چالش در صنعت خودروسازی ایالات متحده
اتحادیه‌ها نگران آینده شغلی کارگران هستند
دو روز قبل، اعتصاب اتحادیه کارگران خودروسازی در آمریکا وارد دومین هفته خود شد. اعتصابات ابتدا از فورد شروع شد و در عرض یک هفته به جنرال موتورز و استلانتیس رسید و ضربه شدیدی به این صنعت وارد کرد. اتحادیه‌ها در پی افزایش دستمزد هستند و همچنین معتقدند که کارخانه‌داران با حرکت به سمت خودروهای الکترونیک، در پی حذف تدریجی و دائمی کارگران از روند تولید هستند. موضوعی که باید دید چه تأثیری بر آینده این صنعت مهم در دنیا خواهد گذاشت.
رونق خودرو در چند سال گذشته، دست اتحادیه کارگران را برای مذاکرات باز گذشته است، چراکه طبق آمار، سهام‌داران شرکت‌های بزرگ خودروساز ایالات متحده در چند ماه گذشته تقریباً 85 میلیارد دلار سود سهام دریافت کرده‌اند. کارخانه‌های فورد، جنرال موتورز و استلانتیس همچنان درگیر مذاکرات داغ بر سر پرداخت کارگران با اتحادیه هستند و استدلال می‌کنند که برای سرمایه‌گذاری در بخش خودروهای الکتریکی و رقابت در بازار جهانی سخت‌تر، به منابع مالی خود نیاز دارند و درخواست افزایش 36درصدی حقوق کارگران سلامت مالی تولیدکنندگان را به خطر خواهد انداخت و آن‌ها را به مرز ورشکستی خواهد کشاند. اما در این میان اتحادیه کارگران از رکود دستمزد سخن به میان آورده و معتقد است که تغییر به سمت خودروهای برقی که به کارگران کمتری برای سرهم‌بندی خودرو و گرفتن باتری از کارخانه‌های غیراتحادیه نیاز دارد، آینده کارگران را در آمریکا به خطر خواهد انداخت. همچنین آن‌ها معتقدند در حالی که دستمزد مدیران افزایش یافته، حدود 20 درصد از دستمزد کارگران کم شده و همین باعث آسیب دیدن کارگران از اثرات ناشی از تورم در این کشور شده است.
سرمایه‌گذاری‌های پایدار
نگاهی به گذشته آمریکا در صنعت خودرو نشان می‌دهد آمریکا در این چند سال در همه‌چیز از فوب‌های نیمه‌هادی گرفته تا مزارع خورشیدی سرمایه‌گذاری بزرگی کرده است. بر اساس گزارش (Atlas Public Policy) که یک شرکت گردآورنده داده است، تا اواخر سال 2022 شرکت‌های مختلف مجموعاً 210 میلیارد دلار در کارخانه‌های تولید برق و باتری در آمریکا سرمایه‌گذاری کرده‌اند که نسبت به سرمایه‌گذاری 51 میلیارد دلاری در پایان سال 2020، افزایش چشمگیری یافته و باعث رونق هزینه‌های ساخت‌و‌ساز شده است. برخی از این وضعیت به عنوان رنسانس تولیدی آمریکا یاد می‌کنند و جو بایدن آن را ناشی از مشوق‌های مالی دولت می‌داند. البته میل به سبقت گرفتن از چین در صنعت خودرو و بهبود وضعیت اقتصادی پس از کرونا هم در آن بی‌تأثیر نبوده است. این پروژه حتی اگر در مقیاس بزرگ، آمریکا را به پیشگام صنعت خودرو تبدیل نکند، در ابعاد محلی تأثیرات عمیقی خواهد داشت. چند نکته مثبت درباره اقتصادهای محلی آمریکا در زمینه خودرو وجود دارد؛ اول اینکه فضاهای بزرگ و زمین‌های غیرمولد زیادی وجود دارند که می‌توانند به توسعه صنعتی منطقه اختصاص داده شوند. دومین مسئله دسترسی به نیروی کار است. فورد قصد دارد در عملیاتی 6 هزار نیروی کار در این مناطق استخدام کند. همچنین قرار است یک دانشکده فنی در این محل را‌ه‌اندازی شود و به مرور زمان کارگران آینده را آموزش دهد. این مسئله به کاهش هزینه‌های حمل‌و‌نقل کمک خواهد کرد چراکه بسیاری از این صنایع و زیرمجموعه‌های آن امکان نزدیکی در کنار یکدیگر را به راحتی به دست خواهند آورد.
