعی شرکت را سخت‌تر می‌کند. انتظار می‌رود برخی از هزینه‌های هماهنگی کار از راه دور مانند موانع آموزشی، با عادت کردن مردم به آن کاهش یابد. از سال ۲۰۲۰، بسیاری در استفاده از (Zoom)، (Webex)، (Teams) یا (Slack) ماهر شده‌اند اما هزینه دیگری ممکن است در طول زمان افزایش یابد؛ توسعه‌نیافتگی سرمایه انسانی. در واقع با کاهش بازخورد و برخوردهای رودررو در یک شرکت بازخورد و همفکری کاهش می‌یابد. در واقع طبق مطالعات کسانی که در دفتر کار می‌کنند مهارت‌ها را سریع‌تر یاد می‌گیرند و بهتر در جریان کار قرار دارند.
منبع: اکونومیست
ضرورت کار حضوری
متأسفانه باور تحقیقات جدید برخلاف این موضوع است و نشان می‌دهد که حضور در اداره، با وجود تمام نقص‌ها، برای پیشرفت کار ضروری است. یک نقطه شروع خوب، مقاله‌ای درباره کار است که دو دانشجوی دکترای دانشگاه هاروارد، در سال ۲۰۲۰ منتشر کردند و بسیار مورد توجه قرار گرفت. آن‌ها افزایش هشت درصدی در تعداد تماس‌های کارمندان یک شرکت خرده‌فروش آنلاین را مشاهده کردند، شرکتی که محل کار کارمندان را از دفاتر به خانه‌ها تغییر داده بود. نسخه اصلاح شده این مقاله که ماه مه توسط بانک فدرال رزرو نیویورک منتشر شد، بسیار کمتر مورد توجه قرار گرفت. در عوض افزایش بهره‌وری در گزارش اخیر به کاهش چهار درصدی تبدیل شده بود. البته محققان اشتباهی مرتکب نشده بودند و حتی آن‌ها داده‌های دقیق‌تری را همچون برنامه‌های کاری دقیق در پژوهش خود مورد استفاده قرار دادند. در نتیجه نهتنها کارمندان وقتی از راه دور کار می‌کردند به تماس‌های کمتری پاسخ می‌دادند، بلکه کیفیت تعامل‌شان نیز کاهش یافت. آن‌ها مشتریان را برای مدت طولانی‌تری معطل می‌کردند. تعداد تماس بیشتری نیز از طرف مشتریان گرفته شده که نشانه‌ای از مشکلات حل نشده بیشتر است.
این بازنگری در ادامه مطالعات دیگری که به نتایج مشابهی رسیده‌اند، اهمیت بیشتری می‌یابد. دیوید اتکین و آنتوانت اسکوار، هر دو از مؤسسه فناوری «ماساچوست»، و سامیت «شیند» از دانشگاه کالیفرنیا، کارگران هندی را به طور تصادفی و با توجه به محل کار از خانه یا دفتر مورد بررسی قرار داده‌اند. کسانی که در خانه کار می‌کردند ۱۸ درصد کمتر از همتایان خود بهره‌وری داشته‌اند. یک مطالعه در دانشگاه اسکس، با مقایسه عملکرد کارمندان در خانه نسبت به عملکرد قبلی در دفتر، ۱۹ درصد کسری بهره‌وری را برای کارمندان از راه دور یک شرکت بزرگ آسیایی گزارش داده است. همچنین طبق نتایج مطالعه دیگری شطرنج‌بازهای حرفه‌ای نیز در مسابقات آنلاین کمتر از رقابت‌های رودررو خوب بازی می‌کنند. در یک مطالعه آزمایشی نشان داده شده که کنفرانس‌های ویدئویی مانع از تفکر خلاق می‌شود.
همکاری از خانه
دلایل این پژوهش‌ها احتمالاً کسی را که بیشتر سال‌های گذشته را صرف کار روی میز ناهارخوری کرده است، شگفت‌زده نخواهد کرد. برای مردم سخت‌تر است که از خانه در فعالیت کاری همکاری کنند. محققانی که سوابق ارتباطی نزدیک به ۶۲ هزار کارمند مایکروسافت را بررسی کردند، به این نتیجه رسیدند که شبکه‌های حرفه‌ای درون شرکت با افزایش کار از خانه ایستا و منزوی‌تر می‌شوند. کنفرانس از راه دور تقلید کم‌رنگی از جلسات درونی است. در اصطلاح اقتصاد ساختار شرکت‌ها، همه این مشکلات نشان‌دهنده افزایش «هزینه‌های هماهنگی» است که اداره جمعی شرکت را سخت‌تر می‌کند. انتظار می‌رود برخی از هزینه‌های هماهنگی کار از راه دور مانند موانع آموزشی، با عادت کردن مردم به آن کاهش یابد. از سال ۲۰۲۰، بسیاری در استفاده از (Zoom)، (Webex)، (Teams) یا (Slack) ماهر شده‌اند اما هزینه دیگری ممکن است در طول زمان افزایش یابد؛ توسعه‌نیافتگی سرمایه انسانی. در واقع با کاهش بازخورد و برخوردهای رودررو در یک شرکت بازخورد و همفکری کاهش می‌یابد. در واقع طبق مطالعات کسانی که در دفتر کار می‌کنند مهارت‌ها را سریع‌تر یاد می‌گیرند و بهتر در جریان کار قرار دارند.
منبع: اکونومیست
ارسال دیدگاه
