تاری
نمایش «تاری»، نوشته پویا صادقی و عاطفه غیبی و به کارگردانی محمد برهمنی، این‌روزها در تماشاخانه استاد سمندریان ایرانشهر روی صحنه می‌رود. تاری تا اینجا مورد استقبال تماشاگران تئاتر قرار گرفته است. برهمنی که دو سال قبل نمایش «آلنده نازنین» را در تئاتر شهر روی صحنه برده بود، این‌بار با رویکردی تازه و با بهره بردن از بازیگرانی تازه‌نفس و جویای نام، بار دیگر توانسته اهالی تئاتر را راضی کند. این نمایش دو انسان را در آستانه فروریختن قدرت نمایش می‌دهد، آن‌هم در حالی که دچار ترس و هراس شده‌اند. زوجی که در قصری خیالی در تلاش‌اند با فروپاشی زندگی قدرتمندانه خود بجنگند و مانع آن شوند. این اثر نمایشی به سبکی سوررئال و در فضایی بسته از دکوری با سازه‌ای سه‌ضلعی، که دیوارهای آن توری ا‎ست، و با دو بازیگر اجرا می‌شود. در بخش‌هایی، کاراکتر سومی که کارگردان اثر است دیوار چهارم را می‌شکند و راوی داستان می‌شود. در نمایش تاری دو نکته بسیار قابل‌توجه است؛ اول موسیقی هراس‌انگیز و ویژه و دیگری اجرای فیزیکال بازیگران. متن نمایش تاری نیز متنی بسیار درگیرکننده است. این نمایشنامه، در قالب داستان، حادثه‌ای را روایت می‌کند که در آن دغدغه‌ها، رنج‌ها و تخیلاتی که در بازه‌های زمانی مختلفی در ذهن ایجاد می‌شود، برایمان بازگو می‌شود. اگر تصمیم به تماشای نمایشی دارید که ذهن‌تان را درگیر کند و علاوه بر آن ساعتی از نور و موسیقی و حرکات نمایشی لذت ببرید، تاری انتخاب خوبی برای شما خواهد بود.