پیوند عضو یعنی شروع زندگی از صفر
مهدیار عبدالهی روزنامه نگار
بیمار پس از بروز علائم تنگی نفس و شکم درد ناشی از سرماخوردگی به مراکز متعدد درمانی مراجعه می‌کند. به دنبال آن با بروز عارضه‌های دیگر و انجام آزمایشات متعدد و اکو مشکل قلبی او تشخیص داده می‌شود.
محمدمهدی جاویدان، 22ساله که مدت شش سال است از عمل پیوند قلب او می‌گذرد در گفت‌وگو با «آتیه‌نو» به مناسبت روز ملی اهدای عضو آن روزهای سخت را چنین روایت می‌کند: «سال 1397 پس از پیگیری‌ها و مراجعات متعدد به مراکز درمانی مختلف، در نهایت با مراجعه به بیمارستان قلب شهید رجایی تهران، به دکتر مهدوی ارجاع شدم. این پزشک متخصص با بررسی پرونده پزشکی‌ام تشخیص داد که بر اثر ویروس سرماخوردگی، قلب دچار نارسایی و ماهیچه‌های آن به شدت ضعیف شده و تنها راه درمان پیوند قلب است.»
او اضافه می‌کند: «به محض پرسش دکتر مهدوی درخصوص گروه خونی‌ام، یقین پیدا کردم که قرص و دارو دیگر اثربخش و جوابگو نیست و تنها راه درمان، پیوند است.»
محمدمهدی ادامه می‌دهد: «به‌خاطر شرایط بد جسمی‌ام بستری شدم و پس از 24 ساعت کاملاً از هوش رفتم. حتی اینکه چه زمان قلبی برای پیوند پیدا شد را نفهمیدم. زمانی که به هوش آمدم و چشم‌‌هایم را باز کردم از پرستاران شنیدم که حدود دو روز از پیوند قلب گذشته است.»
این گیرنده قلب با ابراز خرسندی از موفقیت‌آمیز بودن پیوندش می‌گوید: «خدا را شکر می‌کنم که عمل پیوند موفقی بود و به مرور شرایط جسمی‌ام رو به بهبودی رفت. پس از عمل پیوند، قلبم خیلی راحت‌تر و سبک‌تر می‌زد و احساس سنگینی در وجودم کم و کمتر شد.»
جاویدان با ابراز تشکر از خانواده‌های عزیز اهداکننده به فرصت زندگی دوباره با پیوند اشاره می‌کند: «خانواده‌های اهداکننده بدانند که به ما فرصت زندگی دوباره بخشیدند. کار ارزشمند آن‌ها واقعاً و اصلاً با کلمات قابل وصف و بیان نیست.»
محمدمهدی تأکید می‌کند: «ممنونم که با از خودگذشتگی اعضای بدن عزیزان خود را اهدا کردید و بیماران را از بند بیماری نجات دادید. هرگز لطف بزرگ شما قابل جبران نیست. ما گیرندگان عضو دست شما عزیزان را می‌بوسیم. برای آن عزیزانی که از بین ما رفته‌اند آرامش از خدای بزرگ آرزو می‌کنیم. امیدواریم بتوانیم امانت‌داران خوبی برای اعضای پیوندی باشیم. همچنین، به عنوان عضو کوچکی از پیوندی‌ها، از خانواده‌های اهداکننده، وزارت بهداشت و انجمن اهدای عضو ایرانیان و تیم دکتر مهدوی عزیز تشکر می‌کنم که فرصت دوباره نفس کشیدن را به من بخشیدند.»
وقتی از شرایط جسمی این روزهایش می‌پرسم، با شادمانی جواب می‌دهد: «الان به لطف خداوند و تلاش بی‌نظیر دکتر مهدوی عزیز به عنوان سرپرست تیم پیوند هیچ مشکلی ندارم و به روال عادی زندگی برگشتم. در رشته پزشکی تحصیل می‌کنم. مجدداً ورزش را از سر گرفته‌ام و در مجموع همه‌چیز به روال عادی برگشته است.»
محمدمهدی با تأکید بر اینکه تکمیل کارت اهدای عضو به این منزله نیست که قرار است برای آن فرد اتفاقی بیفتد، گفت: «از تک‌تک مردم عزیز کشورم تقاضا و خواهش دارم که کارت اهدای عضو را پر کنند. داشتن این کارت تنها یک اعلام آمادگی است که اگر خدای ناکرده اتفاقی افتاد خانواده‌ها نسبت به رضایت عزیزان‌شان باخبر باشند.»
او ادامه می‌دهد: «پیوند عضو فرصتی برای شروع و زندگی دوباره است. باعث می‌شود که گیرنده اهداف خود را از نو بازتعریف کرده و جدی‌تر و مصمم‌تر طراحی و اجرای پلن کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدت را دنبال کند. پیوند شروع از صفری است که با کلی حال و انرژی خوب دوباره آغاز می‌شود.»
