یکی از رکن‌های اصلی ارتباط گوش کردن است. ما پیش از آنکه سخن گفتن را یاد بگیریم، باید بتوانیم خوب گوش بدهیم. اگر در این زمینه مهارت داشته باشیم، مخاطبمان احساس امنیت و راحتی می‌کند و رابطه‌ بینمان عمیق‌تر می‌شود. پاتریک کینگ در کتاب «چگونه گوش کنم؟» به همین مهارت پرداخته و شیوه‌های ارتقای آن را آموزش داده است. کتاب به ما یاد می‌دهد که چطور شنونده‌ باملاحظه‌ای باشیم و به طرف مقابلمان احساس بهتری بدهیم. خوب گوش دادن مهارتی عمومی است، یعنی همه ما باید بتوانیم از پس آن برآییم اما طبیعتاً برخی حرفه‌ها به این توانایی خیلی بیشتر احتیاج دارند. برای مثال پزشکان، روانکاوها یا مشاورها باید بر این فن کاملاً مسلط باشند. چون موفقیتشان در درمان و مشاوره ارتباط مستقیمی با گوش دادن دارد. این یعنی اگر شنونده‌خوبی نباشند نمی‌توانند با مراجعشان ارتباط برقرار کنند و نهایتاً در فرایند کاری‌ خود شکست خواهند خورد. انسان ذاتاً موجودی خودمحور است و خود را در اولویت قرار می‌دهد. همین هم باعث می‌شود که در مکالمات بیشتر میل به سخن گفتن داشته باشد. تمایل زیاد به حرف زدن در نهایت به این منجر می‌شود که کمتر به حرف طرف مقابلمان گوش کنیم یا خیلی در آن دقیق نشویم. پاتریک کینگ این رفتار را طبیعی می‌داند و می‌گوید این خودمحوری هرگز به این معنا نیست که ما آدم‌های خوبی نیستیم. او خوب گوش دادن را مهارتی اکتسابی می‌داند، یعنی باید در موردش مطالعه کرد، آموزش دید و آن را یاد گرفت. او در کتاب چگونه گوش کنم، بحثش را با چالش‌هایی شروع می‌کند که مانع از خوب شنیدن ما می‌شوند. اگر به‌دنبال کتابی در زمینه‌ خودیاری و توسعه‌ فردی هستید، مطالعه این اثر به شما توصیه می‌شود.
​​​​​​​نویسنده: پاتریک کینگ
ناشر: بذر خرد