۷۶۰ هزار راننده تحت پوشش بیمه تأمین‌اجتماعی
بخشی از رانندگان درون‌شهری و برون‌شهری از خدمات بیمه‌ای سازمان تأمین‌اجتماعی بهره‌مند می‌شوند. در حال حاضر، اغلب گروه‌های راننده، به‌ویژه رانندگان درون‌شهری و حمل‌و‌نقل عمومی، از خدمات مربوط به پوشش بیمه‌ای این سازمان بیمه‌گر استفاده می‌کنند.
رانندگان مذکور، به واسطه پوشش بیمه‌ای، از انواع خدمات سازمان تأمین‌اجتماعی در بخش‌های مختلف برخوردارند، با این تفاوت که بخشی از خدمات بیمه‌ای این گروه از افراد تحت پوشش سازمان، مشمول کمک دولت است.
این الگوی پوشش رانندگان درون‌شهری و برون‌شهری در حوزه بار، مسافر و حمل‌و‌نقل در مناطق مختلف کشور پیشینه زیادی در سازمان تأمین‌اجتماعی و نظام بیمه‌ای کشور دارد.
بر اساس اطلاعات موجود، میزان حق بیمه پرداختی از سوی رانندگان در مجموع ۲۷ درصد است که ۱۳.۵ درصد از رقم حق بیمه توسط دولت و مابقی از سوی افراد مشمول پرداخت می‌شود. همچنین در الگوی خویش‌فرمایی فرد راننده نیز ۱۳.۵ درصد باقی‌مانده را پرداخت می‌کند.
با توجه به مشمول کمک دولت بودن بیمه رانندگان، در حال حاضر مجموعاً ۵۰ درصد حق بیمه افراد مشمول بیمه رانندگان درون‌شهری و برون‌شهری با کمک دولت پرداخت می‌شود. طبق داده‌های آماری، بیش از ۷۶۰ هزار نفر از جمعیت رانندگان مشمول پوشش بیمه‌ای در کشور از خدمات سازمان تأمین‌اجتماعی استفاده می‌کنند.
قانون بیمه رانندگان اینترنتی در تاریخ ۲۸ آبان سال 1402 از سوی نمایندگان مجلس شورای اسلامی به تصویب رسید. رانندگی تاکسی‌های اینترنتی یکی از شغل‌های برجسته، مشهود و قابل لمس برای جامعه است. این‌گونه وسایل نقلیه ضروریات امروز مردم را پاسخ می‌دهند و اکنون در قالب پلتفرم‌هایی نظیر اسنپ، تپ‌سی و دیگرگروه‌ها در عرصه حمل‌و‌نقل به مردم خدمت‌رسانی می‌کنند.
در راستای توسعه چتر بیمه‌ای تأکید شده در اصل 29 قانون اساسی و ماده یک قانون تأمین‌اجتماعی، همان‌گونه که تاکسی‌های درون‌شهری و برون‌شهری مدیریت می‌شوند، رانندگان تاکسی‌های اینترنتی که بخش قابل‌توجهی از جمعیت رانندگان کشور را تشکیل می‌دهند، باید از مزیت پوشش بیمه‌ای رانندگان بهره‌مند باشند.
گروه‌هایی از رانندگان که در حوزه خدمات مرتبط در فضای الکترونیک، حمل‌و‌نقل مسافر را به عهده دارند، تاکنون از خدمات بیمه‌ای بهره‌مند نبوده‌اند. سازمان تأمین‌اجتماعی در راستای افزایش تعداد بیمه‌شدگان، رشد منابع درآمدی، تحقق توسعه بیمه‌ای در کشور و پوشش گروه‌های جمعیتی شاغل و غیرشاغل بدون بیمه، در صورت تعامل و همراهی دولت و نهادهای مرتبط با حوزه حمل‌و‌نقل، امکان تحقق اهداف مذکور را خواهد داشت.
برقراری بیمه برای رانندگان علاوه بر توسعه امنیت بیمه‌ای و رفاهی این بخش از جامعه و فعالان کسب‌و‌کار، ارتقای امنیت مسافران را نیز به همراه دارد.
با توجه به تصویب قانون بیمه رانندگان تاکسی‌های اینترنتی، که یاری‌رسان این گروه از شاغلان عرصه حمل‌و‌نقل و الکترونیک است، توسعه بیمه‌ای این بخش از جامعه با استناد به این بستر قانونی باید در دستور کار باشد.
از آنجا که به واسطه شرایط اقتصادی، افزایش فعالان کسب‌و‌کار حمل‌و‌نقل و مسافربری اینترنتی را شاهد هستیم، انتظار تحقق بیمه اجتماعی این بخش از نیروی کار با همراهی و زمینه‌سازی دولت انتظار می‌رود.
در جهان امروز به واسطه تحولات حوزه دیجیتال، شاهد ظهور اقتصاد الکترونیک و به تبع آن تحقق اشتغال مبتنی بر بسترهای اینترنتی هستیم. در حال حاضر، برخی از این مشاغل شامل استارت‌اپ‌ها و شغل‌های الکترونیک‌محور، جایگاه خاصی در عرصه اقتصاد الکترونیک پیدا کرده‌اند و جامعه باید به این سمت حرکت کند.
