غروب بازنشستگی سنتی
طبق تحقیقات جدید مؤسسه تحقیقات بازنشستگی «Canada Life»، به باور بیش از دوسوم بزرگسالان بریتانیایی، با توجه به افزایش امید به زندگی در کنار حقوق بازنشستگی کمتر سخاوتمندانه، بازنشستگی در دهه ۶۰ زندگی چیزی غیرواقعی و از مد افتاده خواهد بود.
این مؤسسه اختلافات بین‌‌نسلی را از طریق مطالعه زندگی بیش از صد نفر انجام داده که روند کامل طول عمر را بررسی می‌کند. پاسخ‌دهندگان در ۲۰ و ۳۰ سالگی معتقد بودند از نظر مالی وضعیتشان بدتر از والدین خود در سن مشابه است. در برخی موارد، آن‌هایی که در دهه ۴۰ و ۵۰ زندگی خود بودند، بار اضافی مراقبت از نسل مسن را هم به دوش می‌کشیدند. اگرچه اکثر پاسخ‌دهندگان انتظار داشتند در نهایت ارثیه والدین خود را دریافت کنند اما تعداد بسیار کمی واقعاً از ارثیه بهرمند شدند؛ مسئله‌ای که در انتقال بزرگ ثروت از یک نسل به نسل دیگر چندان نویدبخش نیست.
در همین حال، به اصطلاح «بانک مامان و بابا» در سنین بالا هم کار می‌کند. داده‌های Canada Life نشان می‌دهد که ۱۹ درصد از پاسخ‌دهندگان ۶۵ ساله و بالاتر هنوز از فرزندان بزرگسال خود حمایت مالی می‌کنند. برای مثال کمک به سپرده‌های خرید خانه و هزینه‌های وام مسکن به‌طور فزاینده‌ای رایج است اما بسیاری از پدر و مادرهای بالای ۶۰ سال به‌عنوان منبع رایگان مراقبت از کودکان مورد اعتماد قرار می‌گیرند.
از این‌رو برای نسل‌های فعلی در معرض بازنشستگی و با توجه به تمام فشارهای مالی و جمعیتی، به تعویق انداختن بازنشستگی و کار برای مدت طولانی‌تر راه‌حلی بدیهی به نظر می‌رسد. حتی اگر آن‌قدر سالم باشید که بتوانید کار را تا سنین بالا انجام دهید، یک مشکل بزرگ وجود دارد؛ هنوز هم استخدام‌کنندگان با موضوع طول عمر و زندگی شغلی طولانی کارکنان کنار نیامده‌اند.
لیندزی ریکس بروم، مدیر اجرایی این پژوهش می‌گوید: «اینکه چگونه می‌توانیم طول عمر کار را همراه با افزایش طول عمر ارتقا دهیم یک مسئله پیچیده است. هر کسی در دهه ۵۰ یا ۶۰ زندگی خود بیکار باشد، می‌داند که یافتن کار بعدی چقدر دشوار است. پیشرفت‌ها در هوش مصنوعی و فناوری‌های دیجیتال می‌تواند تطبیق مهارت‌های شما را با چرخش‌های شغلی اخیر به سمت هوش مصنوعی دشوارتر کند. با این حال، کارفرمایان ممکن است به‌زودی مجبور شوند در ارزش کارگران مسن‌تر تجدیدنظر کنند.»
شرکت‌های مشاوره و کاریابی در بریتانیا پیش‌بینی می‌کنند که طی 20 سال آینده، جمعیت در سن کار بریتانیا (۱۶ تا ۶۰ سال) ۲۵ درصد کاهش خواهد یافت. در همین بازه زمانی، انتظار می‌رود تعداد افراد بالای ۶۰ سال تا ۴۰ درصد رشد کند و با توجه به مشکل کم‌پس‌اندازی در بریتانیا، بسیاری از آن‌ها قادر نخواهند بود به دوران بازنشستگی وارد شوند.
شرکت کاریابی «۵۵ ساله‌ها» در بریتانیا به مجموعه‌ای از شرکت‌ها توصیه می‌کند که چگونه افراد بالای ۵۰ سال را استخدام کنند و به افرادی که در حال حاضر سر کار هستند کمک می‌کند تا با ارتقای مهارت و آموزش مجدد، مدت بیشتری را بر سر کار بمانند. سن‌گرایی اغلب در استراتژی شرکت‌ها در زمینه تنوع، برابری و شمول نادیده گرفته می‌شود. به‌طوری‌که طبق گزارش این شرکت، دوسوم از کسب‌وکارهای بریتانیا هیچ علاقه‌ای به گزینه سن بالا به‌عنوان معیار انتخاب نیرو در آینده ندارند.
