سازمان تامین‌اجتماعی در طول چهار سال گذشته مسیر سختی را پشت سر گذاشت. به این معنا که حجم تلنبارشده‌ای از مطالبات ذی‌نفعان و انتظارات دولت شرایط دشواری را پیش ‌روی این سازمان در ساختار اقتصادی و اجتماعی کشور قرار داد. طرح تحول نظام سلامت یکی از این انتظارات بود که سازمان تامین‌اجتماعی هم از ابتدا رویکرد خود را بر مشارکت حداکثری در آن قرار داد و گرچه مسیر صعب و سخت بود، مدیریت تامین‌اجتماعی معقول و سنجیده و در جهت درست و هماهنگ حرکت کرد. 

قطعا ادعا نداریم که تمام مشکلات حوزه درمان حل شده. درست است که در چهار سال گذشته قدم‌های رو به بهبود و منطقی برداشته شده و تامین‌اجتماعی هم در هر دو بخش مدیریتی و بدنه کارشناسی و نیروی انسانی قوی ظاهر شده اما هنوز کارهای نکرده زیادی باقی مانده است. تفکر درست باید قوی‌تر شود و اگر انتظار داریم فقر و محرومیت ریشه‌کن شود و در چهار سال آینده با قوت بیشتری به مردم خدمت‌رسانی شود، باید به شاخص‌ها و پارامترهای دیگر نیز توجه کرد. به نظر می‌رسد مهم‌ترین دغدغه سازمان تامین‌اجتماعی در دولت دوازدهم تامین منابع مالی باشد. دولت به اهمیت رفاه اجتماعی در این دوره پی برده و لازم است با هماهنگی و همکاری بیشتر با سازمان تامین‌اجتماعی به اهداف و چشم‌انداز ترسیم‌شده در عرصه داخلی دست یابد.

 در این مسیر همراه توسعه و رونق اقتصادی کشور هم مولفه تعیین‌کننده‌ای است و اگر به گونه‌ای برنامه‌ریزی شود که رویکردهای رفاهی با توجه بیشتر به نقش سازمان‌های حمایتی مانند تامین‌اجتماعی دنبال شود، قطعا این سازمان هم قوی‌تر ظاهر خواهد شد و علائم حیاتی آن بهبود خواهد یافت.

 ماحصل کلام اینکه سازمان تامین‌اجتماعی برنامه‌ریزی و دورنما دارد و از شرایط موجود و فعلی هم شناخت دارد. در این شرایط هماهنگی‌های بین‌بخشی مهم‌ترین دغدغه پیش روی سازمان تامین‌اجتماعی است که آن نیز نیازمند حمایت همه‌جانبه دولت است.