نرخ پایین زاد‌و‌ولد در سنگاپور و نتایج آن بر رفاه جامعه
داشتن فرزند به چیزهای زیادی مرتبط است؛ مقرون‌به‌صرفه بودن خانه، همسر و بلوغ بازار کار که باعث می‌شود به اندازه کافی برای فرزندآوری احساس امنیت کنید. نرخ زاد‌و‌ولد سنگاپور در سال ۲۰۲۲ پس از سال‌ها کاهش مداوم به پایین‌ترین حد خود رسید. به گفته تحلیلگران، بزرگترین دلیل این تغییر به این بستگی دارد که هزینه زندگی در سنگاپور چقدر تمام می‌شود. در واقع هزینه‌های بالای زندگی همچنان باعث دور شدن بسیاری افراد از گسترش خانواده می‌شود. با این همه کارشناسان معتقدند اگرچه تعداد زیادی از سیاست‌های دولتی با هدف تشویق زوج‌های بیشتر به بچه‌دار شدن وجود دارد، اما «پول ریختن» روی مشکل آن را حل نمی‌کند.
تقریباً دو دهه پیش، «لوه» و همسرش تصمیم گرفتند بچه‌دار نشوند. امروز یعنی ۱۷ سال بعد، آن دو متقاعد شده‌اند که انتخاب درستی کرده‌اند. این مرد ۴۶ساله که در صنعت فناوری کار می‌کند، می‌گوید: «ممکن است وقتی در بستر مرگم و مجبورم به تنهایی بمیرم احساس متفاوتی داشته باشم، اما در حال حاضر، انتخاب‌مان به نظر درست است.» نرخ زاد‌و‌ولد سنگاپور پس از سال‌ها کاهش در سال ۲۰۲۲ به پایین‌ترین حد خود رسید. به گفته تحلیلگران به دلیل گرانی زندگی در سنگاپور، میزان تولدها در سال گذشته به ۷.۹ درصد کاهش یافت و هزینه‌های بالای زندگی همچنان بسیاری را از گسترش خانواده منع می‌کند.
داده‌های اداره آمار سنگاپور نشان می‌دهد که زنان بین ۲۵ تا ۲۹ سال در حال حاضر کمتر از زنان ۳۵ تا ۳۹ساله احتمال زایمان دارند. «جایا داس»، مدیرعامل مؤسسه «آسیا- اقیانوسیه رانستاد» در این‌باره می‌گوید: «داشتن فرزند به چیزهای زیادی گره خورده است، مقرون‌به‌صرفه بودن خانه، همسر، و بلوغ بازار کار که به شما احساس امنیت کافی برای فرزنددار شدن می‌دهد.» داس می‌گوید: «جذابیت داشتن فرزند در واقع به دلیل رشد و تغییر زندگی به میزان قابل‌توجهی کاهش یافته است.»
پول‌پاشی
سنگاپور که در حال حاضر با جمعیت سالخورده دست‌و‌پنجه نرم می‌کند، با یکی از پایین‌ترین نرخ‌های باروری در جهان مواجه است که دولت را بر آن داشته تا برای تشویق مردم به بچه‌دار شدن، «مشوق» و «پاداش» در نظر بگیرد.
زوج‌هایی که از ۱۴ فوریه بچه‌دار شده‌اند، هرکدام ۱۱ هزار دلار سنگاپور (۸ هزار دلار آمریکا) برای فرزند اول و دوم خود و ۱۳ هزار دلار سنگاپور برای فرزند سوم خود و فرزندان بعدی دریافت خواهند کرد. همچنین مرخصی پدری با حقوق دولتی دو برابر شده و در سال ۲۰۲۴ از دو هفته به چهار هفته برای پدران نوزادان افزایش می‌یابد.
به گفته «ون‌وی‌تان»، تحلیلگر «واحد اطلاعات اقتصادی» در سنگاپور، اگرچه تعداد زیادی از سیاست‌های دولتی با هدف تشویق زوج‌های بیشتر به بچه‌دار شدن به‌وجود آمده، اما پول ریختن روی این مشکل آن را حل نمی‌کند. «مقابله با نرخ باروری ما را ملزم به مقابله با برخی ضعف‌های سیستم‌های زیربنایی می‌کند. این بدان معناست که نه‌تنها باید به چالش‌های جمعیتی رسیدگی کنیم، بلکه باید به ایجاد انسجام اجتماعی نیز کمک کنیم و ببینیم چگونه می‌توانیم نگرش‌های سالم‌تری را نسبت به ریسک‌پذیری تقویت
کنیم.»
