وفاق سیاسی؛ کلید مقاوم‌سازی اقتصاد ایران
در سومین روز از خردادماه، نخستین جشنواره ملی نشان اقتصاد مقاومتی با حضور چهره‌های اصلی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و سازمان بسیج کارگری در مجموعه فرهنگی ورزشی تلاش تهران افتتاح شد. این رویداد که با هدف الگوسازی در عرصه تولید ملی طراحی شده بود، با بررسی بیش از ۱۴۰۰ واحد تولیدی از سراسر کشور، سرانجام ۵۰ بنگاه برتر را به عنوان نمادهای مقاومت اقتصادی معرفی کرد.
احمد میدری، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی، در آیین اختتامیه این جشنواره، سخنانی راهبردی ایراد کرد که از سوی ناظران به‌مثابه «بیانیه سیاستی» وزارت کار در خصوص اقتصاد مقاومتی تلقی شد. او تأکید کرد: «وفاق سیاسی، شرط نخست تاب‌آوری اقتصاد ایران است. ما نمی‌توانیم در مسیر تولید ملی گام برداریم؛ اگر نخبگان سیاسی بر سر اصول کلیدی، هم‌نظر نباشند.» میدری در ادامه با اشاره به تجربه‌های شخصی خود در ستادهای اقتصادی، اختلافات میان نخبگان را «مهم‌ترین عامل شکنندگی اقتصاد ایران» در سال‌های گذشته خواند و گفت: «برای تحقق اقتصاد مقاومتی، باید فضای سیاسی کشور را از منازعات فرسایشی به‌سوی گفت‌وگوهای مسئله‌محور سوق دهیم.»
شاخص‌های مقاومت، پیوند علم و تولید
از سال ۱۴۰۱، سازمان بسیج کارگران و کارخانجات کشور با همکاری وزارت کار، طرح اعطای نشان اقتصاد مقاومتی را به‌صورت رسمی آغاز کرده؛ طرحی که از یک‌سو با شاخص‌های ارزیابی علمی گره خورده و از سوی دیگر، با هدف ترویج فرهنگ جهادی و بسیجی در حوزه تولید دنبال می‌شود.
به گفته سید مالک حسینی، معاون توسعه کارآفرینی و اشتغال وزارت تعاون، این جشنواره نقش مؤثری در پیوند واحدهای تولیدی خرد با زنجیره‌های کلان تولید ایفا کرده است. او تأکید کرد: «اقتصاد مقاومتی یعنی آمادگی ساختاری برای مقابله با شوک‌های بیرونی. برای این منظور، ما نیازمند بومی‌سازی فناوری، افزایش بهره‌وری و اتکا به توان داخلی هستیم.» حسینی همچنین توضیح داد که شاخص‌های ارزیابی بنگاه‌های برتر، مبتنی بر توسعه فناوری، بهره‌گیری از ظرفیت دانش‌بنیان‌ها و میزان بومی‌سازی فرایندهای تولیدی بوده؛ معیاری که حضور جامعه علمی و دانشگاهی را نیز در این روند تقویت کرده است. از سوی دیگر، پروانه رضایی بختیاری، معاون روابط کار وزارت تعاون، بر نقش حمایتی دولت از صنعتگران تأکید کرد و گفت: «بنگاه‌های دانش‌بنیان، پیشران تحقق شعار سال هستند. دولت با مشوق‌ها و اصلاح فرایندها، مسیر تداوم تولید را هموار خواهد کرد.»
سیاست‌های کلان در برابر واقعیت‌های میدانی
آنچه نخستین دوره از جشنواره ملی نشان اقتصاد مقاومتی را فراتر از یک رویداد نمادین قرار می‌دهد، گفت‌وگوهای تخصصی‌ای است که در حاشیه آن شکل گرفت. در نشستی که با حضور معاونان وزارت کار برگزار شد، نمایندگان واحدهای برتر به‌روشنی دغدغه‌های خود را مطرح کردند؛ از ضرورت بازطراحی نظام مهارت‌آموزی تا چالش‌های روزمره در حوزه روابط کار و اشتغال. محمد چکشیان، معاون فرهنگی و اجتماعی وزارت کار، این نشست‌ها را فرصتی برای هم‌افزایی دانست و گفت: «مقاومت در اقتصاد، بدون سرمایه‌گذاری در منابع انسانی ممکن نیست. سلامت، آموزش، ورزش و فرهنگ؛ اجزای مکمل این سرمایه‌گذاری هستند.»
