نگاهی به چالش‌های شغلی تورلیدرها
دردسرهای گردشگر گرداندن!
کافی است نام شهرهای مختلف ایران را به خاطر بیاورید تا نام بی‌شمار آثار باستانی در ذهن شما مرور شود؛ آثار ارزشمندی که بسیاری از آنها به ثبت ملی یا جهانی رسیده‌اند، اما مسأله حفظ و توسعه میراث فرهنگی و گردشگری و کسب درآمد از این حوزه، مدت‌هاست که به چالشی بزرگ تبدیل شده‌است. به این مسأله، همه‌گیری کرونا را هم اضافه کنید؛ عاملی که باعث شد تا گردشگری به صنعتی ورشکسته‌تر از قبل تبدیل شود. در این میان، راهنمایان گردشگری و هر آنچه مرتبط به این حوزه بود، با ضررهای هنگفتی روبه‌رو شد. به پایان فصل امتحانات دانش‌آموزان و شروع فصل تابستان و فصل گردشگری نزدیک شده‌ایم. به این بهانه در این شماره به سراغ بررسی آسیب‌های شغلی راهنمایان گردشگری رفته‌ایم که در ادامه می‌خوانید.
پژمان سلطانی روزنامه‌نگار
کرونا و بیکاری؛ دو عاملی است که مدت سه سال است همه مشاغل و به طور خاص مشاغلی که با جامعه به طور مستقیم سر‌و‌کار دارند را دستخوش آسیب جدی کرده است. گردشگری، بدون حضور مردم تعطیل است و طی سه سال از آغاز دوره کرونا، این صنعت به شکل جدی دچار مشکل شده است. در این بین «راهنمایان گردشگری» بیکار شده‌اند و این بیکاری آنها را به انجام مشاغلی غیر از حرفه اصلی خود سوق داده است؛ بنابراین بیکاری را می‌توان بزرگترین و آسیب‌رسان‌ترین مسأله شغلی در صنعت گردشگری دانست. بیکاری و عدم امنیت شغلی دو عامل اثرگذاری بر سلامت جسمی و روانی افراد است. بنابراین از این نگاه، راهنمایان گردشگری طی دوره کرونا از آسیب‌پذیرترین اقشار جامعه بوده‌اند.
آینده‌ای که ابری است
افراد شاغل، همواره به «بیمه» توجه خاصی دارند؛ به این دلیل که عمر کاری در مشاغل مختلف اگرچه متفاوت است، اما در نهایت روزی زمان بازنشستگی فرامی‌رسد. در کشور ما، «راهنمای گردشگری» به عنوان یک شغل در رده مشاغل قرار نمی‌گیرد تا در پی آن شامل مسأله بیمه مطرح شده و به فعالان این حوزه بیمه تعلق گیرد؛ بنابراین آینده شغلی این افراد از این نگاه، مبهم است.
هر تنش، یک ترس، یک تعطیلی
وضعیت همه مشاغل، تأثیرگرفته از شرایط اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی است. اما شرایط کاری بعضی مشاغل، با آنچه در جامعه اتفاق می‌افتد، گره خورده است. یکی از این مشاغل، گردشگری است. کافی است در یکی از مسیرها، قطاری از ریل خارج شود، هواپیمایی به دلیل نقص فنی سقوط کرده و یا در گوشه‌ای از کشور سیل آمده و یا در وضعیت معیشتی مردم تغییر منفی‌ای ایجاد شود. گردشگری و به دنبال آن شرایط شغلی راهنمایان گردشگری تغییر خواهد کرده و گاهی تا مدت‌ها در رکود و تعطیلی است. برای مثال در نوروز سال 98 که شاهد سیل فراگیر در استان‌های مختلف کشور بودیم، گردشگری با مشکل اساسی روبه‌رو شد و پس از آن نیز کرونا، ضربه دیگری به این روند خاموشی وارد کرد؛ بنابراین امنیت شغلی در شغل راهنمایان گردشگری بسیار پایین است.
همه‌جا حضور ندارند
اگرچه بیش از گذشته راهنمایان گردشگری را در مراکز فرهنگی- گردشگری می‌بینیم اما هنوز هم شغل راهنمای گردشگری برای بسیاری از مراکز فرهنگی- گردشگری، به معنای واقعی قابل قبول نیست؛ بنابراین از مهارت و توانایی این افراد آ‌نطور که باید استفاده نمی‌شود. در واقع این افراد برای این کار آموزش می‌بینند اما بسیاری از آنها به دلیل تفکر نادرست در برخی شرکت‌های گردشگری به کار دعوت نمی‌شوند.
