اگر وقت ندارید هرچه رمان کلاسیک را، که در جهان وجود دارد، بخوانید دست‌کم فهرست ده رمان انتخابی سامرست موام را از دست ندهید. این نویسنده انگلیسی در کتاب «درباره رمان و داستان کوتاه» ده رمان برتر از نگاه خودش را فهرست کرده و درباره این رمان‌ها و نویسندگانشان نوشته است. همه این ده رمان هم جزو شاهکارهای ادبیات جهان هستند گرچه موام در مقدمه کتاب به‌درستی اشاره می‌کند که بهترین رمان‌های دنیا فقط همین ده رمانی نیستند که او نامشان را در فهرست خودش آورده است. فهرست موام از این قرار است: «تام جونز»، اثر هنری فیلدینگ، «غرور و تعصب»، اثر جین آستین، «سرخ و سیاه»، اثر استاندال، «باباگوریو»، اثر بالزاک، «دیوید کاپرفیلد»، اثر چارلز دیکنز، «بلندی‌های بادگیر»، اثر امیلی برونته، «مادام بواری»، اثر گوستاو فلوبر، «موبی‌دیک»، اثر هرمان ملویل، «جنگ و صلح»، اثر تولستوی و «برادران کارامازوف»، اثر داستایوفسکی. خوشبختانه هر ده رمان انتخابی موام هم به فارسی ترجمه شده‌اند. جذابیت کتاب «درباره رمان و داستان کوتاه» موام اما فقط در ارائه این فهرست نیست. در این کتاب از زندگی و شخصیت نویسندگان این ده رمان هم اطلاعات جالبی به خواننده داده می‌شود. کتاب شامل دو بخش است؛ بخش اول آن درباره رمان است و به همین ده رمانی می‌پردازد که موام آنها را بهترین رمان‌های جهان می‌داند و بخش دوم کتاب هم به داستان کوتاه اختصاص دارد. آنچه می‌خوانید سطرهایی است از مقدمه این کتاب: «یک رمان را باید با لذت خواند. اگر رمان به خواننده لذت ندهد، بی‌ارزش است. با این حساب هر خواننده‌ای خودش بهترین منتقد اثری است که دارد می‌خواند، برای اینکه فقط خود او می‌داند که از چه چیز کتاب لذت می‌برد و از چه چیز آن لذت نمی‌برد. در خواندن داستان، هیچ قیدوبند و الزامی وجود ندارد.

منتقد از این لحاظ می‌تواند مفید باشد که بگوید به عقیده او (و این یک شرط مهم است) ارزش‌ها و مزایای رمانی که معمولا یک اثر بزرگ شناخته‌شده کدام است و نقایص آن کدام. ولی قبل از هر چیز باید خواننده را آگاه ساخت که از رمان نباید توقع کمال داشته باشد...»