از اتریوم تا سولانا موفقیت‌های میلیون‌دلاری
مجید شجاعی کارشناس بازارهای مالی
در سال‌های اخیر، فناوری بلاک‌چین نه‌تنها تحولاتی عمیق در ساختارهای مالی سنتی ایجاد کرده، بلکه مدل‌های جدیدی از تأمین مالی را نیز معرفی کرده است. با ظهور این فناوری و گسترش پروژه‌های مرتبط با رمزارزها، روش‌های تأمین مالی دستخوش تحولات بزرگی شده‌اند. این تغییرات مسیر رشد و توسعه پروژه‌های نوآورانه را هموار کرده و فرصت‌های سرمایه‌گذاری متنوعی را برای افراد و شرکت‌ها فراهم ساخته است. از سوی دیگر، حذف واسطه‌های سنتی و افزایش شفافیت مالی باعث شده که روش‌های نوین تأمین سرمایه در این حوزه با استقبال گسترده‌ای مواجه شوند. در ادامه، به مهم‌ترین روش‌ها در این زمینه و نقش آن‌ها در پیشبرد اکوسیستم بلاک‌چین و رمزارزها خواهیم پرداخت.
1. عرضه اولیه سکه (ICO)
عرضه اولیه سکه (Initial Coin Offering) روشی است که در آن یک پروژه یا شرکت نوپا رمزارزهای خود را به سرمایه‌گذاران می‌فروشد تا بودجه لازم برای توسعه پروژه را جمع‌آوری کند. این روش به عرضه اولیه سهام شباهت دارد، اما قوانین سختگیرانه و نهادهای مالی واسطه در آن تعدیل شده‌اند.
مراحل اجرای یک پروژه (ICO) شامل موارد زیر است:
• ایده‌پردازی و طراحی
• انتشار سند سفید (شامل جزئیات فنی طرح، بودجه، اهداف و...)
• ایجاد رمزارز بر بستر بلاک‌چین (کاربردی یا سرمایه‌ای)
• تبلیغات و بازاریابی
• فروش رمزارز و توسعه پروژه
از نمونه‌های موفق این روش می‌توان به پروژه اتریوم در سال ۲۰۱۴ اشاره کرد که حدود ۱۸ میلیون دلار سرمایه جذب کرد و امروز به یکی از بزرگ‌ترین بسترهای بلاک‌چین تبدیل شده است. همچنین، فایل‌کوین در سال ۲۰۱۷ بیش از ۲۰۰ میلیون دلار از این طریق جمع‌آوری کرد.
2. عرضه اولیه در صرافی (IEO)
عرضه اولیه در صرافی (Initial Exchange Offering) روشی مشابه ICO است، اما تفاوت کلیدی آن در این است که یک صرافی رمزارز به عنوان واسطه عمل کرده و مسئولیت فروش رمزارزهای پروژه را بر عهده می‌گیرد. این روش به دلیل افزایش امنیت و اعتماد، در سال‌های اخیر بسیار محبوب شده است. صرافی بایننس یکی از پیشگامان این روش به شمار می‌رود که پروژه‌هایی مانند بیت‌تورنت و فچ را با موفقیت عرضه کرده است.
۳. عرضه اولیه توکن اوراق بهادار (STO)
عرضه اولیه توکن اوراق بهادار (Security Token Offering) روشی است که از فناوری بلاک‌چین برای صدور توکن‌هایی استفاده می‌کند که به دارایی‌های واقعی و اوراق بهادار سنتی مانند سهام، اوراق قرضه، املاک یا سایر دارایی‌ها مرتبط هستند. برخلاف ICO، که معمولاً رمزارزهای کاربردی منتشر می‌کند، در این روش توکن‌ها به عنوان اوراق بهادار شناخته شده و تحت قوانین مالی قرار می‌گیرند. این روش را می‌توان راهی میانه بین عرضه اولیه سهام و عرضه اولیه سکه دانست، زیرا فرایندهای سنتی بورس را ندارد و در عین حال به دلیل پشتوانه واقعی (مانند سهام و املاک) ریسک کمتری نسبت به ICO دارد.