در خطر ابتلا هستند
در تعداد بالای جمعیت، امکان ابتلا به بیماری بالاست. راهنمایان گردشگری نیز معمولاً با تورها سفر کرده و یا در مکانی که فعالیت می‌کنند، با عده زیادی از افراد در ارتباط هستند. خطر ابتلا به بیماری‌هایی که از راه تنفس منتقل می‌شوند، یکی از تهدیدها است. ابتلا به سرماخوردگی، آنفولانزا، کرونا و دیگر بیماری‌های ویروسی- باکتریایی از خطرهایی است که باید به آن دقت کنند.
چه باید کرد؟
رعایت فاصله: بهتر است در حین توضیح دادن به گروه گردشگران فاصله حداقل یک تا یک‌و‌نیم متری با جمعیت رعایت شود. سعی کنید در معرض جریان هوا باشید و افراد اطراف شما حلقه نزده و راه جریان هوا را مسدود نکنند. این نکته به‌ویژه در فضاهای سربسته بسیار مهم است.
رعایت ایمنی: استفاده از ماسک به‌ویژه در فصل‌هایی از سال که خطر ابتلا به بیماری‌های ویروسی یا باکتریایی بالاست، از دیگر اقدامات است. علاوه بر این در فضاهای بسته مانند اتوبوس‌های گردشگری بهتر است نزدیک پنجره نشسته و یا از ماسک استفاده کنید تا بالا بودن تعداد نفرات عاملی برای افزایش خطر انتقال و ابتلا به بیماری نباشد.
جریان هوا: اگر داخل فضای بسته فعالیت می‌کنید سعی کنید در معرض جریان هوا قرار بگیرید. جابهجایی هوا خطر ابتلا به بیماری را کاهش می‌دهد.
با خود مهربان باشید
کار در فضای باز و قرار گرفتن در معرض تابش اشعه آفتاب، خطر ابتلا به بیماری‌های پوستی را افزایش می‌دهد. علاوه بر این می‌تواند باعث بروز گرمازدگی نیز شود.
چه باید کرد؟
محافظت: از کرم ضدآفتاب، کلاه نقابدار و دستکش نخی استفاده کنید. در فرصت‌هایی که استراحت می‌کنید حتماً در فضای سرپوشیده یا در فضای آزاد، زیر چتر قرار گیرید.
سیراب شوید: به مقدار کافی آب بنوشید. بهتر است از آب دتوکس استفاده کنید. برای این کار چند برگ نعنای تازه یا چند حلقه لیموترش را داخل آب بریزید. از نوشیدنی‌های مناسب هر فصل، به‌ویژه در فصل تابستان استفاده کنید.
لباس مناسب: درست است که باید از لباس فرم استفاده کنید اما این لباس را از انواعی با الیافت طبیعی یا نخی انتخاب کنید. اگر این امکان وجود ندارد، زیر لباس حتماً از الیافت نخی استفاده کنید تا کمتر دچار تعرق شوید. این نکته به‌ویژه در فصل تابستان بسیار مهم است و مانع از گرمازدگی می‌شود. همچنین در فصل‌های دیگر سال نیز مانع از عرق‌سوز شدن پوست و آسیب به آن خواهد شد. این نکته را درباره کفش نیز رعایت کنید. امکان جریان هوا در پا علاوه بر اینکه مانع از افزایش دمای بدن و گرمازدگی می‌شود، از بروز بیماری‌های پوستی پوست پا و ناخن نیز جلوگیری می‌کند.
بایستید و بنشینید
در حین کار، بین نشستن و ایستادن تعادل برقرار کنید. نشستن یا ایستادن طولانی‌مدت باعث آسیب به سلامت پاها و کمر خواهد شد. علاوه بر این نشستن طولانی‌مدت با خطر افزایش وزن همراه است. واریس، کمردرد، اضافه وزن، سرگیجه و افت فشار، ورم پاها و دست‌ها همگی از عوارض نشستن یا ایستادن طولانی‌مدت است.
چه باید کرد؟
کفش و جوراب: از کفش مناسب استفاده کنید. این کفش باید طبی بوده و گودی کف پا را کاملاً پر کند. علاوه بر این مناسب فصل نیز باشد. باید بتوانید با آن به راحتی راه بروید و اگر برای دقایقی نشستید، به پا فشار وارد نکرده و باعث تورم آن نشود. بهترین کفش، کفش‌های ورزشی با امکان گردش هوا داخل پاها است. جوراب باید نخی بوده و کش بالای مچ به پا فشار وارد نکند.
