فرزندآوری به پشتوانه تأمل و تفکر

فرزندآوری به پشتوانه تأمل و تفکر

شکیبا محبی‌تبار مشاور امور زنان و خانواده مدیرعامل تأمین‌اجتماعی

بر اساس علم روانشناسی؛ از جمله عوامل سلامت، شادابی روحی و جسمی، داشتن روابط انسانی در بستر ارتباطات خانوادگی است. داشتن خواهر، برادر، عمه، خاله، دایی، و عمو و قرار گرفتن در این نسبت‌های خویشاوندی از علل ایمن ‌بودن از افسردگی و تنهایی و انزواست. امروزه تمام دنیا به این نتیجه رسیده‌اند که وجود فرزند در خانواده مهمترین سرمایه آرامش، لذت و ارضاء حس جاودانگی‌طلبی انسان‌ها است.
افراد می‌توانند به پشتوانه تأمل و تفکر به ضرورت فرزندآوری دست یابند. اگرچه تمرکز بر روی مسائل ‌اقتصادی (گرانی و چالش‌های شغلی و...) گاه مانع فرزندآوری می‌شود، اما اگرافراد به درک مناسبی از اهمیت فرزندآوری دست پیدا کنند، در جهت جلوگیری از تبعات نداشتن فرزند و یا تک فرزندی (تنهایی فرزند، چالش‌های دوران سالمندی خودشان و...) به فرزندآوری ترغیب می‌شوند و در سایه تفکر و تدبیر قطعاً متوجه خواهند شد که داشتن خانواده و فرزند می‌تواند از مهمترین و اصلی‌ترین علل احساس خوشبختی و آرامش باشد.
به لحاظ کارکردی و ساختاری، سازمان تأمین‌اجتماعی به عنوان بزرگترین صندوق بیمه ‌اجتماعی کشور جزء معدود سازمان‌هایی است که حفظ جوانی جمعیت کشور برای این سازمان موضوعیت دارد. همواره ضریب‌های پشتیبانی صندوق‌های بازنشستگی ارتباط مستقیم با نیروی جوان در حین کار دارد. در مطلوب‌ترین حالات آن بین ۸ تا ۹ است؛ یعنی ۹ نفر کار کنند و حقوق بازنشستگی یک نفر را تأمین کنند و زمانی که این عدد به پنج نزدیک می‌شود، زنگ خطر تضعیف و کاهش پشتیبانی صندوق‌ها به صدا درمی‌آید.
تأمین‌اجتماعی به لحاظ اینکه نهادی کاملاً مردمی ‌است و کارکرد و گردش اقتصادی آن وابسته به دریافتی حق بیمه از نیروی کار است؛ باید افقی دقیق در برنامه‌های خود تنظیم کند که نیروی جوان در حین کار در کشور حفظ شود و به تبع آن چرخه مولد سازمان تأمین‌اجتماعی استوار بماند تا نسل‌های فعلی و نسل‌های آینده بتوانند از خدمات این صندوق برخوردار شوند.
مطالعات حول محور خانواده نشان می‌دهد ‌هر اندازه روابط همسران با هم صمیمی‌تر و بهتر باشد و بیشتر به ‌هم عشق بورزند، تصمیم به فرزندآوری درآنها سریع و به دفعات بیشتر اتفاق می‌افتد و لذت والدگری را زودتر به خودشان می‌چشانند. همسران موفق عشق به فرزند را در امتداد محبت و مؤدت بین خودشان می‌دانند.
والدینی که در روزگار سالخوردگی از محبت و حمایت فرزندان‌شان برخوردارهستند از سطح سلامت روان بسیار بالاتری برخوردارند. متأسفانه آینده حتمی ‌افراد مجرد و والدین تک فرزند سپری کردن اوقات سالخوردگی در آسایشگاه‌های سالمندان است، در ساکنان این مراکز به‌رغم داشتن سطح خوب خدمات رفاهی افسردگی بزرگترین معضل بهداشتی است و به همین جهت به منظور بهره‌مندی‌مان از زندگی روشن و پرمهر باید تعداد اعضای خانواده را کامل کنیم.
ارسال دیدگاه
ضمیمه
ضمیمه