تلفات جنگل‌ها برای تولید لاستیک
محققان در مقاله‌ای که توسط مجله «نیچر» منتشر شد، اعلام کردند طبق داده‌های قبلی تولید لاستیک در مقایسه با تولید کالاهایی مانند سویا و روغن نخل، مشکلی نسبتاً جزئی در مورد جنگل‌زدایی است. اما داده‌های ماهواره‌ای با وضوح بالا که به شناسایی بیشتر مزارع خرده‌مالکی کمک کرد، نشان داده تلفات جنگل‌ها «بسیار بیشتر» از تخمین‌های قبلی است.
بر اساس تحقیقات اخیر نابودی جنگل‌ها در آسیای جنوب شرقی که ناشی از تولید لاستیک است احتمالاً دو تا سه برابر بیشتر از تخمین‌هایی است که تا به حال زده شده است. موضوعی که نشان‌دهنده چالش‌های پیش روی واردکنندگان مواد اولیه لاستیک برای یافتن منابع پایدار است که پیش از این هم تحت فشار کمبود منابع بوده‌اند.
یک تیم بین‌المللی از محققان هشدار دادند که افزایش تقاضای جهانی لاستیک بر جنگل‌های طبیعی فشار می‌آورد و باعث از بین رفتن تنوع زیستی در آن می‌شود. در این میان آسیب بزرگ مربوط به آسیای جنوب شرقی است که مسئول ۹۰ درصد تولید جهانی مواد اولیه تولید لاستیک است.
محققان در این‌باره گفتند که از سال ۱۹۹۳ بیش از چهار میلیون هکتار از جنگل‌ها به دلیل ایجاد مزارع لاستیک از بین رفته و از این میزان دو‌سوم آن در اندونزی، تایلند و مالزی رخ داده است. بیش از ۱۴ میلیون هکتار زمین در این منطقه که شامل استان‌های اصلی تولید کننده لاستیک چین یعنی «یوننان و هاینان» نیز می‌شود، به لاستیک اختصاص داده شده است؛ میزانی که نسبت به ۱۰ میلیون هکتار در سال ۲۰۲۰ افزایش سریعی داشته است.
مجموع زیان‌های وارده به جنگل‌ها حتی می‌تواند بیشتر از این باشد، زیرا بسیاری از مزارع که در طول رونق صنعت لاستیک و طی ۲۰ سال گذشته راه‌اندازی شدند، اکنون پس از سقوط قیمت آن در سال ۲۰۱۱ کاربردهای دیگری پیدا کرده‌اند.
با این همه قرار است در پایان سال آینده قانونی در اتحادیه اروپا اجرایی شود تا واردکنندگان کالا را از خرید کالاهایی که به از بین رفتن جنگل‌ها کمک می‌کند، منع کند. این قانون ابتدا در مورد سویا، گوشت گاو، روغن نخل، چوب، کاکائو و قهوه اعمال می‌شد و به درخواست قانون‌گذاران اتحادیه اروپا در دسامبر گذشته، لاستیک هم به این لیست اضافه شد.
برای جلوگیری از جریمه، واردکنندگان باید اطلاعاتی ارائه دهند که ثابت کند محصولات از زمین‌های جنگل‌زدایی شده پس از سال ۲۰۲۰ به دست نیامده است.
«آنتجی آهرندز» از باغ گیاه‌شناسی سلطنتی ادینبورگ و نویسنده ارشد این مطالعه (که روز چهارشنبه گذشته منتشر شد) گفت: «این قوانین می‌تواند خریداران را تشویق کند تا لاستیک را از تولیدکنندگان بزرگ با زنجیره‌های تأمین کمتر پیچیده تهیه کنند.»
او ادامه داد: «با توجه به مراحل متعدد در زنجیره تأمین لاستیک و ماهیت پراکنده تولید آن، چنین وضعیتی برای تاجران و تولیدکنندگان دشوار است. اینکه آن‌ها بتوانند مکان‌یابی مناطق دقیق منبع مواد اولیه لاستیک را شناسایی و بررسی کنند کار چندان ساده‌ای نخواهد بود. سازمان‌هایی مانند شورای نظارت بر جنگل‌ها در تلاش هستند تا قابلیت ردیابی را برای مالکان خرد که تقریباً مسئول ۸۵ درصد تولید جهانی‌اند بهبود بخشند و اطمینان حاصل کنند که لاستیک آن‌ها می‌تواند در اروپا فروخته شود.» با این حال این خطر وجود دارد که منابع خرید مواد اولیه لاستیک به‌صورت انحصاری در اختیار گروه‌های خاصی قرار بگیرد.
