
دیکلینیک ابوریحان...
... شیدا مهرابی خدمات این مرکز را با استقبال بیمهشدگان مواجه میداند و می گوید: «با توجه به موقعیت جغرافیایی ابوریحان که در مرکز شهر واقع شده بسیاری از بیماران برای انجام اقدامات درمانی به این مرکز مراجعه میکنند. بر اساس نظرسنجیهایی که به صورت مکتوب وجود دارد، قریب به 100 درصد بیماران از خدمات این بخش رضایت دارند.»
مهرابی در ادامه افزود: «مزیت بخش در این است که شلوغی بیمارستان را ندارد و بیمار بلافاصله پس از ویزیت توسط جراح در صورت نیاز، بستری و با طی شدن مراحل ویزیت توسط پزشک عمومی، جراحی میشود.»
وی با اشاره به تعداد نیروی انسانی در این بخش که شامل پنج کمکجراح، دو پزشک بیهوشی، یک پرستار، یک منشی و دو نیروی خدماتی است، ادامه میدهد: «در روزهایی که تعداد عملها بیشتر است، ایفای مسئولیتها نیز فشردهتر میشود اما تمام تلاش بر این است که برای بیمار مشکلی پیش نیاید و خدا را شکر هر یک از همکاران مسئولیت حرفهای خود را به نحو احسن انجام میدهند و کم و کاستی وجود ندارد.»
در فرصتی که فراهم میشود، به اتاقهای عمل سر میزنیم؛ سه اتاق مجهز وجود دارد که یکی مربوط به عملهای چشم است. اتاق دوم مربوط به جراحیهای عمومی و اورولوژی است و سومین اتاق نیز اختصاص به جراحیهای زنان دارد. مهرابی در شرح تجهیزات این بخش میگوید: «دستگاههای جراحی چشم از نوع پیشرفته بوده و میکروسکوپ جدیدی خریداری شده است. همچنین دستگاه هیستروسکوپی مناسبی برای عملهای جراحی زنان وجود دارد و دستگاههای اورولوژی نیز از کیفیت مناسبی برخوردار است.»
وی ادامه میدهد: «انجام این عملها در بخشهای خصوصی بسیار پرهزینه است و یک عمل با هیستروسکوپی حداقل شاید حدود 8 میلیون تومان هزینهبر باشد؛ اما بیماران تأمیناجتماعی به صورت رایگان از این خدمات بهرهمند میشوند. همچنین جراحهای بسیار خوب و باتجربه در این بخش فعالیت دارند.»
استقرار نظام پزشک خانواده؛ علاج همه دردها
بخش پایانی این گزارش به گفتوگو با سرپرست دیکلینیک ابوریحان اختصاص دارد. دکتر حمیدرضا شیری با دارا بودن 28 سال فعالیت با روحیهای خستگیناپذیر امور را پیگیری میکند. او در عین حال که چشم به آینده دوخته و از خدمات الکترونیک به عنوان مهمترین رویکرد تأمیناجتماعی در سالهای اخیر که انقلابی در ارائه خدمات ایجاد کرده، نام میبرد، علاج همه دردهای حوزه درمان کشور را استقرار نظام پزشک خانواده توصیف میکند.
دیدهها و شنیدههایم را با او در میان میگذارم و شرح مفصلی به عنوان پاسخ دریافت میکنم. او در خصوص تعداد بالای مراجعه به این مرکز و تشکیل صف و تمهیدات لازم برای پاسخگویی میافزاید: «امروزه سیستمهای نوبتدهی در دنیا به صورت خودکار و الکترونیک درآمده و فرایندهایی ایجاد شده تا دخالت افراد را کمتر و نظم امور را بیشتر کند.»
وی ادامه میدهد: «سیستمهای نوبتدهی تأمیناجتماعی به صورت اینترنتی، موبایل و تلفنی فراهم است. در این مرکز 10 خط تلفن برای نوبتدهی تلفنی وجود دارد اما با توجه به اینکه بسیاری از بیماران سالمند هستند، مراجعه حضوری را ترجیح میدهند.»