چکشیان همچنین تأکید کرد که نگاه بسیجی در مدیریت بنگاه‌ها، عاملی تعیین‌کننده در عبور از موانع تولیدی است. او تصریح کرد: «کارفرمایانی که به سلامت و رفاه کارگران توجه دارند، شایسته الگوسازی هستند. ما با برگزاری رویدادهای سلامت‌محور در تلاشیم این تجربه‌ها را عمومی‌سازی کنیم.» در همین چارچوب، وزیر کار نیز اعلام کرد که توسعه مهارت‌آموزی با همکاری نهادهایی نظیر بسیج و نیروهای مسلح، بخشی از برنامه راهبردی وزارت تعاون خواهد بود. میدری گفت: «در روز ملی مهارت، این مسئله به‌صورت ویژه مطرح می‌شود. نیروی کار ماهر، زیربنای اقتصاد مقاومتی است.»
مهارت، وفاق و سیاستگذاری هوشمندانه
تأکید میدری بر «اقتصاد مقاومتی به‌مثابه راهبردی جهانی» رویکردی تازه در سیاستگذاری اقتصادی کشور محسوب می‌شود. برخلاف تصور رایج که اقتصاد مقاومتی را صرفاً واکنشی به تحریم‌ها می‌بیند، وزیر کار آن را نسخه‌ای برای مواجهه با انواع شوک‌های جهانی؛ از بحران‌های اقلیمی گرفته تا تحولات ژئوپلیتیکی می‌داند. در این میان، نقش وزارت کار به‌عنوان متولی نیروی انسانی، تنظیم روابط کار و توسعه تعاونی‌ها، نقشی کلیدی است. وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی تصریح کرد که وزارتخانه تحت امر او با مدیریت بر شرکت‌های بزرگی همچون پگاه، گام‌های موثری در کاهش واردات و حمایت از تولید ملی برداشته است. میدری همچنین به هماهنگی سیاست‌های رفاهی با اهداف رشد اقتصادی تأکید کرد و با اشاره به مواضع اخیر رئیس‌جمهور، گفت: «رشد عادلانه و رفاه عمومی، اهدافی هستند که باید از حصار منازعات سیاسی عبور کنند. همان‌گونه که قلب بدن از یک فرمان مرکزی تبعیت می‌کند، کشور نیز نیازمند یک فرمان اقتصادی مشترک است.» بر این اساس، جشنواره ملی نشان اقتصاد مقاومتی، فراتر از یک گردهمایی نمادین، به صحنه‌ای برای بازتعریف سیاست‌ورزی اقتصادی بدل شد؛ سیاست‌ورزی‌ای که در آن، مهارت، فناوری، وفاق و نگاه علمی به تولید، در کنار هم معنا می‌یابند.»
احمد میدری، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی، در آیین اختتامیه این جشنواره، سخنانی راهبردی ایراد کرد که از سوی ناظران به‌مثابه «بیانیه سیاستی» وزارت کار در خصوص اقتصاد مقاومتی تلقی شد. او تأکید کرد: «وفاق سیاسی، شرط نخست تاب‌آوری اقتصاد ایران است. ما نمی‌توانیم در مسیر تولید ملی گام برداریم؛ اگر نخبگان سیاسی بر سر اصول کلیدی، هم‌نظر نباشند.» میدری در ادامه با اشاره به تجربه‌های شخصی خود در ستادهای اقتصادی، اختلافات میان نخبگان را «مهم‌ترین عامل شکنندگی اقتصاد ایران» در سال‌های گذشته خواند و گفت: «برای تحقق اقتصاد مقاومتی، باید فضای سیاسی کشور را از منازعات فرسایشی به‌سوی گفت‌وگوهای مسئله‌محور سوق دهیم.»
شاخص‌های مقاومت، پیوند علم و تولید
از سال ۱۴۰۱، سازمان بسیج کارگران و کارخانجات کشور با همکاری وزارت کار، طرح اعطای نشان اقتصاد مقاومتی را به‌صورت رسمی آغاز کرده؛ طرحی که از یک‌سو با شاخص‌های ارزیابی علمی گره خورده و از سوی دیگر، با هدف ترویج فرهنگ جهادی و بسیجی در حوزه تولید دنبال می‌شود.
