دانشمندان یک ایمپلنت محرک مغز طراحی کرده‌اند که از طریق تنفس انسان شارژ می‌شود. ایمپلنت‌هایی که فعالیت الکتریکی مغز را تنظیم می‌کنند، برای درمان علائم پارکینسون برای دهه‌ها مورد استفاده قرار گرفته‌اند، و به تازگی شاهد قابلیت‌های بیشتری از آنها هستیم. اکنون یک طراحی جدید می‌تواند تجربه زندگی با این دستگاه‌ها را بهبود بخشد. در این طرح جدید از ژنراتورهای تریبوالکتریک (برق مالشی) یکپارچه برای تبدیل حرکات تنفسی کاربر به الکتریسیته استفاده شده است. تحریک عمیق مغز شامل کاشت سیم‌های کوچک در نواحی مورد نظر مغز برای ارسال پالس‌های الکتریکی خفیف و مداخله برای اصلاح فعالیت الکتریکی غیرعادی در اندام‌هاست. این روش در سال ۱۹۹۷ برای درمان لرزش‌های ناشی از بیماری پارکینسون تأیید شد، اما به تازگی شاهد این بوده‌ایم که دانشمندان آن را برای درمان افسردگی و رفتارهای تکانشی با نتایج اولیه امیدوارکننده‌ای تطبیق داده‌اند.
سالانه حدود ۱۵۰ هزار بیمار این ایمپلنت‌ها را دریافت می‌کنند که زیر پوست قفسه سینه قرار می‌گیرد و سیم‌های آن به سمت مغز می‌رود. در حال حاضر، دستگاه‌ها با باتری‌هایی کار می‌کنند که هر دو یا سه سال یک‌بار نیاز به تعویض دارند و هربار برای تعویض آن‌ها باید فرد تحت یک عمل جراحی قرار بگیرد.
ما شاهد پیشرفت‌های جالبی در فناوری ضربان‌سازها بوده‌ایم که برای حل مشکلی مشابه در بیماران مبتلا به اختلالات ریتم قلب طراحی شده‌اند. محققان نمونه‌های اولیه‌ای از ضربان‌سازها را ارائه داده‌اند که می‌توانند توسط عضلات بدن فرد یا حتی ضربان قلب آن‌ها شارژ شوند. اکنون دانشمندان دانشگاه کنتیکت از این ایده‌ها در ساخت ایمپلنت‌های تحریک عمیق مغز استفاده کرده‌اند. آن‌ها بر اساس اثر تریبوالکتریک (برق مالشی) ساخته شده‌اند. اثر برق مالشی نوعی الکتریسیته تماسی است که در آن دو ماده مختلف در تماس با یکدیگر دارای بار الکتریکی مخالف هم می‌شوند. مشابه زمانی که یک بادکنک به موهای شما برخورد می‌کند.
محققان یک دستگاه تحریک عمیق مغزی طراحی کرده‌اند که می‌تواند این نوع انرژی را از طریق حرکات تنفسی فرد جمع‌آوری کند. ایمپلنت از لایه‌هایی از مواد تریبوالکتریک تشکیل شده که از اصطکاک برق تولید می‌کند. این الکتریسیته تولید شده یک ابرخازن زیست‌سازگار را شارژ می‌کند که به محرک عمقی مغز انرژی می‌دهد.