۴. سرمایه‌گذاری خطرپذیر (VC)
سرمایه‌گذاری خطرپذیر (Venture Capital) یکی از روش‌های سنتی تأمین مالی است که در سال‌های اخیر به صنعت رمزارزها و بلاک‌چین نیز راه یافته است. در این روش، شرکت‌های سرمایه‌گذاری در ازای دریافت سهام یا رمزارز، در پروژه‌های نوآورانه و با پتانسیل رشد بالا سرمایه‌گذاری می‌کنند. این روش به‌ویژه برای شرکت‌های نوپای حوزه فناوری مالی و بلاک‌چین بسیار جذاب است. شرکت کوین‌بیس یکی از موفق‌ترین نمونه‌هایی است که از این طریق توسعه یافت و در نهایت به یک شرکت عمومی تبدیل شد. سولانا نیز با جذب سرمایه از شرکت‌های بزرگ سرمایه‌گذاری، به یکی از رقبای اصلی اتریوم تبدیل شده است.
۵. سازمان‌های خودگردان غیرمتمرکز (DAO)
ســازمــان‌هـای خـودگــردان غیرمتمرکـــز
(Decentralized Autonomous Organizations) روش نوآورانه‌ای برای تأمین مالی هستند که در دنیای بلاک‌چین به کاربران و سرمایه‌گذاران امکان می‌دهند بدون نیاز به واسطه‌های سنتی، در تصمیم‌گیری‌های مالی و مدیریتی یک پروژه یا سازمان مشارکت کنند. این روش شباهت زیادی به تأمین مالی جمعی دارد، با این تفاوت که سرمایه‌گذاران امکان مشارکت در تصمیم‌گیری‌های شرکت را نیز دارند. تحولات حوزه بلاک‌چین و رمزارزها روش‌های تأمین مالی را متحول کرده است. هر یک از این روش‌ها دارای مزایا و معایب خاص خود هستند و بسته به نوع پروژه، میزان ریسک‌پذیری و اهداف مالی انتخاب روش مناسب می‌تواند تأثیر بزرگی در موفقیت آن داشته باشد. با توجه به رشد روزافزون این حوزه، به‌نظر می‌رسد در آینده شاهد روش‌های نوین دیگری در زمینه تأمین مالی با استفاده از فناوری بلاک‌چین باشیم.
1. عرضه اولیه سکه (ICO)
عرضه اولیه سکه (Initial Coin Offering) روشی است که در آن یک پروژه یا شرکت نوپا رمزارزهای خود را به سرمایه‌گذاران می‌فروشد تا بودجه لازم برای توسعه پروژه را جمع‌آوری کند. این روش به عرضه اولیه سهام شباهت دارد، اما قوانین سختگیرانه و نهادهای مالی واسطه در آن تعدیل شده‌اند.
مراحل اجرای یک پروژه (ICO) شامل موارد زیر است:
• ایده‌پردازی و طراحی
• انتشار سند سفید (شامل جزئیات فنی طرح، بودجه، اهداف و...)
• ایجاد رمزارز بر بستر بلاک‌چین (کاربردی یا سرمایه‌ای)
• تبلیغات و بازاریابی
• فروش رمزارز و توسعه پروژه
از نمونه‌های موفق این روش می‌توان به پروژه اتریوم در سال ۲۰۱۴ اشاره کرد که حدود ۱۸ میلیون دلار سرمایه جذب کرد و امروز به یکی از بزرگ‌ترین بسترهای بلاک‌چین تبدیل شده است. همچنین، فایل‌کوین در سال ۲۰۱۷ بیش از ۲۰۰ میلیون دلار از این طریق جمع‌آوری کرد.