سطح مناسب: اگر مدتی ایستاده یا نشسته‌اید باید پاها را موازی باسن یا کمی بالاتر از آن قرار دهید تا جریان خون در پاها تسهیل شده و دچار مشکل واریس نشوید. در فرصت استراحت حتماً کفش و جوراب را از پا درآورید.
تغییر وضعیت: اگر مدتی ایستاده یا نشسته‌اید، حتماً وضعیت خود را تغییر دهید. این تغییر وضعیت برای حفظ عملکرد مناسب بدن ضروری است.
رسیدگی کنید: اگر در اثر ایستادن طولانی‌مدت و توضیح دادن مطالب به گردشگران دچار سرگیجه شدید، به سرعت نشسته یا دراز کشیده و پاها را بالاتر از سطح بدن قرار دهید. از نوشیدنی شیرین استفاده کنید. اما بهتر است پیش از بروز چنین اتفاقی اولاً مدت زمان ایستادن را تنظیم کرده و ثانیاً درحین کار حتماً آب یا نوشیدنی شیرین مصرف کنید. ایستادن بیش از اندازه باعث افت قند خون و بروز سرگیجه خواهد شد.
آینده‌ای که ابری است
افراد شاغل، همواره به «بیمه» توجه خاصی دارند؛ به این دلیل که عمر کاری در مشاغل مختلف اگرچه متفاوت است، اما در نهایت روزی زمان بازنشستگی فرامی‌رسد. در کشور ما، «راهنمای گردشگری» به عنوان یک شغل در رده مشاغل قرار نمی‌گیرد تا در پی آن شامل مسأله بیمه مطرح شده و به فعالان این حوزه بیمه تعلق گیرد؛ بنابراین آینده شغلی این افراد از این نگاه، مبهم است.
هر تنش، یک ترس، یک تعطیلی
وضعیت همه مشاغل، تأثیرگرفته از شرایط اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی است. اما شرایط کاری بعضی مشاغل، با آنچه در جامعه اتفاق می‌افتد، گره خورده است. یکی از این مشاغل، گردشگری است. کافی است در یکی از مسیرها، قطاری از ریل خارج شود، هواپیمایی به دلیل نقص فنی سقوط کرده و یا در گوشه‌ای از کشور سیل آمده و یا در وضعیت معیشتی مردم تغییر منفی‌ای ایجاد شود. گردشگری و به دنبال آن شرایط شغلی راهنمایان گردشگری تغییر خواهد کرده و گاهی تا مدت‌ها در رکود و تعطیلی است. برای مثال در نوروز سال 98 که شاهد سیل فراگیر در استان‌های مختلف کشور بودیم، گردشگری با مشکل اساسی روبه‌رو شد و پس از آن نیز کرونا، ضربه دیگری به این روند خاموشی وارد کرد؛ بنابراین امنیت شغلی در شغل راهنمایان گردشگری بسیار پایین است.
همه‌جا حضور ندارند
اگرچه بیش از گذشته راهنمایان گردشگری را در مراکز فرهنگی- گردشگری می‌بینیم اما هنوز هم شغل راهنمای گردشگری برای بسیاری از مراکز فرهنگی- گردشگری، به معنای واقعی قابل قبول نیست؛ بنابراین از مهارت و توانایی این افراد آ‌نطور که باید استفاده نمی‌شود. در واقع این افراد برای این کار آموزش می‌بینند اما بسیاری از آنها به دلیل تفکر نادرست در برخی شرکت‌های گردشگری به کار دعوت نمی‌شوند.
در خطر ابتلا هستند
در تعداد بالای جمعیت، امکان ابتلا به بیماری بالاست. راهنمایان گردشگری نیز معمولاً با تورها سفر کرده و یا در مکانی که فعالیت می‌کنند، با عده زیادی از افراد در ارتباط هستند. خطر ابتلا به بیماری‌هایی که از راه تنفس منتقل می‌شوند، یکی از تهدیدها است. ابتلا به سرماخوردگی، آنفولانزا، کرونا و دیگر بیماری‌های ویروسی- باکتریایی از خطرهایی است که باید به آن دقت کنند.
چه باید کرد؟
رعایت فاصله: بهتر است در حین توضیح دادن به گروه گردشگران فاصله حداقل یک تا یک‌و‌نیم متری با جمعیت رعایت شود. سعی کنید در معرض جریان هوا باشید و افراد اطراف شما حلقه نزده و راه جریان هوا را مسدود نکنند. این نکته به‌ویژه در فضاهای سربسته بسیار مهم است.