به گفته سید مالک حسینی، معاون توسعه کارآفرینی و اشتغال وزارت تعاون، این جشنواره نقش مؤثری در پیوند واحدهای تولیدی خرد با زنجیره‌های کلان تولید ایفا کرده است. او تأکید کرد: «اقتصاد مقاومتی یعنی آمادگی ساختاری برای مقابله با شوک‌های بیرونی. برای این منظور، ما نیازمند بومی‌سازی فناوری، افزایش بهره‌وری و اتکا به توان داخلی هستیم.» حسینی همچنین توضیح داد که شاخص‌های ارزیابی بنگاه‌های برتر، مبتنی بر توسعه فناوری، بهره‌گیری از ظرفیت دانش‌بنیان‌ها و میزان بومی‌سازی فرایندهای تولیدی بوده؛ معیاری که حضور جامعه علمی و دانشگاهی را نیز در این روند تقویت کرده است. از سوی دیگر، پروانه رضایی بختیاری، معاون روابط کار وزارت تعاون، بر نقش حمایتی دولت از صنعتگران تأکید کرد و گفت: «بنگاه‌های دانش‌بنیان، پیشران تحقق شعار سال هستند. دولت با مشوق‌ها و اصلاح فرایندها، مسیر تداوم تولید را هموار خواهد کرد.»
سیاست‌های کلان در برابر واقعیت‌های میدانی
آنچه نخستین دوره از جشنواره ملی نشان اقتصاد مقاومتی را فراتر از یک رویداد نمادین قرار می‌دهد، گفت‌وگوهای تخصصی‌ای است که در حاشیه آن شکل گرفت. در نشستی که با حضور معاونان وزارت کار برگزار شد، نمایندگان واحدهای برتر به‌روشنی دغدغه‌های خود را مطرح کردند؛ از ضرورت بازطراحی نظام مهارت‌آموزی تا چالش‌های روزمره در حوزه روابط کار و اشتغال. محمد چکشیان، معاون فرهنگی و اجتماعی وزارت کار، این نشست‌ها را فرصتی برای هم‌افزایی دانست و گفت: «مقاومت در اقتصاد، بدون سرمایه‌گذاری در منابع انسانی ممکن نیست. سلامت، آموزش، ورزش و فرهنگ؛ اجزای مکمل این سرمایه‌گذاری هستند.»
چکشیان همچنین تأکید کرد که نگاه بسیجی در مدیریت بنگاه‌ها، عاملی تعیین‌کننده در عبور از موانع تولیدی است. او تصریح کرد: «کارفرمایانی که به سلامت و رفاه کارگران توجه دارند، شایسته الگوسازی هستند. ما با برگزاری رویدادهای سلامت‌محور در تلاشیم این تجربه‌ها را عمومی‌سازی کنیم.» در همین چارچوب، وزیر کار نیز اعلام کرد که توسعه مهارت‌آموزی با همکاری نهادهایی نظیر بسیج و نیروهای مسلح، بخشی از برنامه راهبردی وزارت تعاون خواهد بود. میدری گفت: «در روز ملی مهارت، این مسئله به‌صورت ویژه مطرح می‌شود. نیروی کار ماهر، زیربنای اقتصاد مقاومتی است.»
مهارت، وفاق و سیاستگذاری هوشمندانه
تأکید میدری بر «اقتصاد مقاومتی به‌مثابه راهبردی جهانی» رویکردی تازه در سیاستگذاری اقتصادی کشور محسوب می‌شود. برخلاف تصور رایج که اقتصاد مقاومتی را صرفاً واکنشی به تحریم‌ها می‌بیند، وزیر کار آن را نسخه‌ای برای مواجهه با انواع شوک‌های جهانی؛ از بحران‌های اقلیمی گرفته تا تحولات ژئوپلیتیکی می‌داند. در این میان، نقش وزارت کار به‌عنوان متولی نیروی انسانی، تنظیم روابط کار و توسعه تعاونی‌ها، نقشی کلیدی است. وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی تصریح کرد که وزارتخانه تحت امر او با مدیریت بر شرکت‌های بزرگی همچون پگاه، گام‌های موثری در کاهش واردات و حمایت از تولید ملی برداشته است. میدری همچنین به هماهنگی سیاست‌های رفاهی با اهداف رشد اقتصادی تأکید کرد و با اشاره به مواضع اخیر رئیس‌جمهور، گفت: «رشد عادلانه و رفاه عمومی، اهدافی هستند که باید از حصار منازعات سیاسی عبور کنند. همان‌گونه که قلب بدن از یک فرمان مرکزی تبعیت می‌کند، کشور نیز نیازمند یک فرمان اقتصادی مشترک است.» بر این اساس، جشنواره ملی نشان اقتصاد مقاومتی، فراتر از یک گردهمایی نمادین، به صحنه‌ای برای بازتعریف سیاست‌ورزی اقتصادی بدل شد؛ سیاست‌ورزی‌ای که در آن، مهارت، فناوری، وفاق و نگاه علمی به تولید، در کنار هم معنا می‌یابند.»
ارسال دیدگاه
