همه‌گیری کرونا و مسئولیت کارفرما
با توجه به اهمیت ضوابط فنی و بهداشت کار در پیشگیری از حوادث ناشی از کار و جلوگیری از شیوع بیماری‌های حرفه‌ای در کارگاه‌های تولیدی و صنعتی- که موجب بیماری، ازکارفتادگی و یا فوت کارگران می‌شود- لازم است موارد زیرتوسط کارفرمایان و همچنین نمایندگان آنها مورد عنایت خاص قرار گیرد:
1- اشخاص حقیقی و حقوقی کارفرمایی که بخواهند کارگاه جدیدی احداث کنند و یا کارگاه‌های موجود را توسعه دهند، مکلفند بدواً برنامه کار و نقشه‌های ساختمانی و طرح‌های مورد نظر را از لحاظ پیش‌بینی در امر حفاظت فنی و بهداشت کار، برای اظهار‌نظر و تأیید به وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی ارسال کنند. وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی نیز موظف است نظرات خود را ظرف مدت یک ماه اعلام کند. بهره‌برداری از کارگاه‌های مزبور منوط به رعایت مقررات حفاظتی و بهداشتی خواهد بود (ماده 87 قانون کار).
2- بر اساس ماده (89) قانون کار، کارفرمایان مکلفند قبل از بهره‌برداری از ماشین‌ها، دستگاه‌ها، ابزار و لوازمی که آزمایش آنها مطابق آیین‌نامه‌های مصوب شورایعالی حفاظت فنی ضروری شناخته شده، آزمایش‌های لازم را توسط آزمایشگاه‌ها و مراکز مورد تأیید شورایعالی حفاظت فنی انجام داده و مدارک مربوطه را حفظ و یک نسخه از آنها را برای اطلاع به وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی ارسال کنند.
3- کلیه اشخاص حقیقی یا حقوقی که بخواهند لوازم حفاظت فنی و بهداشتی را وارد یا تولید کنند، باید مشخصات وسایل را حسب مورد همراه با نمونه‌های آن به وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی ارسال کرده و پس از تأیید، به ساخت یا وارد کردن این وسایل اقدام کنند (ماده 90 قانون کار).
4- کارفرمایان و مسئولان کلیه واحدهای تولیدی مکلفند بر اساس مصوبات شورایعالی حفاظت فنی برای تأمین حفاظت و سلامت و بهداشت کارگران در محیط کار، وسایل و امکانات لازم را تهیه و در اختیار آنان قرار داده و چگونگی کاربرد وسایل فوق‌الذکر را به آنان بیاموزند و در خصوص رعایت مقررات حفاظتی و بهداشتی نظارت کنند. افراد مذکور نیز ملزم به استفاده و نگهداری از وسایل حفاظتی و بهداشتی فردی و اجرای دستورالعمل‌های مربوطه کارگاه هستند (ماده 91 قانون کار). در غیر این صورت مشمول مجازات‌هایی خواهند شد که در ماده (176) قانون کار آمده است.
5- کلیه واحدهای تولیدی مشمول قانون کار که شاغلان در آنها به اقتضای نوع کار در معرض بروز بیماری‌های ناشی از کار قرار دارند، باید برای همه افراد مذکور، پرونده پزشکی تشکیل داده و حداقل سالی یک‌بار توسط مراکز بهداشتی و درمانی از آنها معاینه و آزمایش‌های لازم را به عمل آورند و نتیجه را در پرونده مربوطه ضبط کنند. چنانچه به تشخیص شورای پزشکی فرد معاینه شده به بیماری ناشی از کار مبتلا یا در معرض ابتلا باشد، کارفرما و مسئولان مربوطه مکلفند کار او را بر اساس نظریه شورای پزشکی، بدون کاهش دستمزد، در قسمت مناسب دیگری تعیین کنند. در صورت عدم توجه کارفرما نسبت به ایمنی و بهداشت کار، چنانچه حادثه‌ای رخ دهد، کارفرما و یا نماینده کارفرما از نظر کیفری و حقوقی مسئول بوده و خسارات وارده از او دریافت خواهد شد. در صورتی که کارفرما یا مدیران واحدهای مربوطه، وسایل و امکانات لازم را در اختیار کارگر قرار داده باشند، اما کارگر با وجود آموزش‌های لازم و تذکرات قبلی، بدون توجه به دستورالعمل‌ها و مقررات موجود از وسایل مذکور استفاده نکند (و در نتیجه دچار حادثه شود) کارفرما مسئولیتی نخواهد داشت. در صورتی که در این زمینه بین کارگر و کارفرما اختلاف بروز کند، رأی هیأت حل اختلاف وزارت کار نافذ خواهد بود.