محمدمهدی جاویدان، 22ساله که مدت شش سال است از عمل پیوند قلب او می‌گذرد در گفت‌وگو با «آتیه‌نو» به مناسبت روز ملی اهدای عضو آن روزهای سخت را چنین روایت می‌کند: «سال 1397 پس از پیگیری‌ها و مراجعات متعدد به مراکز درمانی مختلف، در نهایت با مراجعه به بیمارستان قلب شهید رجایی تهران، به دکتر مهدوی ارجاع شدم. این پزشک متخصص با بررسی پرونده پزشکی‌ام تشخیص داد که بر اثر ویروس سرماخوردگی، قلب دچار نارسایی و ماهیچه‌های آن به شدت ضعیف شده و تنها راه درمان پیوند قلب است.»
او اضافه می‌کند: «به محض پرسش دکتر مهدوی درخصوص گروه خونی‌ام، یقین پیدا کردم که قرص و دارو دیگر اثربخش و جوابگو نیست و تنها راه درمان، پیوند است.»
محمدمهدی ادامه می‌دهد: «به‌خاطر شرایط بد جسمی‌ام بستری شدم و پس از 24 ساعت کاملاً از هوش رفتم. حتی اینکه چه زمان قلبی برای پیوند پیدا شد را نفهمیدم. زمانی که به هوش آمدم و چشم‌‌هایم را باز کردم از پرستاران شنیدم که حدود دو روز از پیوند قلب گذشته است.»
این گیرنده قلب با ابراز خرسندی از موفقیت‌آمیز بودن پیوندش می‌گوید: «خدا را شکر می‌کنم که عمل پیوند موفقی بود و به مرور شرایط جسمی‌ام رو به بهبودی رفت. پس از عمل پیوند، قلبم خیلی راحت‌تر و سبک‌تر می‌زد و احساس سنگینی در وجودم کم و کمتر شد.»
جاویدان با ابراز تشکر از خانواده‌های عزیز اهداکننده به فرصت زندگی دوباره با پیوند اشاره می‌کند: «خانواده‌های اهداکننده بدانند که به ما فرصت زندگی دوباره بخشیدند. کار ارزشمند آن‌ها واقعاً و اصلاً با کلمات قابل وصف و بیان نیست.»
محمدمهدی تأکید می‌کند: «ممنونم که با از خودگذشتگی اعضای بدن عزیزان خود را اهدا کردید و بیماران را از بند بیماری نجات دادید. هرگز لطف بزرگ شما قابل جبران نیست. ما گیرندگان عضو دست شما عزیزان را می‌بوسیم. برای آن عزیزانی که از بین ما رفته‌اند آرامش از خدای بزرگ آرزو می‌کنیم. امیدواریم بتوانیم امانت‌داران خوبی برای اعضای پیوندی باشیم. همچنین، به عنوان عضو کوچکی از پیوندی‌ها، از خانواده‌های اهداکننده، وزارت بهداشت و انجمن اهدای عضو ایرانیان و تیم دکتر مهدوی عزیز تشکر می‌کنم که فرصت دوباره نفس کشیدن را به من بخشیدند.»
وقتی از شرایط جسمی این روزهایش می‌پرسم، با شادمانی جواب می‌دهد: «الان به لطف خداوند و تلاش بی‌نظیر دکتر مهدوی عزیز به عنوان سرپرست تیم پیوند هیچ مشکلی ندارم و به روال عادی زندگی برگشتم. در رشته پزشکی تحصیل می‌کنم. مجدداً ورزش را از سر گرفته‌ام و در مجموع همه‌چیز به روال عادی برگشته است.»
محمدمهدی با تأکید بر اینکه تکمیل کارت اهدای عضو به این منزله نیست که قرار است برای آن فرد اتفاقی بیفتد، گفت: «از تک‌تک مردم عزیز کشورم تقاضا و خواهش دارم که کارت اهدای عضو را پر کنند. داشتن این کارت تنها یک اعلام آمادگی است که اگر خدای ناکرده اتفاقی افتاد خانواده‌ها نسبت به رضایت عزیزان‌شان باخبر باشند.»
او ادامه می‌دهد: «پیوند عضو فرصتی برای شروع و زندگی دوباره است. باعث می‌شود که گیرنده اهداف خود را از نو بازتعریف کرده و جدی‌تر و مصمم‌تر طراحی و اجرای پلن کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدت را دنبال کند. پیوند شروع از صفری است که با کلی حال و انرژی خوب دوباره آغاز می‌شود.»
ارسال دیدگاه