سرپرست دیکلینیک ابوریحان تصریح میکند: «اما اساساً دلیل این میزان مراجعه به مراکز درمانی ناشی از عدم استقرار پزشک خانواده و سیستم ارجاع است. اگر این نظام پیادهسازی شود، بسیاری از مراجعههای مکرر کاهش یافته و ارائه خدمات تخصصی و فوقتخصصی در مسیر واقعی خود قرار میگیرد. در حال حاضر بسیاری از بیماران برای درمان یک بیماری ساده یا بیماریهایی با درمان مشخص نزد پزشک متخصص و فوقتخصص میروند. برای مثال کسی که دیابت دارد، به فوقتخصص غدد مراجعه میکند تا داروهای تکراری خود را دریافت کند. این در حالی است که یک پزشک عمومی نیز میتواند چنین بیماری را ویزیت کند.»
شیری میافزاید: «متخصصان و فوقتخصصان، حداکثر باید روزی 10 بیمار را ویزیت کنند، نه 50 بیمار را و در بسیاری از کشورها، بیماران نمیتوانند به طور مستقیم به فوقتخصص مراجعه کنند اما در کشور ما محدودیتی برای این کار وجود ندارد. دلیل این همه شلوغی مراکز درمانی در کشور ما ناشی از عدم استقرار پزشک خانواده است.» وی درباره عدم حضور پزشک مقیم در بخش اورژانس میگوید: «کلینیکهای جراحی و سرپایی؛ چه در حوزه تأمیناجتماعی و نیز وزارت بهداشت، فاقد پزشک مقیم هستند اما با توجه به مراجعه بیماران اورژانسی به این مرکز، پرستاران بخش اورژانس از تجربه کافی برای ارائه خدمات ضروری مانند (CPR) برخوردارند و مهمتر اینکه پزشکانی که مسئولیت ویزیت بیماران نیازمند به خدمات اورژانسی را برعهده داشته باشند، همه روزه در مرکز حضور دارند.» سرپرست دیکلینیک ابوریحان در خصوص خدمات بخش جراحی این مرکز میگوید: «بیشترین جراحی در زمینه چشمپزشکی است. چند فوقتخصص این رشته با ما همکاری دارند اما دستمزدهای جراحی بسیار اندک و به میزان سه ویزیت است و این اختلاف دریافتی بخش دولتی و خصوصی از مسائلی است که ما با آن مواجه هستیم. با وجود همه این مسائل، بازهم خدمترسانی همچنان ادامه دارد.» شیری با اشاره به تعداد سه جراح عمومی، یک جراح اورولوژی، سه جراح زنان و حدود 8- 7 جراح چشمپزشک که با این مرکز همکاری دارند، میگوید: «این ظرفیت وجود دارد که روزانه 20 عمل سرپایی «دیکر» در این مرکز انجام شود اما این گسترش نیازمند جلب رضایت پزشکان است. پیشنهاد میشود ضریب «کا» جراحی در مراکز تأمیناجتماعی افزایش یابد و به حدود مراکز نیمهخصوصی برسد. در حال حاضر به سختی میتوان ردیفهای متخصصانی که بازنشسته میشوند را تأمین کرد.»
وی ارائه خدمات رایگان تأمیناجتماعی را بهویژه در شرایط افزایش هزینههای درمانی و دارویی، اقدامی ارزشمند توصیف میکند و میگوید: «خدمات درمانی یکی از گرانترین خدمات در تمام دنیا به شمار میرود اما تأمیناجتماعی این خدمات را رایگان در اختیار بیمهشدگان قرار میدهد. 70 درصد مراجعهکنندهها را بیماران مزمن و سالمند تشکیل میدهند که توان پرداخت هزینههای درمانی را ندارند و در نتیجه جذب خدمات رایگان تأمیناجتماعی میشوند.»
سرپرست دیکلینیک ابوریحان در خصوص چالشهای حوزه دارویی تصریح میکند: «داروهای جدید که به بازار میآید تا وارد فارماکوپه دارویی تأمیناجتماعی شود، بیمار باید آزاد تهیه کند و از سویی تهیه برخی اقلام دارویی در کشور با کمبود مواجه شده است و این مسائلی است که در حوزه دارویی وجود دارد.» وی در پایان با ارائه یک پیشنهاد، ادامه میدهد: «اگر سازمان تأمیناجتماعی مانند نیروهای مسلح، از خدمات سرپایی فرانشیز دریافت کند و خدمات بستری را چه در مراکز سازمان و سایر بیمارستانها به صورت رایگان ارائه دهد، میتواند در صرفهجویی منابع و مصارف سازمان مؤثر واقع شود؛ این روش با توجه به اینکه خدمات سرپایی هزینه بالایی ندارد، فشاری بر دوش بیمهشدهها وارد نمیکند.»