6- بازرسان کار و کارشناسان بهداشت کار در حدود وظایف خویش حق دارند بدون اطلاع قبلی در هر موقع از شبانه‌روز برای بازرسی از اجرای مقررات حفاظتی و بهداشتی و همچنین به منظور اطلاع از ترکیبات و نمونه‌برداری از موادی که کارگران با آنها در تماس هستند و یا در انجام کار مورد استفاده قرار می‌گیرند، به واحدهای مذکور مشمول قانون کار وارد شده و به بازرسی بپردازند. همچنین می‌توانند به دفاتر و مدارک مربوطه در کارگاه و مؤسسه مراجعه و در صورت لزوم از تمام یا قسمتی از آنها رونوشت تهیه کنند. بازرسی مذکور شامل کارگاه‌های خانوادگی نیز می‌شود، اما ورود بازرسان کار به کارگاه‌های خانوادگی منوط به اجازه کتبی از دادستان قوه قضائیه است.
7- در قانون تأمین‌اجتماعی نیز موادی وجود دارد که کارفرما را به سمت پیشگیری از حوادث در کارگاه ترغیب می‌کند. ضمن انجام معاینات پزشکی بدو استخدام در ماده (90) قانون تأمین‌اجتماعی، در ماده (66) قانون تأمین‌اجتماعی نیز بر مسئولیت کارفرما نسبت به ایجاد استانداردهای ایمنی در کارگاه و محیط کار تأکید شده است. بر اساس این ماده چنانچه به دلیل عدم رعایت مقررات حفاظت فنی و مقررات بهداشتی حادثه‌ای در کارگاه رخ دهد، کارفرما موظف است پس از انجام اقدامات حمایتی و درمانی از بیمه شده، هزینه‌های مربوط را به سازمان تأمین‌اجتماعی بازگرداند. بر اساس قوانین و مقررات مربوط به کار، کارفرما موظف است هر سال دو بار لباس کار در اختیار کارگر قرار دهد.
آیا کارفرما در مورد تأمین لباس کار کارگر مسئولیتی دارد یا خود او باید آن را تهیه کند؟
ماده (61) آیین‌نامه حفاظت و بهداشت عمومی‌در کارگاه‌ها مقرر می‌دارد که «کارفرما موظف است در هر سال دو دست لباس کار مجاناً در اختیار هر کارگر بگذارد. لباس کار باید مناسب با نوع کار باشد و طوری تهیه شود که کارگر بتواند به راحتی وظایف خود را انجام دهد و موجب بروز سوانح نشود.»
با توجه به شیوع کرونا، آیا کارفرما وظیفه‌ای در مورد پیشگیری از این بیماری در کارگاه بر‌عهده دارد یا خیر؟
با عنایت به اینکه طبق قوانین و مقررات حوزه کار، کارفرما مکلف به تأمین امکانات ایمنی و تأمین لوازم بهداشتی لازم برای پیشگیری از بیماری‌های حرفه‌ای و جلوگیری از حوادث ناشی از کار در کارگاه است، بنابراین در مورد رعایت نکات ایمنی جهت پیشگیری از شیوع کرونا بین کارکنان نیز لازم است کلیه پروتکل‌های بهداشتی مصوب کشوری را در محیط کارگاه رعایت کرده و ضمن تأمین لباس کار، ماسک و لوازم ضد‌عفونی‌کننده را در اختیار کارگران قرار دهد و در جهت حفظ فاصله اجتماعی لازم بین کارکنان حتی‌الامکان اقدامات لازم را به عمل آورد.
ارسال دیدگاه
