فیلم «پرنده» درامی درباره بلوغ با بازی بری کیوگن و فرانتس روگوفسکی است که در مرز میان واقع‌گرایی و فانتزی حرکت می‌کند. پرنده یکی از فیلم‌های بخش مسابقه جشنواره کن سال گذشته بود. نمایش فیلم در جشنواره با استقبال گرمی از جانب مخاطبان و منتقدان همراه شد. آرنولد در پرنده، بار دیگر سراغ داستانی انسانی و تأثیرگذار از زندگی طبقات فرودست جامعه رفته است؛ فیلمی شاعرانه که به کاوشی عمیق در روابط خانوادگی، بلوغ و پیوند انسان با طبیعت و محیط پیرامونش می‌پردازد. خلاصه داستان فیلم پرنده را این‌طور باید تعریف کرد: «بیلی ۱۲ ساله با پدر مجردش باگ و برادر نوجوان خود در آپارتمانی متروکه و درب و داغان در شمال کنت زندگی می‌کنند. باگ توجه چندانی به فرزندانش ندارد و در تدارک مراسم ازدواج تازه خود است. در این حین، بیلی که در آستانه بلوغ قرار دارد با غریبه‌‌ای مرموز به نام برد آشنا می‌شود که زندگی‌اش را تغییر می‌دهد.» فیلم پرنده نشان می‌دهد که چگونه امکان یک زندگی غنی از تخیل از کودکان گرفته می‌شود. در نهایت احساس می‌کنیم تمام طبیعت، که در بند طمع، مصرف‌گرایی افراطی و آلودگی گرفتار شده، سوگوار کودکانی همچون بیلی است. به این ترتیب، آرنولد با پرنده ما را به یاد آنچه از دست رفته می‌اندازد؛ آنچه که با آن بیگانه شده‌ایم.