مهرابی در ادامه افزود: «مزیت بخش در این است که شلوغی بیمارستان را ندارد و بیمار بلافاصله پس از ویزیت توسط جراح در صورت نیاز، بستری و با طی شدن مراحل ویزیت توسط پزشک عمومی، جراحی میشود.»
وی با اشاره به تعداد نیروی انسانی در این بخش که شامل پنج کمکجراح، دو پزشک بیهوشی، یک پرستار، یک منشی و دو نیروی خدماتی است، ادامه میدهد: «در روزهایی که تعداد عملها بیشتر است، ایفای مسئولیتها نیز فشردهتر میشود اما تمام تلاش بر این است که برای بیمار مشکلی پیش نیاید و خدا را شکر هر یک از همکاران مسئولیت حرفهای خود را به نحو احسن انجام میدهند و کم و کاستی وجود ندارد.»
در فرصتی که فراهم میشود، به اتاقهای عمل سر میزنیم؛ سه اتاق مجهز وجود دارد که یکی مربوط به عملهای چشم است. اتاق دوم مربوط به جراحیهای عمومی و اورولوژی است و سومین اتاق نیز اختصاص به جراحیهای زنان دارد. مهرابی در شرح تجهیزات این بخش میگوید: «دستگاههای جراحی چشم از نوع پیشرفته بوده و میکروسکوپ جدیدی خریداری شده است. همچنین دستگاه هیستروسکوپی مناسبی برای عملهای جراحی زنان وجود دارد و دستگاههای اورولوژی نیز از کیفیت مناسبی برخوردار است.»
وی ادامه میدهد: «انجام این عملها در بخشهای خصوصی بسیار پرهزینه است و یک عمل با هیستروسکوپی حداقل شاید حدود 8 میلیون تومان هزینهبر باشد؛ اما بیماران تأمیناجتماعی به صورت رایگان از این خدمات بهرهمند میشوند. همچنین جراحهای بسیار خوب و باتجربه در این بخش فعالیت دارند.»
استقرار نظام پزشک خانواده؛ علاج همه دردها
بخش پایانی این گزارش به گفتوگو با سرپرست دیکلینیک ابوریحان اختصاص دارد. دکتر حمیدرضا شیری با دارا بودن 28 سال فعالیت با روحیهای خستگیناپذیر امور را پیگیری میکند. او در عین حال که چشم به آینده دوخته و از خدمات الکترونیک به عنوان مهمترین رویکرد تأمیناجتماعی در سالهای اخیر که انقلابی در ارائه خدمات ایجاد کرده، نام میبرد، علاج همه دردهای حوزه درمان کشور را استقرار نظام پزشک خانواده توصیف میکند.
دیدهها و شنیدههایم را با او در میان میگذارم و شرح مفصلی به عنوان پاسخ دریافت میکنم. او در خصوص تعداد بالای مراجعه به این مرکز و تشکیل صف و تمهیدات لازم برای پاسخگویی میافزاید: «امروزه سیستمهای نوبتدهی در دنیا به صورت خودکار و الکترونیک درآمده و فرایندهایی ایجاد شده تا دخالت افراد را کمتر و نظم امور را بیشتر کند.»
وی ادامه میدهد: «سیستمهای نوبتدهی تأمیناجتماعی به صورت اینترنتی، موبایل و تلفنی فراهم است. در این مرکز 10 خط تلفن برای نوبتدهی تلفنی وجود دارد اما با توجه به اینکه بسیاری از بیماران سالمند هستند، مراجعه حضوری را ترجیح میدهند.»
سرپرست دیکلینیک ابوریحان تصریح میکند: «اما اساساً دلیل این میزان مراجعه به مراکز درمانی ناشی از عدم استقرار پزشک خانواده و سیستم ارجاع است. اگر این نظام پیادهسازی شود، بسیاری از مراجعههای مکرر کاهش یافته و ارائه خدمات تخصصی و فوقتخصصی در مسیر واقعی خود قرار میگیرد. در حال حاضر بسیاری از بیماران برای درمان یک بیماری ساده یا بیماریهایی با درمان مشخص نزد پزشک متخصص و فوقتخصص میروند. برای مثال کسی که دیابت دارد، به فوقتخصص غدد مراجعه میکند تا داروهای تکراری خود را دریافت کند. این در حالی است که یک پزشک عمومی نیز میتواند چنین بیماری را ویزیت کند.»
