توصیه‌های تغذیه‌ای برای مبتلایان به هپاتیت
معمولاً بیماران پس از خوردن چند لقمه اول غذا از حالت تهوع شدید شکایت دارند، بنابراین مصرف مواد غذایی در وعده‌های متعدد و کم‌حجم توصیه می‌شود.
به علت وجود کم‌اشتهایی و حالت تهوع که معمولاً با گذشت روز بدتر می‌شود بهتر است وعده صبحانه، بزرگ‌ترین وعده غذایی
روز باشد.
بیش از 60 درصد پروتئین مصرفی باید پروتئین با ارزش بیولوژیکی بالا مانند تخم‌مرغ، شیر، ماهی، گوشت قرمز و سویا باشد. بهتر است مابقی پروتئین از منابع گیاهی مانند حبوبات و غلات
تأمین شود.
محدودیت چربی در زیر سطح نرمال غیرضروری است مگر اینکه چربی‌ها به خوبی تحمل نشوند. زیرا چربی‌ها باعث خوش طعم‌تر شدن غذا می‌شوند و با حجم کمتر انرژی بیشتری فراهم می‌کنند. با این وجود رژیم پرچرب مثل غذاهای سرخ کرده، شکلات و شیرینی خامه‌ای به خوبی تحمل نمی‌شوند و چربی لبنیات و تخم‌مرغ اغلب بهتر از غذاهای سرخ شده و گوشت‌های چرب تحمل می‌شوند.
غذاهای حاوی قندهای ساده نظیر مربا، ژله، عسل و سایر غذاهای نشاسته‌ای در صورت تمایل و پذیرش بیمار می‌تواند استفاده شود. مصرف آبمیوه‌های شیرین برای افزایش کربوهیدرات و مایعات دریافتی توصیه می‌شود.
بهتر است از گروه میوه‌جات یک تا دو واحد آن از مرکبات انتخاب شود و دو واحد نیز از سایر میوه‌ها مصرف شود. از گروه سبزیجات دو واحد سیب‌زمینی و جانشین‌های آن، یک واحد سبزی با برگ‌های سبز تیره یا زرد و دو واحد از سایر سبزی‌ها انتخاب شود و یک واحد از سایر سبزی‌ها به‌صورت خام مصرف شود.
از مصرف بیش از اندازه ویتامین‌های محلول در چربی (A و D) باید خودداری کرد. احتمال مسمومیت به علت مصرف ویتامین (A) ناشی از کاهش فعالیت کبدی وجود دارد. بتاکاروتن مسمومیت کمتری ایجاد می‌کند.
در صورتی که بیمار به دلیل بی‌اشتهایی، حالت تهوع یا استفراغ قادر به دریافت کافی مواد غذایی از راه دهان نباشد، باید از شیوه‌های دیگر تغذیه با لوله یا تغذیه وریدی استفاده شود.
حفظ میزان آب بدن بخصوص اگر استفراغ وجود داشته باشد بسیار مهم است. و مقدار 2 تا 3 لیتر در روز توصیه می‌شود که در صورت تحمل می‌توان از آب‌میوه و گوشت استفاده کرد.
غذاها باید به‌صورت جذاب سرو شوند تا اشتها را تحریک کنند.
به علت وجود کم‌اشتهایی و حالت تهوع که معمولاً با گذشت روز بدتر می‌شود بهتر است وعده صبحانه، بزرگ‌ترین وعده غذایی
روز باشد.
بیش از 60 درصد پروتئین مصرفی باید پروتئین با ارزش بیولوژیکی بالا مانند تخم‌مرغ، شیر، ماهی، گوشت قرمز و سویا باشد. بهتر است مابقی پروتئین از منابع گیاهی مانند حبوبات و غلات
تأمین شود.
محدودیت چربی در زیر سطح نرمال غیرضروری است مگر اینکه چربی‌ها به خوبی تحمل نشوند. زیرا چربی‌ها باعث خوش طعم‌تر شدن غذا می‌شوند و با حجم کمتر انرژی بیشتری فراهم می‌کنند. با این وجود رژیم پرچرب مثل غذاهای سرخ کرده، شکلات و شیرینی خامه‌ای به خوبی تحمل نمی‌شوند و چربی لبنیات و تخم‌مرغ اغلب بهتر از غذاهای سرخ شده و گوشت‌های چرب تحمل می‌شوند.
غذاهای حاوی قندهای ساده نظیر مربا، ژله، عسل و سایر غذاهای نشاسته‌ای در صورت تمایل و پذیرش بیمار می‌تواند استفاده شود. مصرف آبمیوه‌های شیرین برای افزایش کربوهیدرات و مایعات دریافتی توصیه می‌شود.
بهتر است از گروه میوه‌جات یک تا دو واحد آن از مرکبات انتخاب شود و دو واحد نیز از سایر میوه‌ها مصرف شود. از گروه سبزیجات دو واحد سیب‌زمینی و جانشین‌های آن، یک واحد سبزی با برگ‌های سبز تیره یا زرد و دو واحد از سایر سبزی‌ها انتخاب شود و یک واحد از سایر سبزی‌ها به‌صورت خام مصرف شود.
از مصرف بیش از اندازه ویتامین‌های محلول در چربی (A و D) باید خودداری کرد. احتمال مسمومیت به علت مصرف ویتامین (A) ناشی از کاهش فعالیت کبدی وجود دارد. بتاکاروتن مسمومیت کمتری ایجاد می‌کند.
در صورتی که بیمار به دلیل بی‌اشتهایی، حالت تهوع یا استفراغ قادر به دریافت کافی مواد غذایی از راه دهان نباشد، باید از شیوه‌های دیگر تغذیه با لوله یا تغذیه وریدی استفاده شود.
حفظ میزان آب بدن بخصوص اگر استفراغ وجود داشته باشد بسیار مهم است. و مقدار 2 تا 3 لیتر در روز توصیه می‌شود که در صورت تحمل می‌توان از آب‌میوه و گوشت استفاده کرد.
غذاها باید به‌صورت جذاب سرو شوند تا اشتها را تحریک کنند.
ارسال دیدگاه
