تحقیقات نشان می‌دهد که سروصدای مداوم می‌تواند بر سلامتی و روحیه انسان تأثیر منفی بگذارد. زندگی بشر به‌واسطه ورودی‌های متنوع، مدام در حال پرهیاهوتر شدن است. بااین‌حال، هنوز هم می‌توان در این هیاهوی هرروزه، به «سکوت» پناه برد و به آرامش حاصل از آن دست پیدا کرد. غرق‌شدن در جهان سکوت راهی است برای کشف مجدد آنچه در زندگی ضروری است. در واقع سکوت ساده‌ترین و طبیعی‌ترین راه برای آرام‌کردن ذهن و فرونشاندن احساسات است. این حقیقت ساده، نتایج زیادی دارد. زمان‌گذاشتن برای سکوت دستگاه عصبی را آرام می‌کند، موجب بازیابی انرژی می‌شود و ذهن را شرطی می‌کند تا پاسخگو و سازگار شود. به‌عنوان‌مثال، سکوت با رشد سلول‌های جدید در ذهن انسان همراه است. بخشی از مغز که با یادگیری و حافظه ارتباط دارد، به‌واسطه سکوت تقویت شده و بهره‌وری انسان را افزایش می‌دهد. بهره‌بردن از سکوت فقط به معنای آسودگی در برابر محرک‌هایی مانند گفت‌وگوهای محیط کار و خانواده نیست و مفاهیم عمیق‌تری را دربر می‌گیرد. بیشتر ما در فضاهایی با سروصدای پس‌زمینه ثابت زندگی می‌کنیم. ترافیک، مکالمه، ماشین‌آلات در حال کار، خودرو، قطار، هواپیما، تلویزیون و حتی صدای دریافت مداوم پیام‌ها در گوشی هوشمند. این سروصدای بدون توقف محیط، انسان را در حالت بیش‌فعالی قرار می‌دهد و تحریک‌پذیری، خستگی و عدم‌تمرکز را به دنبال دارد. حال باید بدانیم که برای رهایی از این وضعیت و رسیدن به آرامش در بستر سکوت، چه اقداماتی باید انجام دهیم؟ مهم‌ترین گام این است که در اوقاتی از روز، تلفن همراه خود را خاموش‌کنیم. وجود گوشی‌های هوشمند و صدای مداوم پیام‌های دریافتی، سکوت را برای همیشه از ما می‌گیرند. برای مثال حداقل دو ساعت در روز گوشی خود را خاموش‌کنیم. یک راهکار دیگر دورشدن موقت از هیاهوی شهری است. حداقل هفته‌ای یک‌بار به بیرون شهر برویم تا سکوت واقعی و طبیعی را حس کنیم. پیاده‌روی در سکوت بهترین راه برای کاهش و دفع استرس‌هایی است که روزانه در شهرها به ما وارد می‌شود. اگر اوقاتی را برای دفع این انرژی‌های منفی نگذاریم، مطمئناً اعصاب و روانمان به‌سرعت فرسوده خواهد شد. همچنین ضرورت دارد برای خود اوقاتی را فراهم کنیم که در آن هیچ کاری نکنیم. در این اوقات انجام تمرینات ذهن‌آگاهی یا تنفس عمیق مفید است. یا به‌سادگی بنشینیم و احساسات و افکاری را که بر ما حادث می‌شوند را نظاره کنیم. سکوت واقعی، روی استراحت دادن به واکنش‌های ذهنی‌ای تمرکز دارد که براساس عادت فعال می‌شوند و هدفشان حفاظت از شخصیت ماست. این را هم بدانیم که جهان پیوسته پرسروصداتر می‌شود، اما هنوز هم سکوت دست‌یافتنی است؛ فقط لازم است به آن متعهد بوده و خلاقیت به خرج دهیم.