در همین حال، وابستگی پروژه‌ها به منابع فراوان انرژی پاک، باعث تکثیر توسعه‌های بادی و خورشیدی در این مناطق خواهد شد. افزایش تقاضای کارخانه‌های تولید خودرو، مشوق ایالت‌ها برای سرمایه‌گذاری در بخش ظرفیت‌های جدید حوزه انرژی خورشیدی و بادی برای تأمین برق این صنایع است.
مشوق‌های دولتی
علاوه بر این، کارایی مشوق‌های دولت برای ترویج رونق سرمایه‌گذاری در این حوزه را نباید دست‌کم گرفت. شرکت فورد برای ساخت دو کارخانه باتری‌سازی در کنتاکی بیش از 9 میلیارد دلار از وزارت نیروی آمریکا وام گرفته و احتمالاً درخواست وام‌های بیشتری نیز دارد. همچنین شرکت پاناسونیک 830 میلیون دلار اعتبار مالیاتی با بودجه دولتی و پشتیبانی بالقوه دریافت خواهد کرد.
نگرانی دیگر تأثیرات زیست‌محیطی و اجتماعی سرمایه‌گذاری در حوزه خودرو است. شرکت‌ها خواهان توسعه سایت‌های سبز در مکان‌هایی هستند که تقاضا برای نیروی کار آن بالا نیست. همین موضوع می‌تواند باعث دشمنی مردم محلی شود. این مردم در برابر تبدیل مزارع به کارخانه مقاومت می‌کنند و نگران آلودگی و استفاده بیش از حد از منابع محلی، حتی در خدمت «انقلاب سبز» هستند. به‌طور مثال، برخی از این بیم دارند که توسعه صنعتی، آداب و رسوم سنتی شهرهای‌شان را از بین ببرد یا هزینه‌های زندگی را افزایش دهد. ورود سرمایه و پول به این شهرها هرچند می‌تواند باعث رونق کسب‌و‌کار برای برخی اقتصادها شود، اما در عین حال می‌تواند با افزایش قیمت ملک، امکان خرید مسکن برای برخی دیگر از جوانان را با مشکل روبه‌رو کند.
کارگران و اتحادیه‌ها
علاوه بر این مشکلاتی هم با اتحادیه‌های کارگری وجود دارد. ایالت‌هایی مانند کانزاس و تنسی، ایالت‌های دوستدار اتحادیه کارگری نیستند. همین امر باعث به وجود آمدن اختلافات و اصطکاکاتی با کارگران و اتحادیه‌ها و حتی جوامع بین‌الملل می‌شود. به‌طور مثال در ماه ژوئن، رئیس اتحادیه اروپا، شاون فاین، دولت بایدن را به دلیل وام دادن به پروژه استانتون بدون موافقت با الزامات دستمزد و گفت‌وگو با اتحادیه کارگری مورد انتقاد قرار داد.
با همه این اوصاف، زمانی که فورد توانست با اتحادیه کارگری به موافقت‌های اولیه‌ای دست یابد یک نفس تازه کشید، چراکه می‌داند احیای تولید آمریکایی به اتوماسیون و نیروی کار بستگی دارد، اما در عین حال هزینه‌های بالای نیروی کار، خودروسازی آمریکا را در سطح بین الملل غیررقابتی خواهد کرد. پس اگر قرار بر بازسازی کارآفرینی بخش خودرو در آمریکا باشد و این کشور بخواهد موقعیت‌های محلی را با این کار احیا و تقویت کند، باید بر این موانع غلبه کند. مثلاً هرچند ممکن است یارانه‌های دولتی هزینه‌های مالی برای کشور داشته باشد، اما باعث دلگرمی و رونق این صنعت نیز می‌شود. وجود زنجیره تأمین فورد در نزدیکی شهرهای کوچک احتمالاً مشاغل کوچک بیشتری را جذب خواهد کرد. پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهد سرمایه‌گذاری فورد در یکی از ایالت‌های کوچک آمریکا به احتمال زیاد در طول یک دهه جمعیت شهر را 20 برابر خواهد کرد. همچنین این امر باعث می‌شود در بخش آب، فاضلاب و سایر زیرساخت‌ها سرمایه‌گذاری شود و شهرداری‌ها در طرحی خلاقانه به دنبال شهرهای کوچک با پتانسیل بالا برای ورود سرمایه باشند و مکان‌های راکد را به نیروی مهمی در توسعه صنایع تبدیل کنند.