برای بسیاری از متخصصان مسن‌تر که قبل از موعد مقرر از نیروی کار بیرون رانده شده‌اند، راه‌حل ایجاد یک حرفه شناور (portfolio career) است. منظور از حرفه پورتفولیو یا حرفه شناور این است که به جای یک شغل در یک سازمان، کارمند نقش‌های متنوعی را برعهده بگیرد. این نقش‌ها می‌توانند شغلی باشند که چندین نقش پولی یا داوطلبانه را ترکیب می‌کنند. مانند انجام کار مشاوره آزاد در کنار راه‌اندازی کسب‌وکار شخصی و یا اگر خوش‌شانس باشید می‌توانید به‌عنوان یک مدیر غیراجرایی هم خدمت کنید.
بسته به وضعیت مالی، حرفه شناور می‌تواند یک پل بازنشستگی مفید باشد تا زمانی که پس‌انداز بازنشستگی از محل کار قبلی وارد عمل شود. حال شرکت کاریابی Rix-Broom به چالش دیگری در این زمینه اشاره می‌کند؛ اینکه بسیاری از مردم چقدر از پس‌اندازهای بلندمدت خود بی‌خبر هستند. همه ما احتمالاً می‌توانیم بگوییم چقدر در حساب جاری یا حساب پس‌انداز خود پول داریم اما اکثریت قریب‌به‌اتفاق مردم نمی‌توانند به شما بگویند که چقدر در حساب بازنشستگی خود پول سرمایه‌گذاری کرده‌اند.
با وجود این حتی کسانی که با موفقیت پول کافی برای دستیابی به یک بازنشستگی سنتی را جمع‌آوری کرده‌اند، به‌دنبال چیزهای مفیدتری هستند. پروفسور اندرو اسکات، اقتصاددان و متخصص طول عمر، در مورد سود جمعیتی زندگی طولانی صحبت می‌کند. طبق محاسبه او کسانی که تا صدسالگی عمر می‌کنند، در مقایسه با کسانی که تا ۷۰ سالگی زندگی می‌کنند، می‌توانند حدود ۱۰۰ هزار ساعت کار اضافی به جامعه ارائه دهند.
این مؤسسه اختلافات بین‌‌نسلی را از طریق مطالعه زندگی بیش از صد نفر انجام داده که روند کامل طول عمر را بررسی می‌کند. پاسخ‌دهندگان در ۲۰ و ۳۰ سالگی معتقد بودند از نظر مالی وضعیتشان بدتر از والدین خود در سن مشابه است. در برخی موارد، آن‌هایی که در دهه ۴۰ و ۵۰ زندگی خود بودند، بار اضافی مراقبت از نسل مسن را هم به دوش می‌کشیدند. اگرچه اکثر پاسخ‌دهندگان انتظار داشتند در نهایت ارثیه والدین خود را دریافت کنند اما تعداد بسیار کمی واقعاً از ارثیه بهرمند شدند؛ مسئله‌ای که در انتقال بزرگ ثروت از یک نسل به نسل دیگر چندان نویدبخش نیست.
در همین حال، به اصطلاح «بانک مامان و بابا» در سنین بالا هم کار می‌کند. داده‌های Canada Life نشان می‌دهد که ۱۹ درصد از پاسخ‌دهندگان ۶۵ ساله و بالاتر هنوز از فرزندان بزرگسال خود حمایت مالی می‌کنند. برای مثال کمک به سپرده‌های خرید خانه و هزینه‌های وام مسکن به‌طور فزاینده‌ای رایج است اما بسیاری از پدر و مادرهای بالای ۶۰ سال به‌عنوان منبع رایگان مراقبت از کودکان مورد اعتماد قرار می‌گیرند.
از این‌رو برای نسل‌های فعلی در معرض بازنشستگی و با توجه به تمام فشارهای مالی و جمعیتی، به تعویق انداختن بازنشستگی و کار برای مدت طولانی‌تر راه‌حلی بدیهی به نظر می‌رسد. حتی اگر آن‌قدر سالم باشید که بتوانید کار را تا سنین بالا انجام دهید، یک مشکل بزرگ وجود دارد؛ هنوز هم استخدام‌کنندگان با موضوع طول عمر و زندگی شغلی طولانی کارکنان کنار نیامده‌اند.
