استانداردهای جهانی برای حفاظت از معدنچیان

استانداردهای جهانی برای حفاظت از معدنچیان

پوریا آگاه‌فر کارشناس روابط کار

حفاظت از کارگران معدن با توجه به ماهیت خطرناک عملیات و ریسک‌های قابل‌توجهی که برای سلامت و ایمنی ایجاد می‌کنند، یک نگرانی حیاتی جهانی است. استانداردهای بین‌المللی نقش حیاتی در کاهش این خطرات دارند و تضمین می‌دهند که کارگران در برابر حوادث، بیماری‌های شغلی و خطرهای زیست‌محیطی ایمن هستند. این استانداردها چارچوبی یکپارچه برای پروتکل‌های ایمنی، آموزش و بهترین شیوه‌هایی که از مرزهای ملی فراتر می‌روند، فراهم می‌کند و فرهنگ ایمنی و مسئولیت‌پذیری را در صنعت معدن پرورش می‌دهد. با پیروی از دستورالعمل‌های شناخته شده بین‌المللی، شرکت‌های معدن می‌توانند کارایی عملیاتی را افزایش دهند، حوادث محل کار را به حداقل برسانند و رفاه نیروی کار خود را در جهت مطلوب هدایت کنند. علاوه بر این، استانداردهای فوق تجارت و سرمایه‌گذاری بین‌المللی را با اطمینان از اینکه عملیات معدنی معیارهای ایمنی پذیرفته شده جهانی را برآورده و تسهیل می‌کنند و در نتیجه اعتماد سرمایه‌گذاران، کارگران و مردم را افزایش می‌دهند.
در همین راستا، علاوه بر استانداردهایی مثل (OHSA) که توسط سازمان ایمنی و بهداشت شغلی آمریکا طراحی شده و یا گواهی‌نامه (HSE) که یکی از مهم‌ترین گواهینامه‌ها در حوزه سلامت بهداشت و محیط‌زیست محسوب می‌شود، سازمان بین‌المللی کار نیز استانداردهای جامعی را برای حفاظت از کارگران به‌ویژه کارگران معادن در مقابل خطرهای ناشی از کار در شرایط سخت تدوین و تصویب کرده‌ است.
هدف این استانداردها تضمین شرایط کار ایمن و سالم در معادن سراسر جهان است. یکی از جنبه‌های کلیدی استانداردهای (ILO) برای انطباق با پروتکل‌های حفاظتی برای کارگران معدن کنوانسیون شماره 176 - ایمنی و بهداشت در معادن- است. این کنوانسیون از کارفرمایان می‌خواهد که به‌طور منظم ارزیابی ریسک انجام دهند و اقداماتی را برای پیشگیری و کنترل خطرهای محیط کار اجرا کنند. علاوه بر این کارگران باید تجهیزات حفاظت فردی مناسب و آموزش‌های لازم در زمینه چگونگی استفاده از این تجهیزات را دریافت کرده باشند.
طراحی واکنش اضطراری همچون تمرینات منظم، مسیرهای فرار از پیش تعیین‌شده و دسترسی به تجهیزات نجات جزو اقداماتی است که برای پیشگیری از حادثه پیش‌بینی شده است. در عین حال این کنوانسیون به نظارت مستمر بر محیط کار از نظر خطراتی مانند انتشار گازهای سمی، گرد‌و‌غبار و صدا به همراه گزارش منظم موارد ریسک تأکید دارد.
ایجاد کمیته‌های ایمنی و بهداشت با نمایندگی کارگران جهت تسهیل ارتباط و همکاری در امور ایمنی از نکات مهم این کنوانسیون است. کارگران حق دارند بدون ترس نسبت به انجام کارهایی که به اعتقاد آن‌ها خطری قریب‌الوقوع برای سلامت یا ایمنی ایجاد می‌کند، امتناع ورزند. بررسی‌های بهداشتی و مراقبت‌های پزشکی منظم برای کارگران در معرض شرایط خطرناک، تأمین آب آشامیدنی سالم، تأسیسات بهداشتی و استراحتگاه برای تأمین رفاه کارگران از دیگر مواردی است که استانداردهای حفاظت از کارگران معادن بر آن‌ها تأکید کرده است. بازرسی‌های منظم توسط مراجع ذی‌صلاح برای اطمینان از رعایت استانداردهای ایمنی و اعمال مجازات برای کارفرمایانی که مقررات ایمنی را رعایت نمی‌کنند، پیش‌بینی شده است. توصیه شماره 183 ایمنی و بهداشت معادن یک راهنمایی دقیق در مورد اجرای مفاد کنوانسیون شماره 176 ارائه می‌کند و اقدامات ایمنی خاص برای انواع مختلف فعالیت‌های معدنی، مانند استخراج معادن سطحی و زیرزمینی را پوشش می‌دهد. طبق این توصیه‌نامه کشورهای عضو تشویق می‌شوند تا قوانین ملی منعکس‌کننده استانداردهای سازمان بین‌المللی کار را اتخاذ و از اجرای مؤثر آن‌ها اطمینان حاصل کنند. این توصیه‌نامه تأکید دارد که همکاری بین کشورها و به اشتراک‌گذاری بهترین شیوه‌ها برای افزایش ایمنی معدن در سطح جهانی یک اولویت مهم برای سازمان جهانی کار است. مقررات بین‌المللی و استانداردهای (ILO) برای ایمنی معدن بر رویکردی فعال به‌منظور شناسایی و کاهش خطرات، تضمین آموزش و مشارکت همه‌جانبه کارگران در مسائل ایمنی و حفظ مکانیسم‌های اجرایی دقیق متمرکز شده است. با رعایت این استانداردها، کشورها می‌توانند به میزان قابل‌توجهی وقوع حوادث معدن و بیماری‌های شغلی را کاهش دهند و محیط‌های کاری ایمن‌تر و سالم‌تر را برای کارگران معدن فراهم آورند. 
ارسال دیدگاه