رونق خودرو در چند سال گذشته، دست اتحادیه کارگران را برای مذاکرات باز گذشته است، چراکه طبق آمار، سهام‌داران شرکت‌های بزرگ خودروساز ایالات متحده در چند ماه گذشته تقریباً 85 میلیارد دلار سود سهام دریافت کرده‌اند. کارخانه‌های فورد، جنرال موتورز و استلانتیس همچنان درگیر مذاکرات داغ بر سر پرداخت کارگران با اتحادیه هستند و استدلال می‌کنند که برای سرمایه‌گذاری در بخش خودروهای الکتریکی و رقابت در بازار جهانی سخت‌تر، به منابع مالی خود نیاز دارند و درخواست افزایش 36درصدی حقوق کارگران سلامت مالی تولیدکنندگان را به خطر خواهد انداخت و آن‌ها را به مرز ورشکستی خواهد کشاند. اما در این میان اتحادیه کارگران از رکود دستمزد سخن به میان آورده و معتقد است که تغییر به سمت خودروهای برقی که به کارگران کمتری برای سرهم‌بندی خودرو و گرفتن باتری از کارخانه‌های غیراتحادیه نیاز دارد، آینده کارگران را در آمریکا به خطر خواهد انداخت. همچنین آن‌ها معتقدند در حالی که دستمزد مدیران افزایش یافته، حدود 20 درصد از دستمزد کارگران کم شده و همین باعث آسیب دیدن کارگران از اثرات ناشی از تورم در این کشور شده است.
سرمایه‌گذاری‌های پایدار
نگاهی به گذشته آمریکا در صنعت خودرو نشان می‌دهد آمریکا در این چند سال در همه‌چیز از فوب‌های نیمه‌هادی گرفته تا مزارع خورشیدی سرمایه‌گذاری بزرگی کرده است. بر اساس گزارش (Atlas Public Policy) که یک شرکت گردآورنده داده است، تا اواخر سال 2022 شرکت‌های مختلف مجموعاً 210 میلیارد دلار در کارخانه‌های تولید برق و باتری در آمریکا سرمایه‌گذاری کرده‌اند که نسبت به سرمایه‌گذاری 51 میلیارد دلاری در پایان سال 2020، افزایش چشمگیری یافته و باعث رونق هزینه‌های ساخت‌و‌ساز شده است. برخی از این وضعیت به عنوان رنسانس تولیدی آمریکا یاد می‌کنند و جو بایدن آن را ناشی از مشوق‌های مالی دولت می‌داند. البته میل به سبقت گرفتن از چین در صنعت خودرو و بهبود وضعیت اقتصادی پس از کرونا هم در آن بی‌تأثیر نبوده است. این پروژه حتی اگر در مقیاس بزرگ، آمریکا را به پیشگام صنعت خودرو تبدیل نکند، در ابعاد محلی تأثیرات عمیقی خواهد داشت. چند نکته مثبت درباره اقتصادهای محلی آمریکا در زمینه خودرو وجود دارد؛ اول اینکه فضاهای بزرگ و زمین‌های غیرمولد زیادی وجود دارند که می‌توانند به توسعه صنعتی منطقه اختصاص داده شوند. دومین مسئله دسترسی به نیروی کار است. فورد قصد دارد در عملیاتی 6 هزار نیروی کار در این مناطق استخدام کند. همچنین قرار است یک دانشکده فنی در این محل را‌ه‌اندازی شود و به مرور زمان کارگران آینده را آموزش دهد. این مسئله به کاهش هزینه‌های حمل‌و‌نقل کمک خواهد کرد چراکه بسیاری از این صنایع و زیرمجموعه‌های آن امکان نزدیکی در کنار یکدیگر را به راحتی به دست خواهند آورد.
