رئیس‌جمهور آمریکا در هفتم فوریه سال 2020 (18 بهمن‌ماه سال 1398)، ساعت پنج و نیم صبح، توئیتی را منتشر کرد که در آن از «نظم و انضباط» مثال‌زدنی چینی‌ها در مبارزه با ویروس کرونا تقدیر شده بود. در آن توئیت پیش‌بینی شده بود که شی‌جین‌پینگ، رئیس‌جمهور چین در این مبارزه موفق شده و با گرم شدن تدریجی هوا در بهار، ویروس ضعیف شده و از میان خواهد رفت. ترامپ چند روز پس از آن در مصاحبه با باب وودوارد - خبرنگار کهنه‌کار واشینگتن پست و رسوا‌کننده ریچارد نیکسون در قضیه واترگیت- از جدی بودن ویروس کرونا یاد کرد و گفت: «من فکر می‌کنم تا دو هفته دیگر و گرم شدن هوا این مشکل حل خواهد شد.» 

در 24 فوریه سال 2020 (5 اسفندماه سال 98)، همزمان با افزایش موارد ابتلا و گسترش ویروس در آمریکا، وی در توئیتی نوشت: «ویروس کرونا در ایالات متحده کاملاً تحت کنترل است.» (هرچند بعدها در کتابی که «باب وودوارد» از خاطرات خود با ترامپ منتشر کرد اذعان کرده بود که جناب رئیس‌جمهور «دوست داشتند» آمارها پایین باشد!)

همه این موارد در حالی است که پس از گسترش همه‌گیری، او با چینی خواندن ویروس، بر طبل نژادپرستی کوبید و 

حتی سازمان بهداشت جهانی را به تأثیرپذیری از چینی‌ها متهم کرد؛ نگاهی پر‌‌‌هراس و بی‌هدف از جانب رئیس‌جمهور کشوری که خود را قدرت برتر دنیا قلمداد می‌کند!

این روزها نگاه بسیاری از مردم آمریکا به تغییرات در کاخ سفید دوخته شده است. آنها معتقدند که ده‌ها هزار زندگی با یک انتخاب متفاوت در انتخابات پیش رو می‌تواند نجات یابد. هرچند از نگاه مردم سایر کشورهای جهان، تفاوتی میان جمهوریخواهان و دموکرات‌ها (و البته کاندیداهای نهایی آنها) وجود ندارد، اما مردم آمریکا رئیس‌جمهوری را طلب می‌کنند که به عوض چالش‌سازی‌های روزمره با کشورهای دنیا، در پی تعامل باشد. ترامپ در طول بحران هشت ماهه همه‌گیری کرونا بارها ثابت کرده که به عنوان یک رئیس‌جمهور نمی‌توان روی او حساب کرد. آخرین نمونه آن ابتلا و بهبود او به ویروس در کمترین زمان ممکن بود. او سیلی از توئیت‌ها و ویدئوها به راه انداخت و تیم تبلیغاتی‌اش از وخیم بودن حالش گفتند، اما ناگهان و در کمتر از سه روز با گام‌هایی محکم وارد کاخ سفید شد و در برابر دوربین‌های تلویزیونی، ماسک خود را برداشت و در جیب گذاشت!

روند اجرای چنین سناریویی به حد کافی مسخره بود، اما خود ترامپ آن را از قبل هم غیرقابل باورتر کرد: «شاید من در برابر چنین ویروسی ایمن باشم»؛ دروغی شاخدار، مزخرف و البته ترسناک. اگر این جمله ابلهانه را در کنار جمله شش ماه قبل او که در آن مدعی شده بود کرونا چیزی بیشتر از یک آنفولانزای فصلی نیست، قرار دهیم، عمق فاجعه‌ای که امروز جهان با وجود وی با آن دست به گریبان است بیشتر رخ می‌نمایاند.

نانسی پلوسی، رئیس مجلس نمایندگان آمریکا و دشمن شماره یک دونالد ترامپ پس از مرخصی وی از بیمارستان گفت: «او نمی‌تواند دلیل قانع‌کننده‌ای برای شما بیاورد که این از قبل نیز قابل پیش‌بینی بود. من از ابتدای حضور ایشان در کارخ سفید، حتی یک‌بار هم نتوانستم راهی منطقی برای گفت‌وگو با وی

بیابم!» 