شیری میافزاید: «متخصصان و فوقتخصصان، حداکثر باید روزی 10 بیمار را ویزیت کنند، نه 50 بیمار را و در بسیاری از کشورها، بیماران نمیتوانند به طور مستقیم به فوقتخصص مراجعه کنند اما در کشور ما محدودیتی برای این کار وجود ندارد. دلیل این همه شلوغی مراکز درمانی در کشور ما ناشی از عدم استقرار پزشک خانواده است.» وی درباره عدم حضور پزشک مقیم در بخش اورژانس میگوید: «کلینیکهای جراحی و سرپایی؛ چه در حوزه تأمیناجتماعی و نیز وزارت بهداشت، فاقد پزشک مقیم هستند اما با توجه به مراجعه بیماران اورژانسی به این مرکز، پرستاران بخش اورژانس از تجربه کافی برای ارائه خدمات ضروری مانند (CPR) برخوردارند و مهمتر اینکه پزشکانی که مسئولیت ویزیت بیماران نیازمند به خدمات اورژانسی را برعهده داشته باشند، همه روزه در مرکز حضور دارند.» سرپرست دیکلینیک ابوریحان در خصوص خدمات بخش جراحی این مرکز میگوید: «بیشترین جراحی در زمینه چشمپزشکی است. چند فوقتخصص این رشته با ما همکاری دارند اما دستمزدهای جراحی بسیار اندک و به میزان سه ویزیت است و این اختلاف دریافتی بخش دولتی و خصوصی از مسائلی است که ما با آن مواجه هستیم. با وجود همه این مسائل، بازهم خدمترسانی همچنان ادامه دارد.» شیری با اشاره به تعداد سه جراح عمومی، یک جراح اورولوژی، سه جراح زنان و حدود 8- 7 جراح چشمپزشک که با این مرکز همکاری دارند، میگوید: «این ظرفیت وجود دارد که روزانه 20 عمل سرپایی «دیکر» در این مرکز انجام شود اما این گسترش نیازمند جلب رضایت پزشکان است. پیشنهاد میشود ضریب «کا» جراحی در مراکز تأمیناجتماعی افزایش یابد و به حدود مراکز نیمهخصوصی برسد. در حال حاضر به سختی میتوان ردیفهای متخصصانی که بازنشسته میشوند را تأمین کرد.»
وی ارائه خدمات رایگان تأمیناجتماعی را بهویژه در شرایط افزایش هزینههای درمانی و دارویی، اقدامی ارزشمند توصیف میکند و میگوید: «خدمات درمانی یکی از گرانترین خدمات در تمام دنیا به شمار میرود اما تأمیناجتماعی این خدمات را رایگان در اختیار بیمهشدگان قرار میدهد. 70 درصد مراجعهکنندهها را بیماران مزمن و سالمند تشکیل میدهند که توان پرداخت هزینههای درمانی را ندارند و در نتیجه جذب خدمات رایگان تأمیناجتماعی میشوند.»
سرپرست دیکلینیک ابوریحان در خصوص چالشهای حوزه دارویی تصریح میکند: «داروهای جدید که به بازار میآید تا وارد فارماکوپه دارویی تأمیناجتماعی شود، بیمار باید آزاد تهیه کند و از سویی تهیه برخی اقلام دارویی در کشور با کمبود مواجه شده است و این مسائلی است که در حوزه دارویی وجود دارد.» وی در پایان با ارائه یک پیشنهاد، ادامه میدهد: «اگر سازمان تأمیناجتماعی مانند نیروهای مسلح، از خدمات سرپایی فرانشیز دریافت کند و خدمات بستری را چه در مراکز سازمان و سایر بیمارستانها به صورت رایگان ارائه دهد، میتواند در صرفهجویی منابع و مصارف سازمان مؤثر واقع شود؛ این روش با توجه به اینکه خدمات سرپایی هزینه بالایی ندارد، فشاری بر دوش بیمهشدهها وارد نمیکند.»
ارسال دیدگاه