2. عرضه اولیه در صرافی (IEO)
عرضه اولیه در صرافی (Initial Exchange Offering) روشی مشابه ICO است، اما تفاوت کلیدی آن در این است که یک صرافی رمزارز به عنوان واسطه عمل کرده و مسئولیت فروش رمزارزهای پروژه را بر عهده می‌گیرد. این روش به دلیل افزایش امنیت و اعتماد، در سال‌های اخیر بسیار محبوب شده است. صرافی بایننس یکی از پیشگامان این روش به شمار می‌رود که پروژه‌هایی مانند بیت‌تورنت و فچ را با موفقیت عرضه کرده است.
۳. عرضه اولیه توکن اوراق بهادار (STO)
عرضه اولیه توکن اوراق بهادار (Security Token Offering) روشی است که از فناوری بلاک‌چین برای صدور توکن‌هایی استفاده می‌کند که به دارایی‌های واقعی و اوراق بهادار سنتی مانند سهام، اوراق قرضه، املاک یا سایر دارایی‌ها مرتبط هستند. برخلاف ICO، که معمولاً رمزارزهای کاربردی منتشر می‌کند، در این روش توکن‌ها به عنوان اوراق بهادار شناخته شده و تحت قوانین مالی قرار می‌گیرند. این روش را می‌توان راهی میانه بین عرضه اولیه سهام و عرضه اولیه سکه دانست، زیرا فرایندهای سنتی بورس را ندارد و در عین حال به دلیل پشتوانه واقعی (مانند سهام و املاک) ریسک کمتری نسبت به ICO دارد.
۴. سرمایه‌گذاری خطرپذیر (VC)
سرمایه‌گذاری خطرپذیر (Venture Capital) یکی از روش‌های سنتی تأمین مالی است که در سال‌های اخیر به صنعت رمزارزها و بلاک‌چین نیز راه یافته است. در این روش، شرکت‌های سرمایه‌گذاری در ازای دریافت سهام یا رمزارز، در پروژه‌های نوآورانه و با پتانسیل رشد بالا سرمایه‌گذاری می‌کنند. این روش به‌ویژه برای شرکت‌های نوپای حوزه فناوری مالی و بلاک‌چین بسیار جذاب است. شرکت کوین‌بیس یکی از موفق‌ترین نمونه‌هایی است که از این طریق توسعه یافت و در نهایت به یک شرکت عمومی تبدیل شد. سولانا نیز با جذب سرمایه از شرکت‌های بزرگ سرمایه‌گذاری، به یکی از رقبای اصلی اتریوم تبدیل شده است.
۵. سازمان‌های خودگردان غیرمتمرکز (DAO)
ســازمــان‌هـای خـودگــردان غیرمتمرکـــز
(Decentralized Autonomous Organizations) روش نوآورانه‌ای برای تأمین مالی هستند که در دنیای بلاک‌چین به کاربران و سرمایه‌گذاران امکان می‌دهند بدون نیاز به واسطه‌های سنتی، در تصمیم‌گیری‌های مالی و مدیریتی یک پروژه یا سازمان مشارکت کنند. این روش شباهت زیادی به تأمین مالی جمعی دارد، با این تفاوت که سرمایه‌گذاران امکان مشارکت در تصمیم‌گیری‌های شرکت را نیز دارند. تحولات حوزه بلاک‌چین و رمزارزها روش‌های تأمین مالی را متحول کرده است. هر یک از این روش‌ها دارای مزایا و معایب خاص خود هستند و بسته به نوع پروژه، میزان ریسک‌پذیری و اهداف مالی انتخاب روش مناسب می‌تواند تأثیر بزرگی در موفقیت آن داشته باشد. با توجه به رشد روزافزون این حوزه، به‌نظر می‌رسد در آینده شاهد روش‌های نوین دیگری در زمینه تأمین مالی با استفاده از فناوری بلاک‌چین باشیم.
ارسال دیدگاه
