جوانان هندی، کارمند بودن را ترجیح می‌دهند
با وجود ادامه بحران بیکاری در هند که با نزدیک به یک‌و‌نیم میلیارد جمعیت به تازگی گوی سبقت جمعیتی را از چین ربوده و با مشکل بیکاری مواجه است، کمبود «نیروی کار ماهر» یکی از چالش‌های جدی در بازار کار هند به شمار می‌آید و بیشتر جوانان جویای مدرک‌گرایی و مشاغل کارمندی هستند.
«هارش گوئنکا»، رئیس یکی از شرکت‌های بزرگ هندی واقع در بمبئی (گروه RPG) معتقد است در حالی که مردم از بیکاری شکایت دارند، شرکت او با کمبود کارگران ماهر مواجه است. در پست گوئنکا در پلتفرم X (که قبلاً به عنوان توییتر شناخته می‌شد) آمده است: «ما کارگران ساختمانی ماهر می‌خواهیم، اما نیرو به اندازه کافی پیدا نمی‌کنیم! ما رانندگان کامیون باتجربه و ماهر می‌خواهیم و کمبود شدید داریم، کارگران مزرعه می‌خواهیم اما آن‌ها در دسترس نیستند. نمی‌توانیم راه‌حلی پیدا کنیم.»
چندین کاربر اینترنتی با گوئنکا موافق هستند، کاربری در پاسخ به پست گوئنکا گفت: «حقیقت تلخ این است که مراکز آموزش مهارت به سختی دانشجو پیدا می‌کنند. جوانان ما فقط مشاغل کارمندی و پشت میزنشینی می‌خواهند نه شغل تخصصی و کارگری، حتی اگر پول خوبی داشته باشد.» یک کاربر به گوئنگا پیشنهاد کرد: «اگر صنایع گرد هم آیند و مراکز توسعه مهارت خود را راه‌اندازی کنند، کمبود نیروی کار ماهر می‌تواند حل شود. مؤثرترین راه برای برآورده کردن و تطبیق تقاضا همین است که صنایع گرد هم آیند و کالج‌ها و پلی‌تکنیک‌ها را برای آموزش، تمرین و توسعه مهارت‌های مورد نیاز صنعت بپذیرند یا با آن‌ها همکاری کنند.»
کاربر دیگری شکاف‌های موجود در سیستم آموزشی هند را مورد توجه قرار داد که منجر به کمبود نیروی کار ماهر شده است. این کاربر نوشت: «به منظور بهبود بهره‌وری و کاهش هزینه‌های عملیاتی، مکانیزه شدن دستگاه‌ها ناگزیر است و تا حدودی طبقه خاصی از مردم وجود دارند که نمی‌خواهند سخت کار کنند، بلکه همه تلاش می‌کنند تا شغل دولتی پیدا کنند.» مشکل اصلی در سیستم آموزشی ما این است که بیشتر مدرک‌گرا است تا مبتنی بر مهارت یا دانش. برای اینکه یک جوان ماهر شود، سیستم آموزشی باید رویکردهای عملی مطالعه را به‌جای اتکای صرف بر مطالعات نظری، شامل شود. توسعه مهارت جوانان هندوستان نیاز روز است، هرچند دولت در تلاش است در این زمینه کاری انجام دهد، اما ظاهراً آن‌طور که باید مؤثر نیست. یکی از کاربران با گوئنکا موافق بود که بیکاری یک نگرانی است ولی کمبود کارگران ماهر مانند افراد ساختمانی، رانندگان کامیون و کارگران مزرعه نیز وجود دارد. کاربر دیگری افزایش مهاجرت به کشورهای خارجی به‌ویژه آلمان و کشورهای حوزه خلیج فارس را عامل دیگر کمبود کارگران ماهر دانست.
چندین کاربر اینترنتی با گوئنکا موافق هستند، کاربری در پاسخ به پست گوئنکا گفت: «حقیقت تلخ این است که مراکز آموزش مهارت به سختی دانشجو پیدا می‌کنند. جوانان ما فقط مشاغل کارمندی و پشت میزنشینی می‌خواهند نه شغل تخصصی و کارگری، حتی اگر پول خوبی داشته باشد.» یک کاربر به گوئنگا پیشنهاد کرد: «اگر صنایع گرد هم آیند و مراکز توسعه مهارت خود را راه‌اندازی کنند، کمبود نیروی کار ماهر می‌تواند حل شود. مؤثرترین راه برای برآورده کردن و تطبیق تقاضا همین است که صنایع گرد هم آیند و کالج‌ها و پلی‌تکنیک‌ها را برای آموزش، تمرین و توسعه مهارت‌های مورد نیاز صنعت بپذیرند یا با آن‌ها همکاری کنند.»
کاربر دیگری شکاف‌های موجود در سیستم آموزشی هند را مورد توجه قرار داد که منجر به کمبود نیروی کار ماهر شده است. این کاربر نوشت: «به منظور بهبود بهره‌وری و کاهش هزینه‌های عملیاتی، مکانیزه شدن دستگاه‌ها ناگزیر است و تا حدودی طبقه خاصی از مردم وجود دارند که نمی‌خواهند سخت کار کنند، بلکه همه تلاش می‌کنند تا شغل دولتی پیدا کنند.» مشکل اصلی در سیستم آموزشی ما این است که بیشتر مدرک‌گرا است تا مبتنی بر مهارت یا دانش. برای اینکه یک جوان ماهر شود، سیستم آموزشی باید رویکردهای عملی مطالعه را به‌جای اتکای صرف بر مطالعات نظری، شامل شود. توسعه مهارت جوانان هندوستان نیاز روز است، هرچند دولت در تلاش است در این زمینه کاری انجام دهد، اما ظاهراً آن‌طور که باید مؤثر نیست. یکی از کاربران با گوئنکا موافق بود که بیکاری یک نگرانی است ولی کمبود کارگران ماهر مانند افراد ساختمانی، رانندگان کامیون و کارگران مزرعه نیز وجود دارد. کاربر دیگری افزایش مهاجرت به کشورهای خارجی به‌ویژه آلمان و کشورهای حوزه خلیج فارس را عامل دیگر کمبود کارگران ماهر دانست.
ارسال دیدگاه
