نگه داشتن ادرار گاهی اجتناب‌ناپذیر است، اما تکرار این کار می‌تواند به سلامت دستگاه ادراری آسیب برساند. در شرایطی که توالت در دسترس نیست، افراد ممکن است برای مدت کوتاهی ادرار خود را نگه دارند، اما عادت مداوم به نگهداشتن ادرار، به ویژه در زنان، خطراتی جدی به همراه دارد. یکی از شایع‌ترین مشکلات نگه داشتن ادرار، افزایش احتمال ابتلا به عفونت‌های مجاری ادراری است. وقتی ادرار در مثانه باقی می‌ماند، باکتری‌ها فرصت رشد پیدا می‌کنند و احتمال بروز عفونت بیشتر می‌شود. 
اگر عفونت درمان نشود، ممکن است از مثانه به حالب و کلیه‌ها سرایت کند و مشکلات جدی‌تری ایجاد کند. علائم اولیه عفونت شامل تکرر ادرار، احساس سوزش هنگام دفع، خروج مقادیر کم ادرار، تغییر رنگ یا کدر شدن ادرار و درد لگنی است و تشخیص زودهنگام می‌تواند از عوارض شدید جلوگیری کند. نگه داشتن مداوم ادرار همچنین می‌تواند عضلات مثانه، به‌ویژه عضله دترسور، را ضعیف کند. انقباض مکرر این عضله باعث کاهش توانایی آن در انبساط و انقباض مناسب می‌شود. 
نتیجه آن می‌تواند بی‌اختیاری ادرار، درد یا عدم تخلیه کامل مثانه حین ادرار کردن باشد. این وضعیت کنترل ادرار را دشوار کرده و کیفیت زندگی فرد را کاهش می‌دهد. علاوه بر این، نگه داشتن طولانی ادرار می‌تواند زمینه تشکیل سنگ‌های ادراری را فراهم کند.  این سنگ‌ها معمولاً از تجمع مواد معدنی داخل مثانه شکل می‌گیرند و می‌توانند باعث درد، خون در ادرار و مشکلات دفع شوند. جمع‌بندی اینکه نگه داشتن طولانی ادرار فقط ناراحتی ایجاد نمی‌کند بلکه می‌تواند مشکلات جدی جسمی به دنبال داشته باشد.  پیشگیری ساده‌ترین و مؤثرترین راه برای حفظ سلامت مثانه و کلیه‌هاست.