خواب‌آلودگی پشت فرمان یکی از دلایل اصلی تصادفات جاده‌ای است. بسیاری از رانندگان تصور می‌کنند می‌توانند با کمی مقاومت بر خواب غلبه کنند، اما تحقیقات نشان می‌دهد کم‌خوابی تنها چهار تا پنج ساعته در شب، خطر تصادف را چند برابر افزایش می‌دهد. وقتی خواب‌آلود می‌شویم، ذهن از تمرکز بر جاده بازمی‌ماند و واکنش‌ها کند می‌شود؛ درست مانند رانندگی با حواس‌پرتی.
نشانه‌های خواب‌آلودگی کاملاً قابل شناسایی‌اند: پلک‌های سنگین، خمیازه‌های پی‌درپی، انحراف از مسیر، کند شدن واکنش‌ها و حتی چرت زدن کوتاه پشت چراغ‌قرمز. بسیاری از رانندگان این علائم را نادیده می‌گیرند و همین بی‌توجهی، آغاز خطر است. اگر چنین نشانه‌هایی را احساس کردید، نخستین اقدام درست کنار کشیدن و استراحت کوتاه است.
راه‌های موقت برای حفظ هوشیاری نیز وجود دارد؛ نوشیدن قهوه یا چای، باز کردن شیشه خودرو، گفت‌وگو با سرنشینان یا افزایش صدای رادیو می‌تواند برای مدتی اثرگذار باشد. با این حال، هیچ‌کدام جای خواب واقعی را نمی‌گیرد. حتی یک چرت بیست‌دقیقه‌ای می‌تواند تمرکز و دقت را بازگرداند و احتمال حادثه را کاهش دهد.
در نهایت، باید پذیرفت که خوابیدن نه اتلاف وقت بلکه یک ضرورت ایمنی است. در دنیای پرشتاب امروز، خواب معمولاً قربانی برنامه‌های کاری و فشار روزمره می‌شود. اما رانندگی در حالت خواب‌آلود فقط بی‌احتیاطی نیست؛ تهدیدی جدی برای جان خود و دیگران است. احترام به خواب، در حقیقت احترام به زندگی است.