در همین حال، وابستگی پروژه‌ها به منابع فراوان انرژی پاک، باعث تکثیر توسعه‌های بادی و خورشیدی در این مناطق خواهد شد. افزایش تقاضای کارخانه‌های تولید خودرو، مشوق ایالت‌ها برای سرمایه‌گذاری در بخش ظرفیت‌های جدید حوزه انرژی خورشیدی و بادی برای تأمین برق این صنایع است.
مشوق‌های دولتی
علاوه بر این، کارایی مشوق‌های دولت برای ترویج رونق سرمایه‌گذاری در این حوزه را نباید دست‌کم گرفت. شرکت فورد برای ساخت دو کارخانه باتری‌سازی در کنتاکی بیش از 9 میلیارد دلار از وزارت نیروی آمریکا وام گرفته و احتمالاً درخواست وام‌های بیشتری نیز دارد. همچنین شرکت پاناسونیک 830 میلیون دلار اعتبار مالیاتی با بودجه دولتی و پشتیبانی بالقوه دریافت خواهد کرد.
نگرانی دیگر تأثیرات زیست‌محیطی و اجتماعی سرمایه‌گذاری در حوزه خودرو است. شرکت‌ها خواهان توسعه سایت‌های سبز در مکان‌هایی هستند که تقاضا برای نیروی کار آن بالا نیست. همین موضوع می‌تواند باعث دشمنی مردم محلی شود. این مردم در برابر تبدیل مزارع به کارخانه مقاومت می‌کنند و نگران آلودگی و استفاده بیش از حد از منابع محلی، حتی در خدمت «انقلاب سبز» هستند. به‌طور مثال، برخی از این بیم دارند که توسعه صنعتی، آداب و رسوم سنتی شهرهای‌شان را از بین ببرد یا هزینه‌های زندگی را افزایش دهد. ورود سرمایه و پول به این شهرها هرچند می‌تواند باعث رونق کسب‌و‌کار برای برخی اقتصادها شود، اما در عین حال می‌تواند با افزایش قیمت ملک، امکان خرید مسکن برای برخی دیگر از جوانان را با مشکل روبه‌رو کند.
کارگران و اتحادیه‌ها
علاوه بر این مشکلاتی هم با اتحادیه‌های کارگری وجود دارد. ایالت‌هایی مانند کانزاس و تنسی، ایالت‌های دوستدار اتحادیه کارگری نیستند. همین امر باعث به وجود آمدن اختلافات و اصطکاکاتی با کارگران و اتحادیه‌ها و حتی جوامع بین‌الملل می‌شود. به‌طور مثال در ماه ژوئن، رئیس اتحادیه اروپا، شاون فاین، دولت بایدن را به دلیل وام دادن به پروژه استانتون بدون موافقت با الزامات دستمزد و گفت‌وگو با اتحادیه کارگری مورد انتقاد قرار داد.
با همه این اوصاف، زمانی که فورد توانست با اتحادیه کارگری به موافقت‌های اولیه‌ای دست یابد یک نفس تازه کشید، چراکه می‌داند احیای تولید آمریکایی به اتوماسیون و نیروی کار بستگی دارد، اما در عین حال هزینه‌های بالای نیروی کار، خودروسازی آمریکا را در سطح بین الملل غیررقابتی خواهد کرد. پس اگر قرار بر بازسازی کارآفرینی بخش خودرو در آمریکا باشد و این کشور بخواهد موقعیت‌های محلی را با این کار احیا و تقویت کند، باید بر این موانع غلبه کند. مثلاً هرچند ممکن است یارانه‌های دولتی هزینه‌های مالی برای کشور داشته باشد، اما باعث دلگرمی و رونق این صنعت نیز می‌شود. وجود زنجیره تأمین فورد در نزدیکی شهرهای کوچک احتمالاً مشاغل کوچک بیشتری را جذب خواهد کرد. پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهد سرمایه‌گذاری فورد در یکی از ایالت‌های کوچک آمریکا به احتمال زیاد در طول یک دهه جمعیت شهر را 20 برابر خواهد کرد. همچنین این امر باعث می‌شود در بخش آب، فاضلاب و سایر زیرساخت‌ها سرمایه‌گذاری شود و شهرداری‌ها در طرحی خلاقانه به دنبال شهرهای کوچک با پتانسیل بالا برای ورود سرمایه باشند و مکان‌های راکد را به نیروی مهمی در توسعه صنایع تبدیل کنند.
ارسال دیدگاه