لیندزی ریکس بروم، مدیر اجرایی این پژوهش می‌گوید: «اینکه چگونه می‌توانیم طول عمر کار را همراه با افزایش طول عمر ارتقا دهیم یک مسئله پیچیده است. هر کسی در دهه ۵۰ یا ۶۰ زندگی خود بیکار باشد، می‌داند که یافتن کار بعدی چقدر دشوار است. پیشرفت‌ها در هوش مصنوعی و فناوری‌های دیجیتال می‌تواند تطبیق مهارت‌های شما را با چرخش‌های شغلی اخیر به سمت هوش مصنوعی دشوارتر کند. با این حال، کارفرمایان ممکن است به‌زودی مجبور شوند در ارزش کارگران مسن‌تر تجدیدنظر کنند.»
شرکت‌های مشاوره و کاریابی در بریتانیا پیش‌بینی می‌کنند که طی 20 سال آینده، جمعیت در سن کار بریتانیا (۱۶ تا ۶۰ سال) ۲۵ درصد کاهش خواهد یافت. در همین بازه زمانی، انتظار می‌رود تعداد افراد بالای ۶۰ سال تا ۴۰ درصد رشد کند و با توجه به مشکل کم‌پس‌اندازی در بریتانیا، بسیاری از آن‌ها قادر نخواهند بود به دوران بازنشستگی وارد شوند.
شرکت کاریابی «۵۵ ساله‌ها» در بریتانیا به مجموعه‌ای از شرکت‌ها توصیه می‌کند که چگونه افراد بالای ۵۰ سال را استخدام کنند و به افرادی که در حال حاضر سر کار هستند کمک می‌کند تا با ارتقای مهارت و آموزش مجدد، مدت بیشتری را بر سر کار بمانند. سن‌گرایی اغلب در استراتژی شرکت‌ها در زمینه تنوع، برابری و شمول نادیده گرفته می‌شود. به‌طوری‌که طبق گزارش این شرکت، دوسوم از کسب‌وکارهای بریتانیا هیچ علاقه‌ای به گزینه سن بالا به‌عنوان معیار انتخاب نیرو در آینده ندارند.
برای بسیاری از متخصصان مسن‌تر که قبل از موعد مقرر از نیروی کار بیرون رانده شده‌اند، راه‌حل ایجاد یک حرفه شناور (portfolio career) است. منظور از حرفه پورتفولیو یا حرفه شناور این است که به جای یک شغل در یک سازمان، کارمند نقش‌های متنوعی را برعهده بگیرد. این نقش‌ها می‌توانند شغلی باشند که چندین نقش پولی یا داوطلبانه را ترکیب می‌کنند. مانند انجام کار مشاوره آزاد در کنار راه‌اندازی کسب‌وکار شخصی و یا اگر خوش‌شانس باشید می‌توانید به‌عنوان یک مدیر غیراجرایی هم خدمت کنید.
بسته به وضعیت مالی، حرفه شناور می‌تواند یک پل بازنشستگی مفید باشد تا زمانی که پس‌انداز بازنشستگی از محل کار قبلی وارد عمل شود. حال شرکت کاریابی Rix-Broom به چالش دیگری در این زمینه اشاره می‌کند؛ اینکه بسیاری از مردم چقدر از پس‌اندازهای بلندمدت خود بی‌خبر هستند. همه ما احتمالاً می‌توانیم بگوییم چقدر در حساب جاری یا حساب پس‌انداز خود پول داریم اما اکثریت قریب‌به‌اتفاق مردم نمی‌توانند به شما بگویند که چقدر در حساب بازنشستگی خود پول سرمایه‌گذاری کرده‌اند.
با وجود این حتی کسانی که با موفقیت پول کافی برای دستیابی به یک بازنشستگی سنتی را جمع‌آوری کرده‌اند، به‌دنبال چیزهای مفیدتری هستند. پروفسور اندرو اسکات، اقتصاددان و متخصص طول عمر، در مورد سود جمعیتی زندگی طولانی صحبت می‌کند. طبق محاسبه او کسانی که تا صدسالگی عمر می‌کنند، در مقایسه با کسانی که تا ۷۰ سالگی زندگی می‌کنند، می‌توانند حدود ۱۰۰ هزار ساعت کار اضافی به جامعه ارائه دهند.
ارسال دیدگاه