با توجه به ظهور این نوع اشتغال و به واسطه ظرفیت بیمه‌های اجتماعی، باید پوشش بیمه‌ای برای این افراد تعریف شود و در دستور کار سازمان‌هایی نظیر تأمین‌اجتماعی قرار گیرد.
رانندگان مذکور، به واسطه پوشش بیمه‌ای، از انواع خدمات سازمان تأمین‌اجتماعی در بخش‌های مختلف برخوردارند، با این تفاوت که بخشی از خدمات بیمه‌ای این گروه از افراد تحت پوشش سازمان، مشمول کمک دولت است.
این الگوی پوشش رانندگان درون‌شهری و برون‌شهری در حوزه بار، مسافر و حمل‌و‌نقل در مناطق مختلف کشور پیشینه زیادی در سازمان تأمین‌اجتماعی و نظام بیمه‌ای کشور دارد.
بر اساس اطلاعات موجود، میزان حق بیمه پرداختی از سوی رانندگان در مجموع ۲۷ درصد است که ۱۳.۵ درصد از رقم حق بیمه توسط دولت و مابقی از سوی افراد مشمول پرداخت می‌شود. همچنین در الگوی خویش‌فرمایی فرد راننده نیز ۱۳.۵ درصد باقی‌مانده را پرداخت می‌کند.
با توجه به مشمول کمک دولت بودن بیمه رانندگان، در حال حاضر مجموعاً ۵۰ درصد حق بیمه افراد مشمول بیمه رانندگان درون‌شهری و برون‌شهری با کمک دولت پرداخت می‌شود. طبق داده‌های آماری، بیش از ۷۶۰ هزار نفر از جمعیت رانندگان مشمول پوشش بیمه‌ای در کشور از خدمات سازمان تأمین‌اجتماعی استفاده می‌کنند.
قانون بیمه رانندگان اینترنتی در تاریخ ۲۸ آبان سال 1402 از سوی نمایندگان مجلس شورای اسلامی به تصویب رسید. رانندگی تاکسی‌های اینترنتی یکی از شغل‌های برجسته، مشهود و قابل لمس برای جامعه است. این‌گونه وسایل نقلیه ضروریات امروز مردم را پاسخ می‌دهند و اکنون در قالب پلتفرم‌هایی نظیر اسنپ، تپ‌سی و دیگرگروه‌ها در عرصه حمل‌و‌نقل به مردم خدمت‌رسانی می‌کنند.
در راستای توسعه چتر بیمه‌ای تأکید شده در اصل 29 قانون اساسی و ماده یک قانون تأمین‌اجتماعی، همان‌گونه که تاکسی‌های درون‌شهری و برون‌شهری مدیریت می‌شوند، رانندگان تاکسی‌های اینترنتی که بخش قابل‌توجهی از جمعیت رانندگان کشور را تشکیل می‌دهند، باید از مزیت پوشش بیمه‌ای رانندگان بهره‌مند باشند.
گروه‌هایی از رانندگان که در حوزه خدمات مرتبط در فضای الکترونیک، حمل‌و‌نقل مسافر را به عهده دارند، تاکنون از خدمات بیمه‌ای بهره‌مند نبوده‌اند. سازمان تأمین‌اجتماعی در راستای افزایش تعداد بیمه‌شدگان، رشد منابع درآمدی، تحقق توسعه بیمه‌ای در کشور و پوشش گروه‌های جمعیتی شاغل و غیرشاغل بدون بیمه، در صورت تعامل و همراهی دولت و نهادهای مرتبط با حوزه حمل‌و‌نقل، امکان تحقق اهداف مذکور را خواهد داشت.
برقراری بیمه برای رانندگان علاوه بر توسعه امنیت بیمه‌ای و رفاهی این بخش از جامعه و فعالان کسب‌و‌کار، ارتقای امنیت مسافران را نیز به همراه دارد.
با توجه به تصویب قانون بیمه رانندگان تاکسی‌های اینترنتی، که یاری‌رسان این گروه از شاغلان عرصه حمل‌و‌نقل و الکترونیک است، توسعه بیمه‌ای این بخش از جامعه با استناد به این بستر قانونی باید در دستور کار باشد.
از آنجا که به واسطه شرایط اقتصادی، افزایش فعالان کسب‌و‌کار حمل‌و‌نقل و مسافربری اینترنتی را شاهد هستیم، انتظار تحقق بیمه اجتماعی این بخش از نیروی کار با همراهی و زمینه‌سازی دولت انتظار می‌رود.
در جهان امروز به واسطه تحولات حوزه دیجیتال، شاهد ظهور اقتصاد الکترونیک و به تبع آن تحقق اشتغال مبتنی بر بسترهای اینترنتی هستیم. در حال حاضر، برخی از این مشاغل شامل استارت‌اپ‌ها و شغل‌های الکترونیک‌محور، جایگاه خاصی در عرصه اقتصاد الکترونیک پیدا کرده‌اند و جامعه باید به این سمت حرکت کند.
با توجه به ظهور این نوع اشتغال و به واسطه ظرفیت بیمه‌های اجتماعی، باید پوشش بیمه‌ای برای این افراد تعریف شود و در دستور کار سازمان‌هایی نظیر تأمین‌اجتماعی قرار گیرد.
ارسال دیدگاه