شهر گران
در سال ۲۰۲۲ «واحد اطلاعات اقتصادی»، شهر سنگاپور را به عنوان گران‌ترین شهر برای زندگی رتبه‌بندی کرد و سنگاپور رتبه اول را به‌طور مشترک با شهر نیویورک در اختیار گرفت. در این شهر داشتن خانه مشترک نیز برای زوج‌های جوان یک چالش است. طبق داده‌ها قیمت مسکن در این شهر به سرعت در حال افزایش است و در ژوئن سال ۲۰۲۳ نسبت به سال قبل ۷.۵ درصد افزایش یافته است.
«ون‌وی‌تان» معتقد است که آپارتمان‌های مسکونی عمومی در سنگاپور تقاضای بالایی دارند، اما عرضه در حال افزایش نیست. ساخت‌وساز در طول همه‌گیری متوقف شد، زیرا کمبود نیروی کار و هزینه بالای مواد اولیه پروژه‌های مسکن را به تأخیر انداخت و زوج‌ها مجبور بودند دو برابر بیشتر برای آپارتمان‌های خود منتظر بمانند. مسئله‌ای که باعث شد برخی دیرتر ازدواج کنند. به گفته «مو ژنگ»، استادیار دپارتمان جامعه‌شناسی و مردم‌شناسی در دانشگاه ملی سنگاپور، این تنها بخشی از مشکل است، زیرا هزینه‌های زیادی برای تربیت کودکان در سنگاپور وجود دارد. ژنگ می‌گوید: «احساسی از بی‌ثباتی وجود دارد که مردم را از بچه‌دار شدن دورتر می‌کند.»
مادران شاغل
هزینه بالای زندگی در سنگاپور منجر به افزایش تعداد زوج‌هایی با «دو درآمد» و بدون فرزند می‌شود که گاهی اوقات به عنوان «دینکس»؛ یک اصطلاح عامیانه برای توصیف «درآمد دوگانه، بدون بچه» شناخته می‌شود. این نیز به دلیل تغییر طرز فکر و تمایل بیشتر زوج‌ها برای در اولویت قرار دادن شغل خود بر ازدواج و بچه‌دار شدن است.
زمانی که زنان صاحب فرزند شوند، شاهد کاهش سرعت پیشرفت شغلی خود خواهند بود. «تان پو لین»، پژوهشگر ارشد مؤسسه «مطالعات سیاست عمومی» در این‌باره گفت: «بسیاری برای فرزندآوری تصمیم می‌گیرند منتظر بمانند تا در شغل خود احساس امنیت و ثبات کنند. بنابراین اگر زمانی را به دلیل داشتن فرزند از کار دور باشند، خطر جدی برای درآمد آن‌ها وجود ندارد.»
به گفته «داس»، تأخیر در ازدواج به این معناست که افراد ممکن است فرصت‌های بیشتری برای ادامه تحصیلات عالی داشته باشند، که باعث می‌شود برخی در انتخاب سختگیرتر شوند و انتظارات بیشتری از شرکای آینده خود داشته باشند. در سال ۲۰۲۲، ۳۶.۲ درصد از ساکنان ۲۵ سال و بالاتر در سنگاپور فارغ‌التحصیل دانشگاه بودند و این در مقایسه با ۲۵.۷ درصد در یک دهه قبل رشد زیادی را نشان می‌دهد. با این حال، «داس» تأکید می‌کند که این لزوماً چیز بدی نیست زیرا «هرچه آموزش و سواد در میان زنان افزایش یابد، توانایی آن‌ها برای ورود به نیروی کار و کمک به اقتصاد افزایش می‌یابد.»
کاهش نیروی کار
کاهش نرخ زاد‌و‌ولد، همراه با پیری جمعیت، تأثیراتی بر نیروی کار سنگاپور خواهد داشت. داشتن فرزندان کمتر یعنی شما نیروی کار کمتری که می‌تواند به اقتصاد کمک کند در اختیار دارید. آقای «تان» در این مورد هشدار می‌دهد و می‌گوید: «کاهش نیروی کار می‌تواند به درآمدهای مالیاتی دولت لطمه بزند و این مشکل را تشدید کند، به‌ویژه زمانی که با چالش‌های جمعیت سالخورده همراه باشد. شما پول کمتری از نیروی کار کوچک‌تر جمع‌آوری می‌کنید. بنابراین دولت منابع مالی کمتری برای هدایت اهداف اقتصادی در اختیار دارد که ممکن است کشور را به نابودی بکشاند.»
ارسال دیدگاه