بر اساس تحقیقات اخیر نابودی جنگل‌ها در آسیای جنوب شرقی که ناشی از تولید لاستیک است احتمالاً دو تا سه برابر بیشتر از تخمین‌هایی است که تا به حال زده شده است. موضوعی که نشان‌دهنده چالش‌های پیش روی واردکنندگان مواد اولیه لاستیک برای یافتن منابع پایدار است که پیش از این هم تحت فشار کمبود منابع بوده‌اند.
یک تیم بین‌المللی از محققان هشدار دادند که افزایش تقاضای جهانی لاستیک بر جنگل‌های طبیعی فشار می‌آورد و باعث از بین رفتن تنوع زیستی در آن می‌شود. در این میان آسیب بزرگ مربوط به آسیای جنوب شرقی است که مسئول ۹۰ درصد تولید جهانی مواد اولیه تولید لاستیک است.
محققان در این‌باره گفتند که از سال ۱۹۹۳ بیش از چهار میلیون هکتار از جنگل‌ها به دلیل ایجاد مزارع لاستیک از بین رفته و از این میزان دو‌سوم آن در اندونزی، تایلند و مالزی رخ داده است. بیش از ۱۴ میلیون هکتار زمین در این منطقه که شامل استان‌های اصلی تولید کننده لاستیک چین یعنی «یوننان و هاینان» نیز می‌شود، به لاستیک اختصاص داده شده است؛ میزانی که نسبت به ۱۰ میلیون هکتار در سال ۲۰۲۰ افزایش سریعی داشته است.
مجموع زیان‌های وارده به جنگل‌ها حتی می‌تواند بیشتر از این باشد، زیرا بسیاری از مزارع که در طول رونق صنعت لاستیک و طی ۲۰ سال گذشته راه‌اندازی شدند، اکنون پس از سقوط قیمت آن در سال ۲۰۱۱ کاربردهای دیگری پیدا کرده‌اند.
با این همه قرار است در پایان سال آینده قانونی در اتحادیه اروپا اجرایی شود تا واردکنندگان کالا را از خرید کالاهایی که به از بین رفتن جنگل‌ها کمک می‌کند، منع کند. این قانون ابتدا در مورد سویا، گوشت گاو، روغن نخل، چوب، کاکائو و قهوه اعمال می‌شد و به درخواست قانون‌گذاران اتحادیه اروپا در دسامبر گذشته، لاستیک هم به این لیست اضافه شد.
برای جلوگیری از جریمه، واردکنندگان باید اطلاعاتی ارائه دهند که ثابت کند محصولات از زمین‌های جنگل‌زدایی شده پس از سال ۲۰۲۰ به دست نیامده است.
«آنتجی آهرندز» از باغ گیاه‌شناسی سلطنتی ادینبورگ و نویسنده ارشد این مطالعه (که روز چهارشنبه گذشته منتشر شد) گفت: «این قوانین می‌تواند خریداران را تشویق کند تا لاستیک را از تولیدکنندگان بزرگ با زنجیره‌های تأمین کمتر پیچیده تهیه کنند.»
او ادامه داد: «با توجه به مراحل متعدد در زنجیره تأمین لاستیک و ماهیت پراکنده تولید آن، چنین وضعیتی برای تاجران و تولیدکنندگان دشوار است. اینکه آن‌ها بتوانند مکان‌یابی مناطق دقیق منبع مواد اولیه لاستیک را شناسایی و بررسی کنند کار چندان ساده‌ای نخواهد بود. سازمان‌هایی مانند شورای نظارت بر جنگل‌ها در تلاش هستند تا قابلیت ردیابی را برای مالکان خرد که تقریباً مسئول ۸۵ درصد تولید جهانی‌اند بهبود بخشند و اطمینان حاصل کنند که لاستیک آن‌ها می‌تواند در اروپا فروخته شود.» با این حال این خطر وجود دارد که منابع خرید مواد اولیه لاستیک به‌صورت انحصاری در اختیار گروه‌های خاصی قرار بگیرد.
ارسال دیدگاه
