سلامت چشم‌ها در محیط کار
مطابق آخرین پژوهش‌های سازمان بین‌المللی کار (ILO) با توجه به اینکه ۱۳ میلیون نفر با اختلال بینایی مرتبط با کار خود مواجه هستند. تخمین زده می‌شود سالانه ۳.۵ میلیون آسیب چشم در محل کار اتفاق می‌افتد. میزانی که برابر با یک درصد از تمام صدمات غیرکشنده شغلی است.
سلامت چشم به‌‌طور قابل‌توجهی بر بازار کار تأثیر می‌گذارد. کارگرانی که دارای اختلال بینایی هستند ۳۰ درصد کمتر از افرادی که فاقد این مشکل‌اند می‌توانند شغل داشته باشند. توسعه اقتصادی نقش مهمی در شیوع اختلال بینایی دارد، به‌طوری که در مناطق با درآمد پایین و متوسط این اختلال حدود چهار برابر بیشتر از مناطق پردرآمد است. مطالعات سازمان بین‌المللی کار در این مورد نشان می‌دهد که بیش از ۹۰ درصد موارد اختلال بینایی از طریق مداخلات موجود و بسیار مقرون‌به‌صرفه قابل پیشگیری یا درمان هستند. این امر نیازمند ابتکارات هماهنگ جهانی، ملی و محلی به‌ویژه در محیط کار است تا محافظت از کارگران و رفاه آنها میسر شود؛ چراکه سلامت چشم بخشی جدایی‌ناپذیر از سلامت کارگران و کیفیت زندگی افراد است.
در این پژوهش تأکید شده که برنامه‌های ایمنی و بهداشت شغلی (OSH) برای محافظت از بینایی کارگران باید با سه هدف طراحی شوند: جلوگیری از قرار گرفتن در معرض خطرات خاص در محل کار، حفاظت از سلامت فعلی چشم کارگران و گنجاندن سیستمی ارزیابی ریسک از دست دادن بینایی طبیعی کارگران در محیط کار.
کارگران باید از خطراتی که ممکن است بر سلامت چشم آنها تأثیر بگذارد مطلع شوند. کارگران و نمایندگان آنها باید در مورد برنامه‌ها و مداخلات سلامت چشم در محل کار مورد مشورت قرار بگیرند. سازمان بین‌المللی کار بر اهمیت حفاظت از ایمنی و سلامت کارگران از جمله چشمهای آنها تأکید می‌کند. با اولویت دادن به آگاهی از سلامت چشم و اجرای مؤثر برنامه‌های حفاظتی، می‌توان اطمینان حاصل کرد که کارگران به یک محیط کار ایمن و سالم دسترسی دارند. «خواکین نونز»، رئیس اداره کار، بازرسی کار و ایمنی و بهداشت شغلی (ILO) در این‌باره گفت: «حفاظت از سلامت کارگران رفاه کلی آنها را تضمین می‌کند، اختلافات را کاهش می‌دهد و منجر به افزایش بهره‌وری می‌شود.»
سلامت چشم به‌‌طور قابل‌توجهی بر بازار کار تأثیر می‌گذارد. کارگرانی که دارای اختلال بینایی هستند ۳۰ درصد کمتر از افرادی که فاقد این مشکل‌اند می‌توانند شغل داشته باشند. توسعه اقتصادی نقش مهمی در شیوع اختلال بینایی دارد، به‌طوری که در مناطق با درآمد پایین و متوسط این اختلال حدود چهار برابر بیشتر از مناطق پردرآمد است. مطالعات سازمان بین‌المللی کار در این مورد نشان می‌دهد که بیش از ۹۰ درصد موارد اختلال بینایی از طریق مداخلات موجود و بسیار مقرون‌به‌صرفه قابل پیشگیری یا درمان هستند. این امر نیازمند ابتکارات هماهنگ جهانی، ملی و محلی به‌ویژه در محیط کار است تا محافظت از کارگران و رفاه آنها میسر شود؛ چراکه سلامت چشم بخشی جدایی‌ناپذیر از سلامت کارگران و کیفیت زندگی افراد است.
در این پژوهش تأکید شده که برنامه‌های ایمنی و بهداشت شغلی (OSH) برای محافظت از بینایی کارگران باید با سه هدف طراحی شوند: جلوگیری از قرار گرفتن در معرض خطرات خاص در محل کار، حفاظت از سلامت فعلی چشم کارگران و گنجاندن سیستمی ارزیابی ریسک از دست دادن بینایی طبیعی کارگران در محیط کار.
کارگران باید از خطراتی که ممکن است بر سلامت چشم آنها تأثیر بگذارد مطلع شوند. کارگران و نمایندگان آنها باید در مورد برنامه‌ها و مداخلات سلامت چشم در محل کار مورد مشورت قرار بگیرند. سازمان بین‌المللی کار بر اهمیت حفاظت از ایمنی و سلامت کارگران از جمله چشمهای آنها تأکید می‌کند. با اولویت دادن به آگاهی از سلامت چشم و اجرای مؤثر برنامه‌های حفاظتی، می‌توان اطمینان حاصل کرد که کارگران به یک محیط کار ایمن و سالم دسترسی دارند. «خواکین نونز»، رئیس اداره کار، بازرسی کار و ایمنی و بهداشت شغلی (ILO) در این‌باره گفت: «حفاظت از سلامت کارگران رفاه کلی آنها را تضمین می‌کند، اختلافات را کاهش می‌دهد و منجر به افزایش بهره‌وری می‌شود.»
ارسال دیدگاه
