پیری جمعیت که به عنوان رشد گروه‌های سنی بالاتر (۶۰ سال یا بیشتر، ۸۰ سال یا بیشتر) در برابر سهم کل جمعیت تعریف می‌شود، یک واقعیت جهانی است. سه عامل به توضیح این متغیر کمک می‌کند؛ یکی کاهش باروری است که نسبت جوانان را نسبت به سالمندان کاهش می‌دهد. افزایش امید به زندگی نیز عاملی دیگر است. سومین عامل، تغییرات رخ داده در نرخ موالید و مرگ‌‌و‌میر است که در بسیاری از کشورها با «انفجار جمعیت» پس از جنگ جهانی دوم ارتباط دارد. این تورم جمعیت قابل مشاهده در هرم‌های جمعیت همچنان افزایش می‌یابد و در برخی کشورها باعث ایجاد مشکلات پایداری شده که به نوبه خود مشکلاتی در زمینه کیفیت زندگی را به وجود آورده است. برای کشورهایی که در انتقال جمعیتی به سمت جامعه سالخورده رفته‌اند، کاهش اندازه نسبی جمعیت در سن کار نسبت به سن غیر کار به عنوان یک نمونه تقریبی برای تمایز بین مشارکت‌کنندگان و ذی‌نفعان تأمین‌اجتماعی، مشاهده می‌شود. چالش‌های سیستم‌های تأمین‌اجتماعی تغییرات نسبی که در گروه‌های جوان جمعیت در سن کار اتفاق می‌افتد نیز مهم است. در سطح جهان، مشخصاْ جمعیت در سن کار با سرعت کمتری نسبت به دهه‌های اخیر به رشد خود ادامه خواهد داد. هرچند اندازه نسبی فعلی و آینده جمعیت و فعالیت اقتصادی جمعیت در سن کار عوامل کلیدی برای بازارهای کار، سطوح بهره‌وری و همچنین پایداری سیستم‌های تأمین‌اجتماعی است. انتظار می‌رود پیری جمعیت در سطح جهان هزینه تأمین مستمری تأمین‌اجتماعی، مراقبت‌های بهداشتی و مراقبت‌های بلندمدت را طی چند دهه آینده افزایش دهد. افزایش هزینه مورد انتظار در هزینه‌های اجتماعی در بسیاری از کشورها با نگرانی‌های فعلی در مورد محدودیت‌های مخارج عمومی، افزایش سطوح نابرابری، سطوح بالا و رو به رشد کار نامطمئن (غیررسمی ‌و غیر استاندارد) و عدم اطمینان در مورد آینده اشکال استاندارد رسمی‌ شغل همراه است. همچنین افزایش هزینه مورد انتظار در بسیاری از کشورها با نگرانی‌های فعلی در مورد محدودیت‌های مخارج عمومی، افزایش سطوح نابرابری، سطوح بالا و رو به رشد کار نامطمئن (غیررسمی ‌و غیر‌استاندارد) و عدم اطمینان در مورد آینده اشکال استاندارد رسمی ‌شغل همراه است. واکنش‌ها به پیری جمعیت برای برطرف کردن شکاف پیش‌بینی شده همسویی بهتر سیاست‌های اجتماعی و اقتصادی، به‌ویژه بازار کارو آموزش را می‌طلبد. رشد فراگیر نیاز به نیروی کار ماهر دارد و در بیشتر اقتصادها، مشارکت زنان در کار و حقوق در مقایسه با مردان پایین است. نرخ بالاتر مشارکت زنان در کار کمک زیادی به کاهش پیش‌بینی کمبود نیروی کار و افزایش هزینه جمعیت سالخورده خواهد کرد. به هر حال کاهش نرخ بیکاری و افزایش موازی نسبت جمعیت شاغل برای پایداری امنیت اجتماعی در شرایط پیری جمعیت، چالشی اساسی است. پیش‌بینی می‌شود تعدادی از کشورها، به‌ویژه در اروپای مرکزی و شرقی، کاهش جمعیت را در دهه‌های آینده تجربه کنند.