با وجود چهار سال اعمال غیرقابل پیش‌بینی، هنوز هم رفتارهای وی در دوران تبلیغات انتخاباتی حیرت‌آور است. باورش سخت است که درست پس از آغاز رأی‌گیری زودهنگام پستی، رئیس‌جمهور، همسرش و سه دوجین از کارمندان ارشد کاخ سفید به یکباره کرونا بگیرند. یکی از افرادی که گفته می‌شود آزمایش‌اش مثبت شده افسری است که در موارد ضروری به دستور ترامپ می‌تواند کدهای مربوط به حمله اتمی را به جریان بیندازد.

ابتلای مشکوک و همه‌جانبه در کاخ سفید زمانی رخ می‌دهد که مدت‌هاست دولت ترامپ بر سر استفاده از ماسک، رعایت فاصله اجتماعی و هرگونه فرایند «خود مراقبتی» مقاومت کرده است. شخص رئیس‌جمهور در هیچ رویداد رسمی، کنفرانس و یا ملاقات با خبرنگاران از ماسک استفاده نکرد.

حال چنین فردی در حالی که در یک شاسی بلند برای مردم دست تکان می‌دهد تحت تدابیر شدید امنیتی به بیمارستان منتقل می‌شود و نشریات وابسته از وخامت حالش می‌نویسند. ما هم البته ندیدیم که پیرمرد خوشحال و سرزنده برای عکاسان و فیلمبرداران دست تکان می‌داد و لبخند می‌زد. مگر اعلام نشد بود آزمایش «آقای ترامپ» مثبت است؟ پس تکلیف دو مأمور عالیرتبه امنیتی که در کنار وی در همان خودروی شاسی بلند در فضایی سربسته نشسته و هیچکدام ماسک بر صورت نداشتند چه خواهد شد؟ قطعاً آیندگان از این رویه به عنوان یک شیرین‌کاری تبلیغاتی لوس و خودخواهانه یاد خواهند کرد. سکانس بعدی این نمایش مسخره بر روی بالکن جلویی کاخ سفید رخ داد. بیمار ما که در قرنطینه صددرصدی قرار داشت و ضربان قلبش خطرناک بود، حال به یکباره ماسک را از چهره کنده و در جیب می‌گذاشت! ساده‌نگارانه‌ترین گزینه در این مورد را باید عدم التزام وی به دستورات بهداشتی دانست که منطقاً هر سیاستمداری - ولو بر خلاف میل باطنی‌اش- باید به آن پایبند باشد. بر اساس نظر سنجی که شرکت (Morning Consult)، یکی از بزرگترین شرکت‌های متخصص در فناوری تحقیق آنلاین انجام داده است، سه‌چهارم مردم آمریکا اعلام کرده‌اند که در زمان خروج از خانه ماسک می‌زنند. رقمی که سه ماه قبل 25 درصد کمتر بود. این نظرسنجی حاکی از آن است که 60 درصد مردم این کشور معتقدند که هنوز بدترین وضعیت همه‌گیری شروع نشده است و آنها منتظر شرایطی به‌‌مراتب بدتر از این 

هستند. 

حال رئیس‌جمهور چنین مردمی ماسک نمی‌زند، ادعای بیماری و بهبود 48 ساعته می‌کند و تازه توئیت هم منتشر می‌کند با این مضمون: «نگذارید کرونا بر زندگی شما تأثیر منفی بگذارد...» و پیشنهاد می‌کند که برای عبور از این بحران، بار دیگر به روش‌های زندگی خود نگاه مجددی بیندازید.

ترامپ نمی‌خواهد در مبارزات انتخاباتی تن به مقابله رودررو دهد. برای رسیدن به این مقصود هم از هر ابزاری بهره می‌گیرد. او می‌خواهد با نمایش دادن محبوب شود، همانگونه که در سال‌های جوانی و حضور در شوهای تلویزیونی معروف می‌شد. او هفته پیش از فرماندار میشیگان خواسته بود تا مانع از تعطیلی مدارس و کلیساها شود و آن را توطئه‌ای از سوی دشمنان می‌دانست. ترامپ می‌داند بازنده است، اما برای بودن در انتخابات حاضر است هر هزینه ای را پرداخت کند. او با سال 2016 یک تفاوت اساسی دارد؛ به‌شدت احمق‌تر جلوه می‌کند و به غایت از خود متشکرتر شده است.