اهالی استان خراسان رضوی در بلندترین شب سال، آیین جالبی دارند که به «کف ‌زدن» معروف است. آن‌ها در این شب ریشه گیاهی به نام چوبك را كه در این دیار به «بیخ» مشهور است، در آب خیسانده و پس از چند بار جوشاندن، در ظرف بزرگ سفالی به نام «تغار» می‌ریزند. مردان و جوانان فامیل با دسته‌ای از چوب‌های نازك درخت انار به نام «دسته گز» مایع مزبور را آنقدر هم می‌زنند تا به صورت كف درآید. این كار باید در محیط سرد صورت گیرد تا مایع حسابی كف كند. كف آماده شده با مخلوط كردن شیره شكر آماده خوردن شده و پس از تزیین با مغز گردو و پسته برای پذیرایی مهمانان برده می‌شود. در این بین گروهی از جوانان قبل از شیرین كردن كف‌ها با پرتاب آن به سوی یکدیگر و مالیدن كف به سر و صورت یكدیگر شادی و نشاط ایجاد می‌کنند.