رعایت ایمنی: استفاده از ماسک به‌ویژه در فصل‌هایی از سال که خطر ابتلا به بیماری‌های ویروسی یا باکتریایی بالاست، از دیگر اقدامات است. علاوه بر این در فضاهای بسته مانند اتوبوس‌های گردشگری بهتر است نزدیک پنجره نشسته و یا از ماسک استفاده کنید تا بالا بودن تعداد نفرات عاملی برای افزایش خطر انتقال و ابتلا به بیماری نباشد.
جریان هوا: اگر داخل فضای بسته فعالیت می‌کنید سعی کنید در معرض جریان هوا قرار بگیرید. جابهجایی هوا خطر ابتلا به بیماری را کاهش می‌دهد.
با خود مهربان باشید
کار در فضای باز و قرار گرفتن در معرض تابش اشعه آفتاب، خطر ابتلا به بیماری‌های پوستی را افزایش می‌دهد. علاوه بر این می‌تواند باعث بروز گرمازدگی نیز شود.
چه باید کرد؟
محافظت: از کرم ضدآفتاب، کلاه نقابدار و دستکش نخی استفاده کنید. در فرصت‌هایی که استراحت می‌کنید حتماً در فضای سرپوشیده یا در فضای آزاد، زیر چتر قرار گیرید.
سیراب شوید: به مقدار کافی آب بنوشید. بهتر است از آب دتوکس استفاده کنید. برای این کار چند برگ نعنای تازه یا چند حلقه لیموترش را داخل آب بریزید. از نوشیدنی‌های مناسب هر فصل، به‌ویژه در فصل تابستان استفاده کنید.
لباس مناسب: درست است که باید از لباس فرم استفاده کنید اما این لباس را از انواعی با الیافت طبیعی یا نخی انتخاب کنید. اگر این امکان وجود ندارد، زیر لباس حتماً از الیافت نخی استفاده کنید تا کمتر دچار تعرق شوید. این نکته به‌ویژه در فصل تابستان بسیار مهم است و مانع از گرمازدگی می‌شود. همچنین در فصل‌های دیگر سال نیز مانع از عرق‌سوز شدن پوست و آسیب به آن خواهد شد. این نکته را درباره کفش نیز رعایت کنید. امکان جریان هوا در پا علاوه بر اینکه مانع از افزایش دمای بدن و گرمازدگی می‌شود، از بروز بیماری‌های پوستی پوست پا و ناخن نیز جلوگیری می‌کند.
بایستید و بنشینید
در حین کار، بین نشستن و ایستادن تعادل برقرار کنید. نشستن یا ایستادن طولانی‌مدت باعث آسیب به سلامت پاها و کمر خواهد شد. علاوه بر این نشستن طولانی‌مدت با خطر افزایش وزن همراه است. واریس، کمردرد، اضافه وزن، سرگیجه و افت فشار، ورم پاها و دست‌ها همگی از عوارض نشستن یا ایستادن طولانی‌مدت است.
چه باید کرد؟
کفش و جوراب: از کفش مناسب استفاده کنید. این کفش باید طبی بوده و گودی کف پا را کاملاً پر کند. علاوه بر این مناسب فصل نیز باشد. باید بتوانید با آن به راحتی راه بروید و اگر برای دقایقی نشستید، به پا فشار وارد نکرده و باعث تورم آن نشود. بهترین کفش، کفش‌های ورزشی با امکان گردش هوا داخل پاها است. جوراب باید نخی بوده و کش بالای مچ به پا فشار وارد نکند.
سطح مناسب: اگر مدتی ایستاده یا نشسته‌اید باید پاها را موازی باسن یا کمی بالاتر از آن قرار دهید تا جریان خون در پاها تسهیل شده و دچار مشکل واریس نشوید. در فرصت استراحت حتماً کفش و جوراب را از پا درآورید.
تغییر وضعیت: اگر مدتی ایستاده یا نشسته‌اید، حتماً وضعیت خود را تغییر دهید. این تغییر وضعیت برای حفظ عملکرد مناسب بدن ضروری است.
رسیدگی کنید: اگر در اثر ایستادن طولانی‌مدت و توضیح دادن مطالب به گردشگران دچار سرگیجه شدید، به سرعت نشسته یا دراز کشیده و پاها را بالاتر از سطح بدن قرار دهید. از نوشیدنی شیرین استفاده کنید. اما بهتر است پیش از بروز چنین اتفاقی اولاً مدت زمان ایستادن را تنظیم کرده و ثانیاً درحین کار حتماً آب یا نوشیدنی شیرین مصرف کنید. ایستادن بیش از اندازه باعث افت قند خون و بروز سرگیجه خواهد شد.
ارسال دیدگاه
