مقام معظم رهبری در شعارهایی که در ابتدای سال هدف‌گذاری می‌کنند بیشتر بر مسائل اقتصادی و تولیدی تأکید دارند. اصل (44) هم یکی از مباحثی است که دولت باید نظارت خود را بر آن اعمال و زیرساخت‌ها و بسترها را ایجاد کند و بقیه آن را به بخش خصوصی بسپارد.
این اتفاق شاید در کشور ما افتاد اما موفق نبود، نتوانستیم به خوبی مدیریت و راهبری کنیم اما می‌توان به جرأت گفت که توجه به این امر نشأت گرفته از مباحثی است که مقام معظم رهبری به همه دولت‌ها گوشزد می‌کند. بخش خصوصی راه نجات کشور است. البته در این میان باید برای بخش خصوصی راهبرد، هدف، امنیت، احساس اطمینان اقتصادی و... فراهم باشد. اگر کسی تحت عنوان بخش خصوصی سرمایه‌گذاری می‌کند باید عایدی و امنیت داشته باشد و مسیر برایش باز باشد. در مجلس شورای اسلامی اقداماتی در دستور کار قرار گرفته که این مسیر برای بخش خصوصی تا حدود زیادی هموار شده؛ از جمله آن می‌توان به مجوزهای کسب‌و‌کار و شرکت‌های دانش‌بنیان اشاره کرد که جزو قوانینی بوده که نمایندگان آن را تصویب کرده و در این مسیر قرار داده‌اند.
بنابراین واقعاً باید بخش خصوصی را با قدرت پشتیبانی و تقویت کنیم. کشورهای توسعه‌یافته، بخش خصوصی خودشان را تقویت کردند و سرمایه‌ای که از صادرات و درآمدهایی که از منابعی مانند منابع معدنی و نفتی دارند را در زیرساخت‌ها سرمایه‌گذاری می‌کنند. بدین‌ترتیب برای بخش خصوصی جذابیت ایجاد می‌کنند که برای سرمایه‌گذاری اقدام کند. در کشور ما گرچه اقداماتی انجام شده اما همچنان عقب هستیم. اگر نگاهی به کشورهای توسعه‌یافته و در حال توسعه بیندازیم، متوجه می‌شویم که آن‌ها سرمایه‌گذاری را در راستای ایجاد جذابیت برای بخش خصوصی انجام داده‌اند و از سوی دیگر موانع بر سر راه بخش خصوصی را برداشته‌اند. اگر این کار را انجام دهیم مسلماً موفق خواهیم شدیم. باید این را بدانیم که عقب هستیم و نتوانستیم آنچه در دیدگاه و هدف مقام معظم رهبری است را پیاده کنیم و به مرحله عمل برسانیم.
راه نجات کشور بخش خصوصی بوده و فرقی ندارد این بخش خصوصی داخلی باشد یا خارجی. در داخل کشور سرمایه‌گذاران بسیاری هستند که سرمایه‌های هنگفتی دارند، اما گلایه دارند و برای‌شان موانعی ایجاد شده است. بنابراین همه قوا باید به میدان بیایند و موانع را بردارند؛ موانعی چون این بوروکراسی اداری که به‌شدت در کشور بیداد می‌کند. تا وقتی سرمایه‌گذار به کشور ما بیاید و ببیند اگر در ایران سرمایه‌گذاری کند نه‌تنها سود خوبی به دست خواهد آورد بلکه امنیت اقتصادی در این کشور وجود دارد.
یکی از مشکلاتی که امروز با آن دست‌و‌پنجه نرم می‌کنیم این است که سرمایه‌گذار، سرمایه خود را از کشور خارج می‌کند. این بدان معناست که ارز از کشور خارج می‌شود اما اگر سرمایه‌اش را در داخل هزینه کند باعث ایجاد اشتغال در کشور خواهد شد، ارزش افزوده ایجاد شده و نهایتاً با پدیده‌ای به نام توسعه اقتصادی مواجه خواهیم شد. در واقع در نتیجه آن تجارت و اقتصاد تقویت می‌شوند لذا باید همه قوا (مقننه، قضاییه و مجریه) به میدان بیایند و از تحقق این هدف
 حمایت کنند.
در برنامه هفتم توسعه حمایت از بخش خصوصی دارای احکامی است که دولت بیش‌از‌پیش بتواند از بخش خصوصی حمایت کند. بانک‌ها باید به این مسئله ورود پیدا کنند و به جای بنگاه‌داری و حمایت از شرکت‌های زیر‌مجموعه خودشان به سمت حمایت از بخش خصوصی حرکت کنند.